|
หัวข้อ: โบราณบัณฑิตย่อมระงับเวรระงับภัยให้สงบสงัดเสียได้ ด้วยความไม่ก่อเวรก่อกรรม เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 18 สิงหาคม 2555 16:43:50 .
(http://www.dharma-gateway.com/monk/monk_biography/lp-chan_sirichanto/pra-ubali-chan09.jpg) เจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (สิริจันโท-จันทร์) น หิ เวเรนะ เวรานิ สัมมันตีธะ กุทาจะนัง จะ สัมมันติ เอสะ ธัมโม สะนันตะโน ขึ้นชื่อว่า “เวรกรรม” แล้ว บุคคลจะมาทำให้ระงับเสียด้วยก่อเวรก่อกรรมนั้น เป็นอันไม่ได้โดยแท้ ในกาลไหน ๆ โบราณบัณฑิตย่อมระงับเวรระงับภัยให้สงบสงัดเสียได้ ด้วยความไม่ก่อเวรก่อกรรมแก่กันและกันต่อไป พระธรรมเทศนา นางยักษินีวัตถุ กล่าวด้วยเรื่อง ขันติ เอา ขันติ ความอดทน ความอดกลั้น มาเป็นเครื่องมือสำคัญในการแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง ให้เอาขันติ เป็นน้ำรดล้างดับเสียซึ่งเวรกรรมนั้น ขันติ ๓ ประเภทนั้น ได้แก่ ๑. ขันติเกินตัว ได้แก่ความอดทนอดกลั้น ทนทานต่อท่านผู้มีบุญญาภินิหาร วาสนาบารมี กำลังกาย กำลังทรัพย์ สูงกว่าเรา ถ้าท่านผู้นั้นมาก้ำเกิน หมิ่นประมาทในตัวเรา ดุด่าว่าร้ายให้แก่เรา เราก็อดเอา ไม่ต้องคิดสู้รบตบเถียง ด้วยคิดว่าท่านมีกำลัง มีบุญมีทรัพย์ยิ่งกว่าเรา แม้เราจะโต้ตอบด้วยประการใด ก็คงสู้ท่านไม่ได้ ไม่ควรที่เราจะก่อเวรก่อกรรมให้ติดเนื่องกันไป ปล่อยให้ท่านเหนื่อยข้างเดียวดีกว่า เราทำดีไว้อย่างเดียวเป็นพอ ๒. ขันติเสมอตัว ได้แก่ ความอดกลั้นต่อคนเสมอ ๆ กัน เป็นต้นว่า ผู้มีบรรดาศักดิ์ลาภยศกำลังทรัพย์กำลังกายก็เสมอ ๆ กัน ผู้เช่นนั้นมาก้ำเกินหมิ่นประมาทในตัวเรา คือทุบตีดุด่าว่าร้ายให้โทษแก่เรา เราก็อดเสียไม่ต้องคิดสู้รบตบเถียง ด้วยคิดว่าท่านผู้นี้ไม่ยิ่งหย่อนอะไรกับด้วยเรา ถึงยศศักดิ์บริวารกำลังกายกำลังทรัพย์ ก็พอเพียงที่จะสู้กันได้ แต่ผู้มักก่อการวิวาทนี้ นักปราชญ์ท่านติเตียนว่าเป็นคนพาล เรารู้อยู่ว่าเขาเป็นคนพาลเรายังโต้ตอบเขาไป เรามิเป็นคนพาลยิ่งกว่าเขาไปอีกหรือ เราไม่ควรจะก่อกรรมก่อเวรให้ติดต่อไปเลย รักกันไว้ดีกว่าชังกัน คิดได้อย่างนี้แล้วก็อดเสีย นี้ชื่อว่าขันติเสมอตัว ๓. ขันติต่ำกว่านั้น ได้แก่ผู้มียศถาบรรดาศักดิ์ กำลังกาย กำลังทรัพย์ต่ำต้อยน้อยกว่าตน ผู้เช่นนั้นมาล่วงเกินหมิ่นประมาทด้วยประการใด ประการหนึ่ง เป็นต้นว่า ด่าตี ยกโทษนินทาว่าร้ายต่าง ๆ ด้วยกายประโยค วจีประโยค ซึ่งเป็นอาการอันไม่สมควร ก็สู้อดทนไม่โต้ตอบด้วยประการใด ด้วยคิดว่าคนเหล่านี้สู้เราไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง ถ้าแม้เราจะโต้ตอบ ณ บัดนี้ ก็จะถึงซึ่งความพินาศยับเยินไป ก็แต่ว่าเราจะไปเอาเปรียบเอารัดอะไรกับคนเช่นนี้ คิดได้อย่างนี้ก็อดเสีย คิดอย่างนี้ตลอดไปจนถึงสัตว์เดรัจฉานตัวใหญ่ตัวน้อย ที่สุดจนเรือดยุง ก็ให้คิดว่าสัตว์เหล่านี้สู้เราไม่ได้ ถ้าเราประหารลงเมื่อไรก็จักถึงซึ่งความฉิบหายโดยแท้ เมื่อคิดได้อย่างนี้แล้วก็อดเสีย ไม่ต้องประหัตประหารตอบแทน ชื่อว่าขันติต่ำกว่าตัว (http://www.sookjai.com/index.php?action=dlattach;topic=38565.0;attach=3498;image) สรุปจาก : เรื่องเล่าท่านมหาจันทร์ เรื่อง "พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ ว่าด้วย ขันติ ๓ ประเภท" , มติชนรายสัปดาห์ หน้า ๖๔ ฉบับประจำวันที่ ๑๗ – ๒๓ สิงหาคม ๒๕๕๕ |