เสน่หา

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae3"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva3"><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.fungdham.com/download/song/sec2/2buddhapower/08.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/sec2/2buddhapower/08.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/sec2/2buddhapower/08.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc3"></td></tr></table>

รูปธรรม เป็นธรรมที่มีจริงแต่เป็นธรรมที่ไม่รู้อารมณ์ไม่รู้อะไร ๆ ทั้งสิ้นเพราะ

ไม่ใช่สภาพรู้รูปทั้งหมดไม่ได้มีเจตนาไม่ได้มีความประสงค์ที่จะให้ใครมาติด

ข้องยินดีเพราะรูป{ไม่ใช่นามธรรม}แต่ที่ติดข้องยินดีพอใจนั้นเป็นเพราะโลภะ

ที่แต่ละบุคคลได้สะสมมานั่นเองซึ่งมีชื่อเรียกหลายชื่อหนึ่งในนั้น คือ {สิเนหา}

หรือ{เสน่หา}หมายถึง ความชอบความมีเยื่อใยในสิ่งนั้น ๆ

{โลภะ}เป็นอกุศลธรรมที่มีจริงและเกิดขึ้นเป็นไปในชีวิตประจำวันไม่สามารถที่

ห้ามได้เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยเมื่อได้ประสบกับรูปที่น่าปราถนาน่าใคร่

น่าพอใจโลภะก็เกิดขึ้นติดข้องทันทีเปรียบเหมือนกับต้นไม้มียางพอถูกมีดกรีด

ยางก็ไหลออกทันที

เพราะยังมีกิเลสกิเลสจึงเกิดขึ้นทำกิจหน้าที่อยู่เกือบจะตลอดเวลาในขณะที่

กุศลจิตไม่เกิดดังนั้นต้องฟังพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงถึงแม้ว่าจะ

ยังละกิเลสใด ๆ ไม่ได้แต่ก็ยังมีหนทางที่จะดำเินินไปเพื่อการดับกิเลสได้ นั่นก็คือ

อาศัยการฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมที่พระองค์ทรงแสดงค่อย ๆ สะสมความเข้าใจ

ถูกเห็นถูกไปตามลำดับจนกว่าโลกุตตรปัญญาจะเกิดขึ้นเมื่อนั้นจึงจะสามารถ

ดับกิเลสได้ตามลำดับขั้นและความติดข้องยินดีพอใจ ในรูป เสียง กลิ่น รส และ

สิ่งที่กระทบสัมผัสกายจะถูกดับได้อย่างเด็ดขาดเมื่อถึงความเป็นพระอนาคามี

ซึ่งจะเห็นได้ว่ากิเลสที่มีมากต้องอาศัยปัญญาเท่านั้นถึงจะดับได้

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิทเทส เล่ม 5 ภาค 2 - หน้าที่ 476

{๘๒๙}ชื่อว่ารูป ในคำว่า ไม่พึงทำความเสน่หาในรูป คือ

มหาภูตรูป และอุปาทายรูปแห่งมหาภูตรูป ๔ คำว่า ไม่พึงทำความเสน่หาในรูป

ความว่า ไม่ควรทำความเสน่หา ไม่ควรทำความพอใจ

ไม่ควรทำความรัก ไม่ควรทำความกำหนัดในรูป คือ

ไม่ให้เกิด ไม่ให้เกิดพร้อม ไม่ให้บังเกิด ไม่ให้บังเกิดเฉพาะเพราะฉะนั้น ชื่อว่า ไม่พึงทำความเสน่หาในรูป

สมบัติอย่างไรศีลสมบัติและอาชีวสมบัติของอุบาสก

นั้นนั่นแหละเป็นสมบัติของอุบาสกได้แก่ธรรม ๕ ประการ

เป็นผู้มีศรัทธา ๑

เป็นผู้มีศีล ๑

ไม่เป็นผู้ถือมงคลตื่นข่าว ๑

เป็นผู้เชื่อกรรม ๑

ไม่แสวงหาทักขิไณยบุคคลนอกพระศาสนา

ทำบุญในพระศาสนานี้ ๑

อุบาสกผู้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ ย่อมเป็นอุบาสกรัตนะ

http://www.facebook.com/itsariyathanakorn

http://twitter.com/soka45

http://forums.212cafe.com/boxser/

......................................มัชฌิมประภาสปุญสถาน.........................

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ...............................