ป่าดิบชื้น หรือ ป่าฝนเขตร้อน (บทความ)

ป่าดิบชื้น หรือ ป่าฝนเขตร้อน
ภาพประกอบ : ลักษณะป่าดิบชื้น (ภาพจากอำเภอพระแสง จังหวัดสุราษฎร์ธานี)

ป่าดิบชื้น (ป่าฝนเขตร้อน)

ป่าดิบชื้น หรือ ป่าฝนเขตร้อน (อังกฤษ: tropical rain forest) เป็นป่าที่มีสีเขียวตลอดทั้งปี ต้นไม้จะไม่ผลัดใบในช่วงฤดูแล้ง เนื่องจากปริมาณน้ำฝนค่อนข้างมาก ต้นไม้ไม่มีความจำเป็นต้องผลัดใบเพื่อลดการคายน้ำ

ป่าชนิดนี้มักจะเรียกกันว่าป่าดงดิบ ที่อยู่ในเขตมรสุมพัดผ่านเกือบตลอดทั้งปี ขึ้นอยู่ตามที่ราบเชิงเขาที่มีระดับความสูงตั้งแต่ ๐-๑๐๐ เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง (บางครั้งอาจพบอยู่สูงถึงระดับ ๒๕๐ เมตร) ป่าประเภทนี้ต้องการดินและสภาพอากาศที่มีความชุ่มชื้น และมีปริมาณน้ำฝนไม่น้อยกว่า ๒,๐๐๐ มม./ปี พบมากทางภาคใต้ และแถบจังหวัดชายทะเลภาคตะวันออก เช่น จังหวัดระยอง จันทบุรี และตราด

พรรณไม้เด่น : ลักษณะทั่วไปเป็นป่ารกทึบ ประกอบด้วยพันธุ์ไม้มากมายหลายร้อยชนิด ต้นไม้ชั้นบนส่วนใหญ่เป็นพันธุ์ไม้ในวงศ์ยาง (Dipterocarpaceae) ซึ่งมีลำต้นสูงใหญ่ตั้งตรง ตั้งแต่ ๓๐-๕๐ เมตร พืชสำคัญที่พบเห็นได้ตามป่าดิบชิ้นทั่วไป ได้แก่ ยางมันหมู Dipterocarpus kerrii ยางยูง D. grandiflorus ยางเสียน D. gracilis ยางวาด D. chartaceus ยางกล่อง D. dyeri ยางเกลี้ยง D. hasseltii กะบาก Anisoptera curtisii ตะเคียนชันตาแมว Neobalanocarpus heimii เคี่ยม Cotylelobium lanceolatum ไข่เขียว Parashorea stellata ตะเคียนทอง Hopea odorata ตะเคียนขาว H. pedicellata ตะเคียนแก้ว H. sangal ตะเคียนราก H. latifolia แอ๊ก Shorea glauca สยา S. laevis กาลอ S. faguetiana ตะเคียนสามพอน S. gratissima กะบากหิน S. hypochra สยาเหลือง S. curtisii มารันตี S. dasyphylla สยาขาว S. leprosula ชันหอย S. macroptera สยาเหลือง S. parvifolia มารันตีเสงวาง S. singkawang พันจำดง Vatica lowii พันจำ V. odorata

ถัดมาไม้ชั้นกลาง เป็นไม้ต้นขนาดกลางและเล็ก ได้แก่ หลุมพอ สะตอ ยวน หยี สัตบรรณ ชันรูจี อินทนิล ปาล์มบังสูรย์ พุงทะลาย ท้ายเภาขาว พระเจ้าห้าองค์ ส่วนพืชชั้นล่างเป็นพืชล้มลุกต่างๆ เช่น ระกำ หวาย ไผ่ เถาวัลย์ นอกจากนี้มักพบ พืชอิงอาศัย จำพวกเฟิน และมอส และอาจพบเห็ดราชนิดต่าง ๆ ด้วย

750-30