เติ้งลี่จวิน-ราชินีเพลงจีนในดวงใจตลอดกาลThanks: ฝากรูป Hostingชื่อจริงของเติ้งลี่จวินคือ เติ้งลี่หยุน 邓丽筠 หรือไผ่งาม แต่เนื่องจากเพิ่อน ๆ ชอบเรียกลี่จวินมากกว่า
ลี่หยุน เมื่อเข้าสู่วงการแล้วเลยตัดสินใจใช้ชื่อว่าลี่จวินซึ่งแปลว่าคนสวย หรือสาวสวย ซึงก็คงเหมาะ
กับความเป็นผู้หญิงของเธอมากกว่า หนูเติ้งฉายแววความสามารถด้านการร้องเพลง และแสดง ตั้งแต่
เด็ก ๆ แล้ว ในยุคหวางเหมยเดี้ยว 黄梅调 กำลังฮ๊อตฮิตอันเนื่องจากภาพยนตร์เรื่องเหลียงซานป๋อ
หยวี่จู้ยิงถาย 梁山伯与祝英台 (The Butterfly Lovers) ของผู้กำกับฮ่องกงหลี่ฮั่นเสียง 李汉祥
ทำให้ชาวไต้หวันคลั่งไคล้กันทั้งเกาะ และมีการจัดประกวดการร้องหวางเหมยเดี้ยวโดยสถานีโทรทัศน์
จงหัว หนูเติ้งได้รับชนะเลิศจากการประกวดในครั้งนี้ซึ่งขณะนั้นมีอายุเพียง 10 ขวบ
หลังจากนั้นมีการประกวดและชนะเลิศในรายการต่าง ๆ และที่สำคัญคือ ในปี 1966 หรืออายุ 13 ขวบ ได้รับชนะเลิศม้า
ทองคำจากการประกวดร้องเพลงในเพลงไฉ่หงหลิง ในปีถัด-มาก็ได้ออกแผ่นเสียงแผ่นแรกในชีวิต และเป็นการก้าวเข้าสู่
อาชีพนักร้องอย่างเต็มตัว
การก้าวเข้าสู่นักร้องอาชีพของเติ้งลี่จวินนั้น เธอมีแฟนเพลงกระจายอยู่ทั่วโลกที่มีคนจีนอาศัยอยู่ ไม่เว้นแม้กระทั่งญี่ปุ่น
สำหรับการไปสร้างชื่อเสียงในประเทศญี่ปุ่นนั้น คงต้องเข้าใจพื้นฐานของชาวไต้หวันอย่างหนึ่ง เนื่องจากเกาะไต้หวันเคย
ถูกยึดครองโดยญี่ปุ่นสมัยสงครามโลก ชาวไต้หวันจึงมีวิถีชีวิตหลาย ๆ อย่างกระเดียดไปทางญี่ปุ่น อย่างวัฒนธรรมการ
ดื่มชาเขียวก็มาจากญี่ปุ่น และได้นำเข้าบ้านเราโดยบริษัทไต้หวันหลายปีก่อน ๆ ที่จ้าวตลาดอย่างโออิชิจะเกิดเสียอีก (จริง
จริง คุณตันแห่งโออิชิเองสัญชาติเดิมก็เป็นชาวไต้หวัน) แต่ไม่ประสบความสำเร็จเนื่องจากรสชาดไม่ถูกปากคนไทย ชาว
ไต้หวันจำนวนไม่น้อย เมื่อจะโกอินเตอร์จะมองไปทางตะวันออก(ญี่ปุ่น)ก่อน ซึ่งตรงข้ามกับคนไทยจะมองไปตะวันตก
(ฝรั่ง)เสียมากกว่า ปี 1973 ได้เซ็นสัญญากับโพลิดอร์ ประเทศญี่ปุ่นแต่ยังไม่ได้ขึ้นถึงจุดสูงสุดในญี่ปุ่น แต่กลับมาถึงจุด
สูงสุดเมื่อหลังจากที่ได้ไปตระเวนแสดงในอเมริกาและแคนนาดาในปี 1984 โดยยอดขายแผ่นเสียงของเติ้งลี่จวิน
สามารถทำลายสติถิยอดขายสูงสุดของญี่ปุ่น และได้รับรางวัลสารพัดยอดเยี่ยม ทั้งแผ่นเสียงยอดขายยอดเยี่ยม เพลงยอดนิยมสูงสุด
นักร้องยอดเยี่ยม เป็นต้นในปี 1985 เพลง ”อ้ายหริน” 爱人 หรือ “ที่รัก-Lover” ได้รับความนิยมสูงสุด 14 สัปดาห์ติดต่อกัน
หลักปักฐานกับหนุ่มสิงคโปร์นามฮ๋วงเหลียนเจิ้น เจ้าของลี่ฟงเรคคอร์ท ผู้ที่ถึงกับลงทุนซื้อโรงแรมเมย์ฟลาเวอร์ ในกัวลาลัมเปอร์
ให้เป็นที่ร้องเพลงประจำของเติ้งลี่จวิน ซี่งเติ้งลี่จวินจะร้องที่นี่ทุกคืนตอน 4 ทุ่ม และจะร้องเพลงหลัก ๆ อยู่สี่เพลง คือ
“อ้ายหนี่อีว่านเหนียน” 爱你一 万年(รักเธอหนึ่งหมื่นปี)
“ฉีงหรินจ้ายเจี้ยน” 情人再见(ลาก่อนที่รัก)
“จี่สือจ้ายหุยเถา”几时再回头(เมื่อไหร่กลับมาอีก)
และ
เพลงภาษาอังกฤษ“Love Story”Thanks: ฝากรูป HostingThanks: ฝากรูป Hostingในช่วงปลายชีวิตของเติ้งลี่จวิน เนื่องจากเจ็บป่วยในระบบทางเดินหายใจ จึงใช้ชีวิตช่วงสุดท้ายที่จังหวัดเชียงใหม่
โดยพักอยู่กับสหายร่วมรบของคุณพ่อในกองพล 93 เนื่องจากการพักอยู่บนดอยอากาศเย็นสบายซึ่งเหมาะกับ
การพักรักษาระบบทางเดินหายใจ และก็จบชีวิต เป็นข่าวร้ายที่ช็อคแฟนเพลงทั่วโลกเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 1995
เวลา17.30 น. รวมอายุที่สร้างความสุขให้กับแฟนเพลงแค่ 42 ปีเท่านั้น