[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

(http://img704.imageshack.us/img704/1979/033ten.jpg)



(http://image.ohozaa.com/ic/m2xa1.jpg)


http://www.4shared.com/embed/174327640/3c763998


ในเดือนที่เจ็ด ตามปฏิทินจีน จะเป็นเทศกาลสารทจีน หรือเทศกาลอุลลัมพัน ซึ่งตามศาสนสถานต่างๆของชาวจีน จะจัดงานขึ้น แต่รูปแบบของการจัดงานของวัดมหายานจีนนิกายกลับแตกต่างออกไป ถึงอยากรวบรวมมาให้ดูกัน








ตามพระสูตรมหายานชื่อเปรตมุขอัศนีชวาล ได้บรรยายไว้ว่า ในสมัยพุทธกาล พระอานนท์เถระเจ้าซึ่งยังไม่ได้สำเร็จมรรคผล ได้เจริญวิปัสสนาอยู่ในที่สงัด พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร (พระโพธิสัตว์กวนอิม) มีพระประสงค์จะอาราธนาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แสดงพระธรรมเทศนาเกี่ยวกับการพิธีเปรตพลี จึงแปลงกายเป็นอสุรกายรูปร่างสูงใหญ่ มีเปลวไฟพุ่งออกจากปาก เมื่อจะทานอาหารใดๆไฟนั้นก็เผาผลาญเสีย ได้รับเวทนาอย่างมาก อสุรกายตนนั้นได้บอกแก่พระอานนท์เถระว่า ตนชื่อ อัศนีชวาลมุข(แปลว่าผู้มีเปลวไฟพุ่งออกจากปาก) หรือ เอี่ยมค่าว มีความทรมานจากการอดยาก เพราะกระทำกรรมหนัก จาบจวงพระรัตนตรัย ไม่รักษาศีล ขอพระเถระโปรดอุทิศส่วนกุศลให้ด้วย หากพระเถระไม่ช่วย จะต้องถึงแก่มรณะภาพใน 3 วัน พระอานนท์ได้ฟังก็มีความหวาดกลัวตามวิสัยปุถุชน ถึงเข้าเฝ้าสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กราบทูลถามถึงวิธีแก้ไข พระพุทธองค์ทรงทราบด้วยพระญาณจึงทรงอธิบายว่า นั้นเป็นร่างแปลงของพระโพธิสัตว์กวนอิม เพื่อให้พระองค์ทรงแสดงพระสูตรเกี่ยวกับการ กระทำเปตรพลีอุทิศ ซึ่งได้เป็นพิธีปฏิบัติมาจนปัจจุบัน......................................




(http://image.ohozaa.com/if/vxpq2.jpg)


ตำนานที่ 2 คือ พระมหาโมคคลานะเถระเจ้าผู้ได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าว่าเป็นผู้มีฤทธิ์มาก มีมารดาซึ่งมีมิจฉาทิฐิ ไม่เคารพในพระรัตนตรัย และไม่เชื่อในกฎแห่งกรรม ชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เมื่อสิ้นใจ ได้ไปเสวยกรรมหนักในอบายภูมิ เป็นเปรตในอเวจี อดยากหิวโหย พระมหาเถระซึ่งเป็นพระอรหันต์ได้รับรู้ด้วยญาณว่ามารดารับกรรมอันหนัก ก็เกิดสงสาร จึงเข้าญาณสมาบัติ นำอาหารใส่บาตร ลงไปในนรก เพื่อโปรดมารดา เมื่อมาถึงเมืองนรกประตูนรกปิดอยู่ ท่านบังเกิดความสังเวชที่ไม่อาจช่วยมารดาได้จึงนำไม้เท้าธุดงค์กดลงไปที่ พื้น ด้วยเดชแห่งความกตัญญูของพระเถระ ประตูนรกก็เปิดออกให้ท่านได้เข้าไปพบมารดา เมื่อท่านพบมารดาได้มอบอาหารจากบาตรให้พอมารดารับอาหารในบาตรกลับกลายเป็น เปลวไฟ ไปหมดสิ้น มารดาท่านก้ไม่สามารถรับประทานได้ พระมหาเถระจนใจไม่ทราบว่าจะแก้ไข้อย่างไร จึงกลับมาทูลถามพระพุทธเจ้า พระพุทธองค์จึงทรง ชี้แนะว่า มารดาพระมหาเถระได้กระทำกรรมอันหนัก แม้พระมหาเถระจะทรงฤทธิ์ ก็เหลือกำลังที่จะโปรดให้พ้นทุกข์ได้ ต้องอาศัย บารมีของสงฆ์คือคณะสงฆ์ ในวันมหาปวารณา(วันออกพรรษา)โดยการถวายสังฆทานต่อคณะสงฆ์ (สังฆทานอันไม่เจาะจงพระสงฆ์เป็นทานอันมีกุศลมาก)และคณะสงฆ์อาศัยผลานิสงค์ ของ การบำเพ็ญ ศีล สมาธิ ในช่วงเข้าพรรษา นั้นอุทิศแด่ มารดาของพระมหาเถระก็จะช่วยให้มารดาพระมหาเถระพ้นทุกข์ได้

(http://image.ohozaa.com/ic/iu4c3.jpg)


ป้ายบูชาวิญญาณบรรพบุรุษต้องผู้เขียนซึ่งอยู่ในวิหาร บูรพาจารย์ ย้อนขึ้นไป3รุ่น ทั้งสองตะกูลของบิดามารดา ที่เห็นคาดสีแดง เป็นการปกปิดข้อมูลข่าวสารตัวเลขของป้าย เพื่อป้องกันการแทงหวย


การเข้าพรรษาของคณะสงฆ์จีนจะเข้าตั้งแต่วัน 15 ค่ำเดือน 4 จนถึง 15 ค่ำ เดือน 7 ตามปฏิทินจีน ฉะนั้นเทศกาลอุลลัมพันจึง เป็นเทศกาลในเดือน 7 และถูกแต่งเติมความเชื่อว่า เป็นเดือนผี เป็นเดือนที่ประตูนรกเปิด ทั้งที่เป็นเดือนที่ดีเป็นโอกาสให้พุทธศาสนิกชนสามารถ กระทำบุญอุทิศต่อผู้ล่วงลับโดยอาศัยบารมีจากอยู่จำพรรษาของพระสงฆ์ได้.......................................
จากทั้ง 2 ตำนาน เมื่อมาผนวกกัน จึงเป็นช่วงงานเทศกาล กระทำ ทักษิณานุประทาน คือ การอุทิศส่วนกุศลให้ดวงวิญญาณบรรพบุรุษ และ เปรตพลีโยคะ คือ การให้ทานแก่ ดวงวิญญาณในภูมิอบายทั้ง 6

(http://image.ohozaa.com/ia/6ls84.jpg)

(http://image.ohozaa.com/il/xbli5.jpg)

(http://image.ohozaa.com/iv/57056.jpg)

(http://img704.imageshack.us/img704/1979/033ten.jpg)







พิธีเริ่มจากพระสงฆ์อัญเชิญพระรัตนตรัยเป็นประธาน มีพระศากยมุนีพุทธเจ้า พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระอานนท์เถรเจ้า เป็นอาทิ จากนั้นพระสงฆ์จะเดินไปสวดพระพุทธมนต์ยังที่บูชาพระมหาโพธิสัตว์ และที่บูชาวิญญาณผู้ล่วงลับตามลำดับ จากนั้นพระภิกษุผู้เป็นประธานสงฆ์ เป็นผู้ประกอบพิธีเรียกว่า พระวัชรธราจารย์ หรือกิมกังเสี่ยงซือ จะ ขึ้นสู่อาสน์ประธานมณฑลพิธีเพื่อเริ่มประกอบพิธี โดยพระวัชรธราจารย์จะเป็นตัวแทนของพระโพธิสัตว์ประกอบพิธีโปรดสรรพสัตว์ พระวัชรธราจารย์จะสวมไวโรจนมาลาและมีพุทธชญานมงกุฏที่ด้านหน้า หมายถึงพระโพธิสัตว์ผู้ประกอบด้วยพระพุทธบารมี แห่งองค์พระชินเจ้าทั้งห้า คือพระไวโรจนพุทธเจ้า พระอักโษภยพุทธเจ้า พระรัตนสัมภวพุทธเจ้า พระอมิตาภพุทธเจ้า พระอโมฆสิทธิพุทธเจ้าทั้งห้าพระองค์.......................................
การประกอบพิธีจะแบ่งเป็นสองภาคคือ ส่วนแรกประกอบพิธีถวายพุทธบูชา และส่วนที่สองเป็นพิธีโปรดสัตว์ เริ่มด้วยการเจริญพระพุทธมนต์ ชำระมณฑลพิธีให้บริสุทธิ์ด้วยพลังแห่งพระสัทธรรม ระหว่างประกอบพิธีพระวัชรธราจารย์จะใช้วัชรฆัณฏา คือ กระดิ่งวัชระ วัชรศาสตราและวัชรคธา คือเครื่องหมายรูปวัชระหรือสายฟ้าเป็นตัวแทนพระธรรม ซึ่งประดุจธรรมาวุธของพระโพธิสัตว์ ที่ใช้ในการปราบมาร คือกิเลสทั้งหลาย ให้หมดสิ้นไปจากเหล่าสัตว์โลก และประกอบพิธีถวายเครื่องพุทธบูชาทั้ง ๖ อันได้แก่ ปุษปะคือดอกไม้ ธูปะคือเครื่องหอม อาโลกะคือประทีปโคมไฟ สุคนธะคือน้ำหอม ไนเวทยะคือเครื่องบูชาพลีกรรม และศัพทะคือเสียงดนตรีประโคม เป็นเครื่องบูชาแด่พระรัตนตรัย และอัญเชิญพระมหากรุณาบารมีแห่งพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ มาเป็นธรรมพละเพื่อใช้ในการโปรดสัตว์ ส่วนที่สองพิธีโปรดสัตว์นั้นจะเริ่มอัญเชิญพระกษิติครรภโพธิสัตว์ผู้ทรงมหา ปณิธานในการโปรดสัตว์นรก พระยายมราชทั้ง 10 ขุม และดวงวิญญาณ ทั้งหลายในภูมิทั้ง 6 คือเทพ อสูร มนุษย์ สัตว์เดรฉาน เปรต, สัตว์นรก และรวมทั้งเหล่าพาหิรลัทธิ ให้มาชุมนุมเพื่อรับฟังพระสัทธรรม จากนั้นจึงอัญเชิญพระบารมีแห่งอดีตพุทธเจ้าทั้ง 7 พระองค์ คือ 1 พระรัตนชัยตถาคต 2 พระอภยังกรตถาคต 3 พระวิปุลกายตถาคต 4 พระสุรูปกายตถาคต 5 พระประภูตรัตนตถาคต 6 พระอมิตาภตถาคต 7 พระโลกวีสตีรนเตชอีศวรประภาตถาคต ทั้งเจ็ดพระองค์ และประกอบมุทราคือการทำมือเป็นสัญลักษณ์ต่าง ๆ ของพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ และการเพ่งจิตยังสัตว์โลกทั้ง 6 ในไตรภูมิ ที่ทนทุกข์ทรมานให้ยึดพระสัทธรรมเป็นดุจมหาธรรมนาวา ช่วยขนสรรพสัตว์ให้พ้นจากทุกขเวทนา ระหว่างพิธีพระสงฆ์จะโปรยข้าวสาร ทิพยวารี และขนม เพื่อเป็นสัญลักษณ์แทนพระธรรม และกุศลบุญ อันเป็นอาหารที่จะเหล่าวิญญาณหิวโหยต้องการ สุดท้ายพระสงฆ์จะเจริญพระพุทธมนต์ส่งวิญญาณของเหล่าสรรพสัตว์ไปยังสุขาวดี และอุทิศผลานิสงส์ในการประกอบพิธีให้แก่ผู้บำเพ็ญทาน และผู้ร่วมพิธีโดยทั่วกัน ระหว่างการประกอบพิธี หรือหลังการประกอบพิธี ทางเจ้าภาพมักจัดอาหารหรือเครื่องอุปโภคบริโภคเพื่อแจกเป็นทานแก่ประชาชน ที่ยากไร้ ในการแจกอาหารเครื่องใช้เหล่านี้ มักนิยมแจกจำนวนมากตามกำลังของเจ้าภาพ แต่ส่วนใหญ่มักจะทำกันจำนวนมาก ๆ ทุกปี

(http://img704.imageshack.us/img704/1979/033ten.jpg)





พิธีลอยกระทงเป็นพิธีที่จัดขึ้นก่อนการประกอบพิธีเปรตพลีโยคกรรม โปรดวิญญาณผู้ที่ล่วงลับ พิธีลอยกระทงจัดขึ้นเพื่อเป็นการอุทิศผลกุศลทานให้แก่ดวงวิญญาณในทางน้ำ ในสมัยโบราณชาวจีนเราเชื่อกันว่าสายน้ำจะเป็นทางเชื่อมต่อกับโลกวิญญาณได้ดังนี้......ก่อนการจะพิธีโยคะเพื่อโปรดวิญญาณจึงมีการอธิษฐานจิตบอกกล่าวแก่สรรพสัตว์ทั้งปวงให้มีรับส่วนกุศลในพิธีโยคะในวันถัดมา
ในประเทศจีนมักมีการลอยกระทงในช่วงเดือนเจ็ด เพราะเชื่อกันว่าเป็นเดือนแห่งวิญญาณจึงมีการจุดประทีปโคมไฟลอยน้ำ เพื่อเป็นไฟนำทางแก่วิญญาณเร่ร่อน ในกระทงจะจุดโคมและมีอาหารบรรจุเพื่อเป็นทานแก่ดวงวิญญาณ พิธีลอยกระทงที่จัดในเทศกาลสารทจีน และเทศกาลกินเจจึงเป็นพิธีที่จัดขึ้นเพื่อประกอบการบำเพ็ญกุศลเป็นทานแก่ วิญญาณที่สิงสถิตย์อยู่ในแหล่งน้ำ



พิธีปล่อยชีวิตสัตว์เป็นพิธีที่ชาวพุทธฝ่ายมหายาน นิยมกระทำประกอบงานกุศลอยู่เสมอด้วยพุทธศาสนิกชนฝ่ายมหายานถือกันว่าชีวิตทุกชีวิตมีค่าเสมอกันชีวิตของสรรพสัตว์ทุกชีวิตไม่ว่าจะเกิดในภูมิมนุษย์หรือสัตว์เดรฉาน ย่อมต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะสงสารทั้งสิ้น การเกิดเป็นมนุษย์หรือสัตว์ก็ตามย่อมเป็นไปตามกรรมที่เราก่อไว้ แม้เราไม่อาจฝืน แต่เราก็สามารถสร้างกรรมใหม่ได้ด้วยตัวเราเอง การดำรงชีวิตโดยไม่เบียดเบียนจึงเป็นทางที่ประเสริฐที่สุด พระพุทธศาสนาฝ่ายมหายานเน้นหนักให้ ผู้บำเพ็ญงดจากการนำเนื้อผู้อื่นมาบริโภค เพราะการฆ่าเป็นการผิดศีลข้อปาณาติบาต สัตว์ต่างๆ ครั้งหนึ่งก็คือมนุษย์ที่รับกรรมไปเกิดเป็นสัตว์การบริโภคเนื้อผู้อื่นจึง เป็นการก่อเวรไม่สิ้นสุด พิธีปล่อยชีวิตสัตว์จึงเป็นการสั่งสมกรุณาจิตให้เพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น

(http://img704.imageshack.us/img704/1979/033ten.jpg)




อุลลัมพัน หรือ อวลัมพัน เป็นภาษาสันสกฤตแปลว่า ห้อยหัวลง หรือแขวนกลับ หมายถึง กลับทุกข์ให้เป็นสุข จึงเรียกว่าวันอุลลัมพัน การทำบุญในวันอุลลัมพัน คือวันขึ้น 15 ค่ำเดือน 7 เป็นวันมหาปวารณา คือออกพรรษาตามแบบจีน มีที่มาจากมารดาของพระมหาโมคคัลลานะอรหันต์ เถระเจ้า อัครสาวกเบื้องซ้าย โปรดมารดา เมื่อสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ชอบติเตียนพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นผู้ไม่เชื่อกรรม ชอบกินพวกเนื้อสัตว์ ประกอบปาณาติบาต ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตอยู่เป็นนิจโดยไม่เกรงต่อบาปบุญคุณโทษ เมื่อถึงแก่กรรมลงวิญญาณก็ได้ไปสู่ทุคติภูมิ เกิดเป็นเปรตในนรกอเวจี ทนทุกข์ทรมานอดอยากมีแต่หนังหุ้มกระดูก พระโมคคัลลานะอรหันต์เถรเจ้าผู้บรรลุอภิญญาหก ได้เล็งทิพยจักษุเห็นวิญญาณมารดาไปเกิดเป็นเปรตในนรกภูมิ ได้รับความทุกข์ทรมานมาก ก็มีความสงสารมารดาเป็นอย่างยิ่ง ก็สำแดงอภินิหารเข้าญาณสมาบัติ นำอาหารในบาตรลงไปยังเมืองนรก เพื่อโปรดให้มารดาบริโภค เมื่อมารดาพบบุตรก็บังเกิดความโสมนัส รับบาตรอาหารจะเอาไปกิน แต่แล้วอาหารนั้นกลับกลายเป็นไฟลุกโชติช่วง ทำให้ต้องร้องด้วยความทุกข์เวทนาหนัก
พระโมคคัลลานะเห็นดังนั้น มีความสงสารมารดาเป็นอย่างยิ่ง ได้กลับมาทูลถามพระพุทธองค์ว่า ตนนั้นก็เป็นพระมหาเถระอัครสาวกของพระพุทธองค์ และบรรลุอรหันต์ภูมิแล้ว เหตุใดจึงไม่สามารถช่วยมารดาให้พ้นทุกข์ได้ พระพุทธองค์ตรัสดำรัสกับพระโมคคัลลานะว่า มารดาของเธอเป็นผู้ทำคุรุกรรมหนัก ลำพังเธอผู้เดียวไม่สามารถที่จะโปรดมารดาได้ ต้องอาศัยบารมีแห่งสงฆ์ทั้งหลายในวันปวารณา ถวายสังฆทานโดยบรรจุลงในภาชนะอุลลัมพัน แด่พระสงฆ์ทั้งปวง และอาศัยผลานิสงส์ บำเพ็ญ ศีล สมาธิ ปัญญา ตลอดไตรมาส อุทิศให้มารดาเธอก็จะพ้นจากทุคติภูมิ พระโมคคัลลานะได้ฟังดังนั้น.......ก็กระทำตามพุทธดำรัสทุกประการ มารดาของท่านก็ได้ไปสู่สุคติพ้นจากทุคติวิบากกรรม
ต่อมาจึงเกิดประเพณีนิยมกันในประเทศจีน การถวายสังฆทาน ในวันออกพรรษาหรือวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๗ จีนของทุกปี เรียกกันว่าวันอุลลัมพัน จะมีการถวายข้าวสารอาหารแห้งและเครื่องอุปโภคบริโภค บรรจุลงในภาชนะเรียกว่า ขันอุลลัมพัน ถวายแก่พระสงฆ์เพื่ออุทิศส่วนกุศล แก่ดวงวิญญาณของบิดามารดาในอดีตชาติ และบรรพบุรุษที่ล่วงลับ เป็นการตอบแทนพระคุณ และอุทิศเป็นกุศลบารมีแก่ตนเองและสรรพสัตว์ทั้งหลาย