|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๑๗ กุกกุชาดก : พระราชากลับตัว เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 14 กรกฎาคม 2566 17:31:05 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๑๗ กุกกุชาดก พระราชากลับตัว ในสมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในกรุงพาราณสี พระองค์ไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม ชอบเก็บส่วยจากชาวนาคราวละมากๆ บางครั้งก็โกงส่วยบ้าง อำมาตย์คนสนิทอยากจะเตือนสติให้พระราชาเลิกทำชั่ว หันกลับมาสร้างความดีและปกครองบ้านเมืองให้สงบสุข เช้าวันหนึ่ง พระราชาทรงเสด็จไปทอดพระเนตรตรวจตราความเรียบร้อยของการสร้างพระตำหนักใหม่ แต่ยังเหลือส่วนยอดโดมที่ยังไม่ได้ยกไม้ขึ้นพาดไว้ ทรงกลัวว่ายอดโดมจะตกลงมาใส่ พระองค์จึงรีบเสด็จออกมา แล้วพูดขึ้นว่ายอดโดมเป็นไม้แก่นไม่ใช่ไม้กระพี้ มันทรงตัวอยู่ได้อย่างไร ดูแล้วมันน่าจะตกลงมาแต่กลับไม่ตก อำมาตย์คิดอุบายที่จะเตือนสติพระราชาได้จึงพูดว่า “ยอดโดมนั้นมีการยึดไว้อย่างดี และถูกกำลังบีบบังคับวางขนาบไว้จึงไม่ตกลงมา ก็คล้ายกับพระราชาที่เหล่าอำมาตย์เป็นกัลยาณมิตร มีความสามัคคี ซื่อสัตย์สุจริตเที่ยงตรง สิ่งเหล่านี้จะทำให้ไม่พลาดจากความดีงาม เหมือนยอดโดมที่แบกจั่นทันไว้” เมื่อพระราชาทรงมองไปที่สระบัวเห็นดอกบัวไม่เปียกน้ำก็ตรัสถามอำมาตย์ อำมาตย์จึงบอกกับพระราชาว่า “ดอกบัวมีเหง้าขาวผุดจากน้ำที่สะอาด บานเมื่อโดนแสงอาทิตย์ ไม่เปื้อนโคลนฉันใด พระราชาก็ต้องประพฤติตนไม่ให้มีความชั่วเประเปื้อน ไม่อคติ พระราชาก็จะเป็นเหมือนดอกบัวที่เกิดในน้ำแต่ไม่เปียก” พระราชาได้ฟังอำมาตย์กล่าวก็ทรงคิดได้ ทรงกลับพระองค์ครองราชย์โดยธรรม รักษาศีล เข้าวัดทำบุญตลอดพระชนม์ชีพ นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “เป็นผู้นำคน จะต้องเป็นแบบอย่างที่ดีจึงจะถูกต้อง ผู้นำประพฤติเช่นใด ลูกน้องย่อมประพฤติเช่นนั้น” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คุนนญฺเจ ตรมานานํ ชิมฺหํ คจฺฉติ ปุงฺคโว สพฺพา ตา ชิมฺหํ คจฺฉนฺติ เนตฺเต ชิมฺหํ คเต สติฯ เมื่อฝูงโคว่ายข้ามน้ำอยู่ ถ้าโคจ่าฝูงว่ายคดเคี้ยว โคทั้งหมดก็จะว่ายคดเคี้ยวตามไปด้วย ในเมื่อผู้นำพาไปอย่างนั้น (๒๗/๖๓๔) ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดย ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม |