[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

วิทยาศาสตร์ทางจิต เรื่องลี้ลับ => ประสบการณ์ ผี ๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 10 มกราคม 2553 03:41:36



หัวข้อ: ประสบการณ์ผี !!! จากทางบ้าน เจอดีรับปีใหม่ '53
เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 10 มกราคม 2553 03:41:36
-วันที่31 ธันวา 2552 ผมได้นัดกับแฟนของผมว่าจะไปหาที่โคราช ในเมืองนะครับ จึงนัดเจอกันที่ อนุสาวรีย์ย่าโม แต่วันนั้นตัวผมรีบและเหนื่อยมากผมเปิดร้านinternetนะครับจึงไม่มีเวลานอนในตอนกลางคืนเพราะต้องเฝ้าร้านตอนกลางคืน คืนวันที่30 ธันวา ตี2(ก็เช้าวันที่31แหละครับ) ผมจึงไปขึ้นรถที่หมอชิตด้วยเป็นวันเทศกาลจึงกว่าจะได้นั่งรถและถึงโคราชก็8.30แล้วผมเหนื่อยและอยากอาบน้ำมากจึงมุ่งไปที่โรงแรมที่ผมจองห้องไว้ ห้อง 743 นะครับโรงแรม.... ในตัวเมืองโคราชมีหลายโรงแรมครับ พอไปถึงห้องพักช่วงนั้นผมไม่สบายครับเหมือนจะเป้นไข้อยู่ เลยไม่ได้รับรู้ถึงกลิ่นอะไรในห้องเลย และครั้งแรกที่เห็นเมื่อหางตาผมมองไปที่กระจกโต้ะเครื่องแป้ง
-ขออธิบายห้องพักนิดนะครับ โต้ะเครื่องแป้งจะอยู่ตรงข้ามกับหน้าต่างห้อง กับถ้ามองจากเตียงไปตรงกระจกจะสะท้อนเห็นในห้องน้ำเล็กน้อย ตู้เย็นจะอยู่หน้าประตูห้องน้ำนะครับ
-ครั้งแรกที่เข้าไปในห้องราวๆ 8.45 โมงนั้นหางตาผมมองไปที่กระจกก็เห็นมีเด็กวิ่งเล่นอยู่ในห้องน้ำ ในตอนนั้นผมนั้นไม่คิดอะไรมากครับเพราะคิดว่าคงเหนื่อย จึงเปลี่ยนเสื้อผ้าล้างหน้าออกไปรับแฟนที่อนุสาวรีย์ย่าโม
-หลังกลับมาที่ห้องกับแฟน มานอนที่ห้องรอเค้าดาวปีใหม่นะครับ คิดกันว่าจะออกจากห้องไปตอน1ทุ่ม ทุกครั้งที่ผมเข้าห้องน้ำผมจะได้ยินเสียงเหมือนคนคุยกันอยู่ ตอนนี้ตัวผมนั้นเริ่มคิดแล้วนะครับว่าผิดปกติ ซึ่งแฟนผมเข้ามาในห้องครั้งแรกก็บอกว่าเหม็นอับ แต่ผมก็ไม่ได้พูดว่าเจออะไรกับแฟนเพราะกลัวว่าแฟนจะกลัว ครั้งที่2ที่มองที่กระจกคราวนี้ชัดมากครับมีเด็กวิ่งเล่นอยู่ในห้องน้ำจิงๆ 1ทุ่มผมจึงออกไปหาซื้ออะไรทานกับแฟนกลับห้องมาก็3ทุ่มกว่าครับผมจึงนอนรอเค้าดาว ตอนนั้นผมปวดท้องเบาจึงลุกไปเข้าห้องน้ำอยู่ดีๆในห้องน้ำผมรู้สึกเย็นสันหลังขึ้นมาเหมือนมีคนเดินผ่าน คราวนี้ผมเลยไปบอกแฟนว่าจะกลับบ้าน เพราะรถโคราช-กรุงเทพนั้นมี 24ชม แต่แฟนก็เหมือนจะงอนผมจึงบอกว่างั้นไม่กลับแต่ผมยังไม่ได้เล่าอะไรนะครับ จนถึงเวลาเค้าดาวเสร็จแฟนผมจึงให้ผมไปอาบน้ำ ตอนที่ผมอาบน้ำอยู่นั้นก็ยังได้ยินเสียงคนกระซิบคุยกันเหมือนเดิม คราวนี้ผมลองตั้งใจฟังสรุปว่าเสียงมาจากด้านบน   เพดานของห้อง ผมไม่รู้ใครจะคิดยังไงนะครับแต่ตัวผมคิดว่ามันไม่ใช่เสียงของคนปกติคุยกันแน่นอน สำหรับคนเจอเรื่องพวกนี้คงรู้ดี ได้แต่บอกกับตัวเองว่าเค้าคงไม่ตั้งใจจะมาหลอก ตอนที่ผมแปรงฟันอยู่นั้นแฟนผมได้เดินมาเปิดตู้เย็นหยิบน้ำ ผมนั้นมองผ่านช่องลอดประตูห้องน้ำ คงคิดภาพกันออกนะครับข้างในจะมองเห็นข้างนอก ในขณะที่แฟนผมเคาะประตูห้องน้ำเรียกผมนั้นมีเงามือของใครบางคนเหมือนจะจับขาแฟนผมตอนนั้นแหละครับน้ำตาผมไหลทันทีพร้อมกับ ออกจากห้องน้ำเล่าเรื่องให้แฟนฟังแต่แฟนผมบอกว่าผมคงไม่สบายและเหนื่อยมากจนคิดอะไรไปเอง จึงให้ผมมานอนบนที่นอน ทานยาแก้ไข และตอนนั้นผมเหนื่อยมากทั้งจากที่พักผ่อนน้อย+กับอาการไข้จึงเผลอหลับไป จากนั้นราวๆตี1 ผมสะดุ้งลืมตาขึ้นมาแต่ตัวกลับขยับไม่ไดหายใจไม่ค่อยออก ทีแรกผมคิดว่าจากอาการคัดจมูกแต่คิดอีกทางทำไมผมจึงขยับตัวออกเสียงไม่ได้ แม้แต่จะหันหน้าไปเรียกแฟน ใจตอนนั้นสวดมนเท่าที่สวดได้แต่ก็ยังไม่หาย และชั่ววูบผมก็คิดถึงอนุสาวรีย์ย่าโมขึ้นมาพร้อมกับพูดในใจว่าให้ช่วยลูกช้างให้รอดพ้นด้วยจากนั้นไม่ถึงครึ่งนาทีผมก็หลุดจากสิ่งๆนั้นและสะดุ้งเหมือนตื่นจะพะวง แฟนผมเรียกผมและบอกให้แต่งตัวออกจากห้อง ตอนนั้นผมไม่ได้ถามเหตุผลแต่คิดในใจว่าแฟนผมคงเจออะไรสักอย่าง จึงออกจากห้องมา ก่อนออกจากห้องยังเหมือนมีคนวิ่งผ่านทางด้านหลังอีกทั้งๆที่แฟนผมรออยู่หน้าประตูแล้ว ผมจึงเชคเอ้าออกมา ตอนที่ผมคืนกุญแจนั้นพนักงานต้อนรับมองหน้าผมแล้วยิ้มที่มุมปาก ผมไม่ได้ถามอะไรกับเค้าเพราะคิดว่ายังไงก็คงไม่บอกผม เป็นแฟนผมที่ไปถามกับยามคนนึงอายุราวๆ 50 เค้าไม่ได้เล่าอะไรมากแค่บอกกับผมว่า โรงแรมมีคนเสียชีวิตทุกโรงแรมอยู่ที่จังหวะว่าเราจะเจอไหม +กับผมไม่สบายอยู่นั้นจิตเลยรับรู้ได้ง่าย ผมจึงนั่งรถไปส่งแฟนที่บ้านพร้อมกับถามเหตุผลแฟนว่าทำไมจึงกลับบ้านแฟนผมเล่าว่าตอนที่ผมหลับนั้นเค้านั่งดูทีวีเหมือนมีคนมาแอบมอง และมีอยู่ครั้งนึงเค้าหันไปมองที่กระจกก็เห็นเงาสะท้อนเหมือนมีคนเดินผ่านตรงหน้าต่างห้องจึงเก็บเสื้อผ้าและปลุกผมให้ออกจากห้อง  ผมกลับมาที่บ้านนอนคิดว่าผมไปหลายครั้งมากทำไมถึงพึ่งเจอครั้งนี้
1.เพราะโรงแรมที่ผมไปพักหรือเปล่า
2.ทุกครั้งที่ไปก่อนจะเชคอินโรงแรมที่ไหนผมจะไหว้ย่าโมที่อนุสาวรีย์ก่อนทุกรอบ แต่วันนั้นผมเหนื่อยมากจึงลืมเรื่องนี้ไป
3.เพราะไม่สบายเลยจูนติดกับเรื่องพวกนี้ง่าย
4.ผมลืมบอกกับคนในบ้านว่าผมจะไปต่างจังหวัด
-ขอกล่าวถึงเรื่องนี้หน่อยนะครับหน้าร้านผมเคยมีอุบัตติเหตุ รถชนเมื่อ2-3ปีที่แล้วผมออกไปช่วยแต่มีผู้หญิงคนนึงเค้าเสียชีวิตต่อหน้าผม เพื่อนผมเคยบอกผมว่าไปจ้องหน้าเค้าเดี่ยวเค้าก็ตามมาอยู่ด้วยหรอก ผมปากดีบอกกับเพื่อนไปว่าดีสิจะได้มีคนอยู่เป็นเพื่อน หลังจากนั้นก็เกิดสิ่งแปลกๆกับผมทั้งมีคนเห็นผมเดินกับผู้หญิงบ้าง แม่ผมได้ยืนเสียงผู้หญิงในห้องทั้งๆที่ผมหลับในห้องคนเดียวบ้าง ในช่วงแรกๆผมนอนในห้องทุกครั้งที่ตื่นมาจะมีรอยเหมือนโดนข่วน ซึ่งห้องผมไม่มีสัตว์เลี้ยงและผมนอนคนเดียว ขาผมในช่วงนั้นมีรอยข่วน 14-15 รอยจนแม่ผมต้องพาไปวัด หลวงพ่อท่านบอกว่ามีคนเค้าอยากให้รู้ว่าเค้าอยู่ด้วยแต่เค้าบอกกับผมตรงๆไม่ได้ จึงอยากทำให้รู้ จนเดี่ยวนี้ผมไม่มีรอยกรีดแล้วยกเว้นบางครั้งปากดีกับเพื่อนเอ๋ยเรื่องเค้าในทางไม่ดี ก็จะมีบ้างที่ตื่นมาและมีรอยนั้นขึ้นมา และทุกครั้งที่ออกไปไหน ผมจะบอกกับคนๆนี้ทุกรอบว่าผมจะไปไหนให้เค้าไปด้วย ตามไปคุ้มครองแต่มีครั้งนี้ที่ผมรีบมากจนลืมยกมือไหว้บอกกับเค้า
5.เรื่องนี้แล้วแต่ความเชื่อนะครับทุกครั้งที่ผมพักที่ไหนผมจะนำเหรียญบาทวางไว้ ไม่ว่าจะโต้ะเครื่องแป้ง หัวเตียง ซึ่งสำหรับผมคิดว่าแค่ พระบรมฉายาลักษณ์ ของท่านก็คุ้มครองเราได้(เป็นความรู้สึกดีทางจิตใจนะครับ) แต่วันนั้นผมลืม

เรื่องอาจจะยาวไปนิดนะครับ ขอบคุณทุกท่านที่อ่านนะครับ






ที่มา : บอร์ด ช๊อคเอฟเอ็มคลับ