[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

นั่งเล่นหลังสวน => สุขใจ ใต้เงาไม้ => ข้อความที่เริ่มโดย: sometime ที่ 04 มีนาคม 2553 21:27:30



หัวข้อ: ข้อคิดของ ศ .ร ฝน แสงสิงแก้ว
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 04 มีนาคม 2553 21:27:30
(http://img512.imageshack.us/img512/8121/0b240923538c2f04d14d8d2.gif)

http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280002.MP3

...................................วาทะ 12...........................................


...................................ไม่ปล่อยเวลาคอยความตาย...................................

แต่จะบำเพ็ญประโยชน์ให้ตนเองและผู้อื่นให้มากที่สุด คือ.......คติ.......ของผู้สูงอายุที่มีสุขภาพจิตดี

.......................................สั้น ๆ แต่ได้ใจความ..........................................

กระทู้เดียวพอเนอะ ๆ ๆ ๆ เว็บยังใช้ไม่ได้



หัวข้อ: Re: ข้อคิดของ ศ .ร ฝน แสงสิงแก้ว
เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 05 มีนาคม 2553 09:37:53

(http://i195.photobucket.com/albums/z63/achariyakood/hearthand.jpg)

ชีวิต...

จะยาก จะลำบาก...
จะต้องเจอะเจอเรื่องราวเลวร้ายอย่างไร
ก็ยังคงต้องดำรงสติ เพื่อทำหน้าที่ของชีวิตกันต่อไป...


รอ ..จนกว่าความเป็นไปมันจะสิ้นสุด
รอ..จนกว่าวันเวลาดีดีจะมาถึง
รอ..จนกว่าเราจะได้สัมผัสในสิ่งที่หวังและตั้งใจ
รอ ..อย่างที่ไม่ต้องรอ
เมื่อไหร่เมื่อนั้น ..


พระพุทธองค์กว่าจะค้นพบเพื่อให้จิตหลุดพ้น
ยังต้องบำเพ็ญเพียรร้อยภพพันชาติ
กับเราๆ ที่เพียงพาชีวิตตัวเองให้หลุดพ้นจากวังวนปัญหาของชีวิต
ยังอาจใช้ความเพียรพยายามแค่เศษเสี้ยวธุลีของพระพุทธองค์


บางเรื่องราวในชีวิตไม่ว่าเราจะคิดว่ามันทุกข์สาหัสอย่างไร
บางทีมันอาจมีช่องว่างแม้สักเพียงละอองฝุ่นรอดได้
เพื่อให้เราพาชีวิตก้าวผ่านต่อไปได้  
เช่นในความมืด ถึงที่สุดอย่างไรก็ยังคงเพ่งมองเห็นได้


ชีวิตถ้าเราดำรงอยู่อย่างเศร้าสร้อย หดหู่
หรืออ่อนล้าเพียงเพราะการกระทำของใครอื่น
ความดีงามที่จะเกิดขึ้นในชีวิตก็อาจจะลดน้อยถอยลง
เพราะเพียงใจเราไปยึดโยงอยู่กับใคร

การกระทำของใครๆ แค่เพียงเสี้ยวนาที
จิตใจเราก็เสียโอกาสได้เห็นสิ่งดีงามไปแล้วเท่านั้น
ยิ่งใส่ใจกับความเลวร้ายมากเท่าไหร่
อาจเหมือนชีวิตเรายิ่งขาดทุนมากเท่านั้น


ในบางเรื่องราวที่เราไม่อาจฝืนต้าน
ก็คงต้องปล่อยให้เป็นไปเพื่อจะให้มันเลยผ่าน ....
มิใช่ยื้อเหนี่ยวรั้ง จนอ่อนแรง ที่จะมีชีวิตก้าวต่อ ...
ทุกชีวิตบนผืนโลกใช่หรือไม่ ที่เรียนรู้ เพื่อจะดำรงอยู่


มิใช่ยอมจำนนต่อความเป็นไป...
หรือโหยไห้กับความปวดร้าวของอดีต
จนชีวิตเปราะบางง่ายต่อการถูกกระทบ
และจะมีประโยชน์อันใดต่อการฝังใจเก็บความเลวร้ายนั้น

อภัยในความผิดพลาดของคนอื่น
พื้นที่ใจของเราจะได้กว้างขึ้นเพื่อเปิดรับเรื่องราวดีดี
แทนการเก็บไว้ซึ่งความหมองหม่นใดใดที่เคยมีมา


หนทางสู่ความสงบบางทีอาจง่าย
ถ้าเราพยายาม ละ - วาง เรื่องราวผ่าน...
ให้ใจ ตระหนักรู้ อยู่กับ เพียง..ความเคลื่อนไหว ที่เป็น

เรื่องง่ายที่บางทีทำได้ยาก ….
แต่เมื่อเราผ่าน..ความยากไปได้...
ชีวิตก็จะง่ายขึ้น .. อย่างนั้นหรือเปล่า ?...


 (:88:) : http://www.baanmaha.com/community/%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%89-9001/ (http://www.baanmaha.com/community/%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%89-9001/)