|
หัวข้อ: สิ่งละอันพันละน้อย{macro} เริ่มหัวข้อโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 14 มีนาคม 2554 21:54:06 (http://www.taklong.com/macro/r/110535IMG0001.jpg) (http://image.ohozaa.com/i/5e8/42011.jpg) (http://image.ohozaa.com/i/54e/img00017.jpg) http://www.fungdham.com/download/song/allhits/20.wma Macro ภาพปริศนาธรรมกุญแจ Canon Power Shot A470 เลนส์ 600 M.M ISO 80 ความไวแสง Shutter 1/250 S 1/3 EV ถ่ายภาพประกอบเนื้อหาโดย Sometime สงวนลิขสิทธิ์ภาพตามกฏหมาย (:LOVE:) ในที่นี้เข้าใจว่าท่านอาจารย์ไม่ส่งเสริมให้ใช้สมถะสมาธิโดยไม่เข้าใจ{ธรรม} เพราะการจะใช้ ก็คือ ความเป็นตัวตนที่พยายามจะเจริญกุศลโดยไม่เข้าใจความเป็น อนัตตาของสภาพธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัยดังนั้น การบรรยาย เรื่อง การอบรม สมถภาวนา ท่านอาจารย์จึงไม่ละทิ้งการชี้แจงให้ผู้ฟังได้เข้าใจสมถภาวนาโดยนัยยะ ของการอบรมเจริญวิปัสสนาภาวนาด้วยเพราะการเจริญสมถภาวนาไม่พ้นไปจาก สิ่งที่มีจริง คือ ปรมัตถธรรม ซึ่งไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน ขณะที่จิตสงบจากอกุศล ก็เป็นจิตประเภทหนึ่งไม่ใช่เรา ขณะที่เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา ก็เป็นนาม- ธรรมแต่ละอย่างๆ ๆ ไม่ใช่เรา เช่นกันการบรรยายของท่านอาจารย์จะเน้นให้ผู้ฟัง เกิดความเข้าใจธรรมที่กำลังฟังอยู่ตามลำดับขั้นไม่ใช่ฟังเรื่อง{ปฐวีกสิณ}แล้วก็ข้าม ไปให้หาดินสีอรุณมาเพ่ง โดยที่ไม่เข้าใจสภาพธรรมที่มีจริงเพียงแต่เมื่อผู้ฟัง ฟังแล้วเข้าใจสังขารขันธ์ก็จะค่อย ๆ ปรุงแต่งจิตของผู้ฟังให้ถึงการน้อมประพฤติ - ปฏิบัติในทางกุศลที่ได้เห็นประโยชน์แล้วนั้น ๆ อย่างค่อยเป็นค่อยไปและค่อย ๆ ละ ความต้องการที่จะชักจูงให้ไปทำสิ่งใดโดยไม่เข้าใจได้ เพียงฟังต่อไปแล้วเข้าใจขึ้น กุศลอื่นๆ ก็มีโอกาสที่จะเจริญขึ้นตามกำลังของปัญญาเองซึ่งเป็นการเจริญขึ้นโดย ไม่ฝืนอัธยาศัยของผู้ฟังแต่ละท่านเลยสรุป คือ กุศลทุกประการมีประโยชน์ ควร เจริญแต่ควรเจริญโดยมีปัญญาที่เห็นถูกว่า เป็นธรรมที่ควรเจริญไม่ใช่โดยความ เป็นเราที่ต้องการจะไปเจริญกุศลเพราะความจริงกุศลเป็นกุศล เป็นธรรม ไม่ใช่เรา เมื่อปัญญามากขึ้นปัญญาก็จะรู้ว่ามีกำลังพอที่จะอบรมให้กุศลขั้นใดเจริญขึ้นได้ ถ้าไม่สามารถเจริญสมถภาวนาจนถึงฌานจิตได้ ก็ไม่ต้องฝืนตนเองเจริญกุศลไป เท่าที่กำลังของปัญญาจะพอกระทำได้โดยมีความเห็นถูกว่ากุศลเป็นเป็นธรรมที่มี ประโยชน์ และจำเป็นในการที่จะช่วยขัดเกลาอกุศลที่มีอยู่มากในชีวิตประจำวัน ทุกสิ่งที่ติดข้องนั้นนำมาแต่ทุกข์โทษเท่านั้น ผู้มีปัญญาจึงฟังพระธรรมระลึกรู้สภาพจิตของตนเอง เริ่มอบรมจิตใจให้เป็นกุศลยิ่งขึ้น การอบรมจิตใจมี ๒ อย่าง สมถภาวนาและวิปัสสนาภาวนา สมถภาวนาระงับอกุศลเพียงชั่วขณะ ขณะใดที่สติเกิดระลึกได้ เห็นโทษของอกุศล อกุศลนั้นก็ระงับไป แล้วกุศล เช่น เมตตาพรหมวิหารก็เริ่มเจริญขึ้น............... http://www.facebook.com/itsariyathanakorn (http://www.facebook.com/itsariyathanakorn) http://twitter.com/soka45 (http://twitter.com/soka45) http://forums.212cafe.com/boxser/ (http://forums.212cafe.com/boxser/) หัวข้อ: Re: สิ่งละอันพันละน้อย{macro} เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 14 มีนาคม 2554 22:05:54 เดี๋ยวจัดมั่งคับ
5555+ |