|
หัวข้อ: จากจักรวาลสู่ดาวโลก เริ่มหัวข้อโดย: AVATAR ที่ 15 มกราคม 2553 08:23:46 ข้อความต่อไปนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หาไม่ท่านอาจถูกกล่าวหาว่างมงาย ไร้สาระ
สาส์นฉบับที่ ๑ ปู่จักรวาล ให้แจ้งว่า หากมนุษย์ยังไม่เร่งขวนขวายปฏิบัติตน ให้เป็นผู้นิ่งสงบ ไม่ไปกระทบกระทั่งผู้อื่น เรียนรู้ในตนให้ถ่องแท้ให้ได้เสียก่อน ดาวโลก ก็จะมีแต่ความวุ่นวายไม่เลิกรา หาสันติสุขอันใดมิได้ เป็นภัยในตัวที่กำลังกัดกินหัวใจที่เคยประเสริฐ ให้เป็นหัวใจที่ถดถอยด้อยค่า แม้ภัยธรรมชาติบังเกิด เราจะมีใจไปช่วยใครได้ กระทั่งตัวเอง ก็ยังช่วยไม่ได้เลย หัวข้อ: Re: จากจักรวาลสู่ดาวโลก เริ่มหัวข้อโดย: AVATAR ที่ 15 มกราคม 2553 08:34:17 สาส์นฉบับที่ ๒
ขอให้มนุษย์จงหยุดทำร้ายทำลายธรรมชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การตัดไม้ทำลายป่า ในประเทศไทย จากปี ๒๕๔๑ ป่าไม้มีอยู่ ๕๑ % แต่มาปี ๒๕๕๒ ป่าไม้เหลือเพียง ๒๕ % ไม่น่าเชื่อว่า จะมีประสิทธิภาพทำได้เร็วถึงเพียงนี้ แล้วสมดุลธรรมชาติจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ภัยทั้งหลายที่เกิดจากธรรมชาติ ท่านจะโทษธรรมชาติไม่ได้ ตัวท่านเองนั่นแหละเป็นผู้กระทำ ขอให้หยุดให้ได้ โดยหยุดที่ใจใคร่คิดใคร่กระทำให้ได้ก่อน หัวข้อ: Re: จากจักรวาลสู่ดาวโลก เริ่มหัวข้อโดย: AVATAR ที่ 15 มกราคม 2553 08:55:30 สาส์นฉบับที่ ๓
ปู่จักรวาล เน้นข้อนี้เป็นพิเศษ ท่านให้แจ้งว่า การฝึกผู้อาสาช่วยเหลือภัยพิบัติ มีกระจายไปทั่วทุกมุมโลก ในแต่ละจุดของการฝึก จะเน้นด้านการชำระจิตใจ การไม่สำคัญผิดคิดว่าเป็นตัวตน มิฉะนั้น ผลการช่วยเหลือจะไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ การฝึกเช่นนี้ ย่อมต้องอาศัยความสลับซับซ้อน มีการทดสอบ ทดลอง และทดแทน สลับกันไป เพื่อกลั่นกรองให้ได้ซึ่งผู้มีปัญญา สามารถนำพา ชีวิตมนุษย์ให้หลุดรอดพ้นจากภัยพิบัติได้ ผู้เข้ารับการฝึก ต้องแยกพฤติกรรมจากตัวตนที่อิงระหัสกรรมมาเกิด กับสภาวะจิตใจที่เกิดดับอยู่ทุกขณะปัจจุบัน ให้ได้ พฤติกรรมจากตัวตนที่อิงระหัสกรรมมาเกิดของเขา เราไปบังคับให้เป็นดั่งใจเราไม่ได้ เพราะเขาไม่ใช่เรา ระหัสกรรมที่นำมาเกิด ก็คนละระหัส ดังนั้น อย่าให้พฤติกรรมของผู้อื่น มาทำลาย สภาวะจิตที่เริ่มใสบริสุทธ์ และพร้อมที่จะทำงานของเรา โดยเด็ดขาด เขาก็คือเขา จะทำให้เหมือนอย่างเรานั้น เป็นไปไม่ได้ หัวข้อ: Re: จากจักรวาลสู่ดาวโลก เริ่มหัวข้อโดย: AVATAR ที่ 15 มกราคม 2553 09:32:29 สาส์นฉบับที่ ๔
เหตุผลที่ต้องฝึกที่ใจ ก่อนภัยพิบัติจะมาถึง เมื่อภัยพิบัติมาถึง แม้คนรวยมีเงินทองมากมาย สามารถเตรียมเสบียงอาหาร กักเก็บไว้ ในที่ที่ทำไว้หลบภัย เพื่อบริโภคในยามฉุกเฉิน แต่ก็ไม่พ้นสายตาของพวกที่อดอยาก พวกเขาย่อมกระทำการสิ่งใดก็ได้ เพื่อให้ได้มาซึ่งอาหารสำหรับประทังชีวิต โดยไม่ฟังใครทั้งสิ้น ความโกลาหล วุ่นวายจะเกิดไปทั่วทุกหย่อมหญ้า คนรวย มีอาหารไว้เก็บกิน ก็อาจตายเพราะภัยจากผู้หิวโหย ผู้หิวโหย ก็อาจตาย จากผู้หิวโหยด้วยกัน ดังนั้นจะหาความปลอดภัยได้จากที่ไหน บนความทุกข์ ความเดือดร้อน ที่เข้ามากระทบอายตนภายใน หากเราสามารถฝึกแยกแยะ ปล่อยวาง และเข้าใจในสรรพสิ่งที่เกิดขึ้น เราย่อมเป็นผู้พบ และเป็นผู้พ้นจากทุกข์ทั้งปวง หัวข้อ: Re: จากจักรวาลสู่ดาวโลก เริ่มหัวข้อโดย: AVATAR ที่ 15 มกราคม 2553 09:51:15 สาส์นฉบับที่ ๕
เตรียมตัวตายกันได้แล้ว ท่านปู่จักรวาล กล่าวด้วยสีหน้าแสดงแววเมตตาและห่วงใย ว่า มนุษย์โลก ต้องเรียนรู้และเข้าใจ ในเรื่องของชีวิตใหม่ กันได้แล้ว ขณะนี้ความตายกำลังจ่ออยู่ตรงหน้า สิ่งที่จะนำมาถึงซึ่งความตายนั้น มีอยู่มากมาย ซึ่งมนุษย์มีความเข้าใจ และรับรู้ได้ดีอยู่แล้ว แต่จะหาใครได้สักกี่คน ที่จะเข้าใจ ในเรื่องของความตาย ซึ่งเป็นความตายที่ปราศจากทุกข์ทรมาณ ตายด้วยความสุข เห็นอนิจจัง เป็นของไม่เที่ยงแท้ ได้จริง ไม่ยึดติดในกายรูปสังขาร ที่หล่อหลอมรวมตัวขึ้นมาจากธาตุทั้งสี่ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ คนที่ยังยึดติดในตัวตน ยังรักห่วงใย ทนุถนอมรักใคร่ในตัวตน ไม่ยอมทิ้งอัตตาตัวตน เมื่อถึงคราวประสบชะตากรรม ภัยร้ายเล่นงาน จนจวนเจียนใกล้ตาย แต่ก็ยังไม่ยอมตาย เพราะความห่วงใยในตัวตน ย่อมยึดไว้จนถึงที่สุด ปล่อยให้ทุกข์กัดกินรุมเร้า จนจิตวิญญาณต้องรับระหัสกรรมแห่งทุกข์ หลุดลอยลงสู่อเวจีมหานรก หรือภูมิสัตว์เดรัจฉาน คนแล้วคนเล่า เป็นที่น่าอเน็จอนาถ แก่บรรดาเหล่าเทพพรหม พระโพธิสัตว์ ทั้งหลาย ซึ่งพระองค์ได้พยายามช่วยมนุษย์เท่าที่ช่วยได้ บัวเหล่าใด ยังจมมิดโคลนอยู่ ก็คงต้องปล่อยไปตามยถากรรม แม้พระพุทธองค์ ก็ยังมิอาจโปรด บัวเหล่านั้นได้ เมื่อเห็นเป็นเช่นนี้แล้ว ใยทุกคนยังตั้งตนอยู่ในความประมาทอีกเล่า |