| 1. | มีพระบาทราบเสมอกัน (พระบาท = เท้า) |
| 2. | ลายพื้นพระบาทเป็นจักร (จักร = รูปลอยล้อรถ คือธรรมนำชีวิตไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง ดุลล้อนำไป สู่ที่หมาย) |
| 3. | มีส้นพระบาทยาย (ถ้าแบ่ง ๔ ส่วน พระชงฆ์ตั้งอยู่ในส่วนที่ ๓) (พระชงฆ์ = แข้ง) |
| 4. | มีนิ้วยาวเรียว (หมายถึงนิ้วพระหัตถ์และพระบาทด้วย)(นิ้วพระหัตถ์ = นิ้วมือ) |
| 5. | ฝ่าพระหัตถ์และฝ่าพระบาทอ่อนนุ่ม |
| 6. | ฝ่าพระหัตถ์และฝ่าพระบาทมีลายดุจตาข่าย |
| 7. | มีพระบาทเหมือนสังข์คว่ำ อัฐิข้อพระบาทตั้งลอยอยู่หลังพระบาท กลับกลอกได้คล่อง เมื่อทรงดำเนินผิดกว่าสามัญชน (อัฐิ = กระดูก ดำเนิน = เดิน) |
| 8. | พระชงฆ์เรียวดุจแข้งเนื้อทราย |
| 9. | เมื่อยืนตรง พระหัตถ์ทั้งสองลูบจับพระชานุ (พระชานุ = เข่า) |
| 10. | มีพระคุยหะเร้นอยู่ในฝัก (พระคุยหะ = อวัยวะที่ลับ) |
| 11. | มีฉวีวรรณดุจสีทอง (ฉวีวรรณ =สีผิวกาย) |
| 12. | พระฉวีละเอียด (พระฉวี = ผิว) |
| 13. | มีเส้นพระโลมาเฉพาะขุมละเส้น ๆ (พระโลมา = ขน) |
| 14. | เส้นพระโลมาดำสนิทเวียนเป็นทักขิณาวัฏ มีปลายงอนขึ้นข้างบน (ทักขิณาวัฏ = วนเลี้ยวทางขวาอย่างเข็มนาฬิกา) |
| 15. | พระกายตั้งตรงดุจท้าวมหาพรหม |
| 16. | มีพระมังสะอูมเต็มในที่ ๗ แห่ง (คือ หลังพระหัตถ์ทั้ง ๒ และหลังพระบาททั้ง ๒ , พระอังสาทั้ง ๒, กับลำพระศอ) (พระมังสะ = เนื้อ , ชิ้นเนื้อ พระอังสา = บ่า,ไหล่ พระศอ = คอ) |
| 17. | มีส่วนพระสรีระกายบริบูรณ์ (ล่ำพี) ดุจกึ่งท่อนหน้าแห่งพญาราชสีห์ (สรีระ = ร่างกาย) |
| 18. | พระปฤษฎางค์ราบเต็มเสมอกัน (พระปฤษฎางค์ = ส่วนหลัง,ข้างหลัง) |
| 19. | ส่วนพระกายเป็นปริมณฑล ดุลปริมณฑลแห่งต้นไทร(พระกายสูงเท่ากับว่าของพระองค์)(วา = เท่ากับ ๔ ศอก ประมาณ 2 เมตร) |
| 20. | มีลำพระศอกกลมงามเสมอตลอด |
| 21. | มีเส้นประสาทสำหรับรสพระกระยาหารอันดี |
| 22. | มีพระหนุดุจคางแห่งราชสีห์ (โค้งเหมือนวงพระจันทร์)(พระหนุ = คาง) |
| 23. | มีพระทนต์ ๔๐ ซี่ (ข้างละ ๒๐ ซี่) (พระทนต์ = ฟัน) |
| 24. | มีพระทนต์เรียบเสมอกัน |
| 25. | พระทนต์เรียบสนิทมิได้ห่าง |
| 26. | เขี้ยวพระทนต์ทั้ง 4 ขาวงามบริสุทธ์ |
| 27. | พระชิวหาอ่อนและยาว (อาจแผ่ปกพระนลาฏใต้)(พระชิวหา = ลิ้น พระนลาฎ = หน้าผาก) |
| 28. | พระสุรเสียงดุจท้าวมหาพรหม ตรัสมีสำเนียงดุจนกการเวก |
| 29. | พระเนตรแจ่มใสดุจตาลูกโคเพิ่งคลอด |
| 30. | ดวงพระเนตรแจ่มใสดุจตาลูกโคเพิ่งคลอด |
| 31. | มีอุณาโลมระหว่างพระโขนง เวียนขวาเป็นทักขิณาวัฏ (อุณาโลม = ขนระหว่างคิ้ว) |
| 32. | มีพระเศียรงามบริบูรณ์ดุจประดับด้วยกรอบพระพักตร์ (พระเศียร = ศีรษะ) |