หนึ่งขณะจิตกับวิบากจิต

อย่าโทษหรือโกรธใคร เพราะทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัยไม่มีใคร มีแต่ธรรมเท่านั้น

และคิดนึกเอาเองว่ามีเรื่องราวมีสิ่งต่างๆ หลงอยู่ในโลกของความคิดของตัวเองกลับ

มาสู่ความจริงคือสิ่งที่มีจริง(ตัวปรมัต)ก็จะเบาเพราะเข้าใจว่าเรื่องไม่มีมีแต่ธรรมทีละ

ขณะอยู่ด้วยความเข้าใจ อยู่ด้วยความเมตตา อยู่ด้วยกุศลจิต เหตุการณ์ปัจจุบันจึงเป็น

เครื่องพิสูจน์ปัญญาจึงควรเห็นโทษของอกุศลที่เกิดกับตัวเอง ไม่ใช่สิ่งอื่น ประโยชน์

คือขัดเกลากิเลสตัวเองเป็นสำคัญ

กลับมาสู่ความสนใจพระธรรม เวลาเหลือน้อย มัวเมาด้วยเรื่องราว สะสมสิ่งที่เพิ่ม

อกุศลทำให้ขาดโสภณธรรมมีเมตตา เป็นต้น ขณะนี้กำลังมีธรรม รู้หรือยัง ? ยังไม่รู้จึง

เป็นผู้กลับมาสู่ขณะที่ประเสริฐคือศึกษาธรรม ฟังธรรม สิ่งที่คิดว่าสำคัญมากมายดูเป็น

เรื่องใหญ่ในขณะนี้ก็แค่นึกคิดแล้วก็ดับไปไม่เหลือเลย ตายแล้วก็ลืมหมดแล้วอะไรที่

สำคัญที่สุดกับชีวิตจริง ๆ ที่จะติดตัวและเป็นมิตรช่วยเหลือในภพหน้าหากไม่ใช่กุศล

ธรรมและความเข้าใจพระธรรม...........................................ขออนุโมทนา

....................................... มัชฌิมประภาสปุญสถาน..........................................

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัย เกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคน เทอญ......................

....................................... นำโมออมีทอฝอ..............................

http://yoawarat.blogspot.com/


OM MANI PADME HUM Tibetan Incantations (VuLan2552)