หัวข้อ: หัวเราะเยาะความตาย เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 27 พฤษภาคม 2553 08:53:48 (http://im1.shutterfly.com/media/47a0db07b3127ccefa61a486b0d900000030O00EYt3LJm3cMge3nw0/cC/f%3D0/ps%3D50/r%3D0/rx%3D720/ry%3D480/) http://www.fungdham.com/download/vdo-others/panya-chpoint.wmv อนิจจังสังขารนี้ไม่เที่ยง ทุกขังย่อมบ่ายเบี่ยงสุขได้ อนัตตาตัวตนเพียงสมมุติ พุทธองค์ทรงย้ำไว้อย่าได้หลงตัว ฯ ได้มาจากสัปดาห์วัน วิสาขบูชา โลก ณ.มลฑลพิธีท้องสนามหลวง 25 พฤษภาคม 2553 การพบกันครั้งสุดท้ายก่อนตายจากไปนั้นไม่มีเครื่องหมายไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใด เลยที่จะแสดงให้รู้ว่าเมื่อเห็นกันแล้วจะไม่ได้เห็นกันอีกเมื่อเห็นตอนเช้าก็อาจไม่ได้ เห็นตอนเย็นเห็นตอนเย็นก็อาจจะไม่ได้เห็นตอนเช้า ทุกคนเห็นความจริงว่า ไม่มีใคร สามารถหลีกเลี่ยงหรือต่อรองความตายได้ จะขอเวลาต่อแม้เล็กน้อยก็ไม่ได้ ฉะนั้นการกล่าวถึงชีวิตของแต่ละคนก็ไม่พ้นจากการพิจารณาสภาพธรรมที่ เกิดขึ้นเป็นแต่ละบุคคลซึ่งไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาเลยเมื่อพูดกันถึงผู้ตายก็ควร จะได้ระลึกถึงสภาพจิตในขณะนั้นว่าแยบคายหรือยังแทนที่จะโศกเศร้า เสียใจ อาลัย อาวรณ์ก็ควรจะเป็นความเบิกบานในพระธรรมที่ได้เข้าใจความจริงอันเป็นสัจจธรรม ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าทรง ตรัสรู้และทรงแสดงถึงธรรมดาของการเกิด ซึ่งต้องมีการตาย เมื่อเกิดแล้วที่จะไม่ตายนั้นไม่มีและการตายนั้นก็ไม่สามารถจะรู้ล่วงหน้าได้เลยเมื่อ เข้าใจความจริงก็รู้ว่าความจริงเป็นสัจจธรรม......................................................... หัวข้อ: Re: หัวเราะเยาะความตาย เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 27 พฤษภาคม 2553 11:41:12 (http://khunsamatha.com/images/22%5B1%5D.jpg) (:88:) (:88:) (:88:) |