การแก้ไขปัญหาอย่างชาญฉลาด ของรัฐบาลเวียดนามรัฐบาลไทยทุกยุคทุกสมัยควรอ่านไว้ประดับสมองการค้าข้าวในเวียดนามนั้นอยู่ในกำมือของผู้ทรงอิทธิพล 10 คนด้วยกัน ส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าชาวจีน พวกนี้กำหนดราคาขายเอาตามใจชอบ
เริ่มจากการกักตุนข้าวก่อน และเมื่อผมสั่งการให้เจ้าหน้าที่รัฐบาลออกค้นโกดังข้าวที่น่าสงสัยทุกแห่ง
ผมก็ได้พบว่าพวกพ่อค้านั้นเหิมเกริม
ถึงขนาดเอาข้าวสารจำนวนมากทิ้งลงแม่น้ำเพื่อให้เกิดการขาดแคลนในท้องตลาด ราคาข้าวและราคาค่าครองชีพทุกอย่างพุ่งขึ้นสูงลิบลิ่ว
พวกนั้นหวังว่าการขึ้นค่าครองชีพนี่เองจะทำให้รัฐบาลของผมต้องล้มคว่ำลง พวกเขาก็จะค้าขายกันได้ต่อไปโดยไม่ครนาต่อความทุกข์
ของประชาชน
ผมสั่งให้พ่อค้าอิทธิพลทั้ง 10 คนเข้าพบที่ห้องทำงาน และผมไม่ให้โอกาศพวกเขาพูดเลย เมื่อเขามายืนเรียงรายกันอยู่ตรงหน้าผม
ผมก็บอกเขาว่า ผมรู้ดีทุกอย่าง เรื่องที่พวกคุณพยายามคว่ำรัฐบาลด้วยการกักตุนข้าว เอาละ ผมจะบอกให้รู้ไว้ว่าหากว่าผมต้องล้มลงไป
พวกคุณต้องตายทุกคน ทุกคนจ้องหน้าผมอย่างตะลึง ผมเขียนชื่อพวกเขาลงในกระดาษ 10 ชิ้น ใส่ลงในหมวกของผม
ผมให้เวลาพวกคุณ 1 อาทิตย์เพื่อจะให้ข้าวเต็มตลาดอีกครั้ง โดยขายตามราคาที่สมควรและเป็นราคาที่แน่นอน หากว่าพวกคุณทำไม่ได้
ผมจะจับสลากนี้ขึ้นมา คนแรกที่หยิบขึ้นมาได้ตายก่อน คุณจะต้องถูกยิงแน่ เมื่อสิ้นอาทิตย์ที่ 2 หากความต้องการของผมเรื่องข้าว
ยังไม่สำเร็จอีก ผมก็จะหยิบชื่อที่ 2 ยิงคนที่ 2 ผมจะทำอย่างนี้จนกว่าทุกคนในประเทศนี้จะมีข้าวกินวิธีแบบอัตตาธิปไตยของผมได้ผล ใน 3 วันจากนั้นข้าวก็ทะลักออกมาสู่ตลาด และราคาก็ไม่ขึ้นอีกปัญหาอย่างเดียวกันนั้นเกิดขึ้นในตลาดค้าทองคำ เกิดข่าวลือจนตลาดทองคำวุ่นวายไปหมด และมีการกักตุนกันมาก ทองหายไปจากตลาด
อย่างน่าอัศจรรย์ ผมแนะกระทรวงการคลังว่าจะแก้ได้โดยการเอาทองของรัฐบาลออกขายในตลาดเพื่อดึงราคาทองคำลงมา
แต่รัฐมนตรีเศรษฐกิจบอกว่าเป็นไปไม่ได้เพราะไม่มีรัฐบาลไหนในโลกทำกันอย่างนั้น อีกประการหนึ่งทองนั้นเป็นทองของสหรัฐอเมริกา
อเมริกาจะไม่ยอมให้เราเอาทองออกขายในตลาดอย่างเปิดเผยเด็ดขาด
"ใครบอกคุณว่าผมจะขาย ผมบอกเขา เราจะทำอีกอย่างต่างหาก"
ผมแนะคนของผมให้ไปปล่อยข่าวลือว่ารัฐบาลจะขายทองให้แก่ประชาชนที่ร้านค้าแห่งหนึ่งในไซ่ง่อนในเร็วๆนี้ ไม่ถึง 20 ชม.
ทองที่หายไปก็กลับมาขายกันเต็มตลาดอีกครั้งด้วยราคาต่ำ สิ่งที่เราต้องการคือความคิดที่ดีและใช้ให้ถูกที่ ถูกเวลา
กับต้องมีการปล่อยข่าวที่ดีด้วย
คัดบางส่วนจาก Twenty Years and Twenty Day โดย Nguyen cao ky