พิมพ์หน้านี้ - หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต วัดถ้ำกลองเพล อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู

(http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/53695206551088_view_resizing_images_5_320x200.jpg)

หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต
วัดถ้ำกลองเพล อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู

หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต เจ้าอาวาสวัดถ้ำกลองเพล อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู เป็นพระนักปฏิบัติธรรมรูปหนึ่ง ที่ชาวเมืองหนองบัวฯ และพุทธศาสนิกชนทั่วไปเลื่อมใสศรัทธา

ในฐานะผู้บำเพ็ญศาสนกิจ เพื่อความจำเริญแห่งพระพุทธศาสนา ทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับชาตินานัปการ

ถึงพร้อมด้วยศีลาจารวัตรอันงดงาม ดำเนินตามรอยบูรพาจารย์สายพระป่า ในฐานะศิษย์กตัญญูรู้คุณ

นามเดิมชื่อ บุญเพ็ง จันใด เกิดเมื่อวันที่ 20 ต.ค.2472 ปีมะเส็ง บ้านเดิมอยู่ที่บ้านศรีฐาน หมู่ 3 ต.กระสาย อ.ป่าติ้ว จ.ยโสธร บิดา-มารดาชื่อ นายคูน และนางพรหมมา จันได มีพี่น้องร่วมบิดามารดา 4 คน ท่านเป็นบุตรคนที่ 3

ช่วงวัยเยาว์ศึกษาเล่าเรียนที่โรงเรียนศรีฐาน ซึ่งเป็นโรงเรียนวัด จึงทำให้มีความผูกพันกับพระพุทธศาสนา

อายุ 12 ปี บวชเป็นผ้าขาว เพื่อศึกษาและปฏิบัติข้อวัตรของผู้ทรงศีลและบรรพชาที่วัดศรีธรรมาราม อ.เมืองยโสธร

ระหว่างนั้นได้เข้ากราบปรนนิบัติหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต บูรพาจารย์สายพระป่า ที่วัดป่าบ้านหนองผือนาใน ต.นาใน อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร จนท่านละสังขาร

หลวงปู่บุญเพ็งเคยเล่าประสบการณ์ที่ได้อยู่กับหลวงปู่มั่นช่วงหนึ่งให้ลูกศิษย์ฟังว่า "อาตมาเคยได้อยู่รับใช้ครูบาอาจารย์หลวงปู่มั่นเป็นเวลารวม 4 ปี คือ ตั้งแต่ พ.ศ.2489-2492 สิ่งที่ภาคภูมิใจก็คือ ได้อยู่ปรนนิบัติท่าน ได้อยู่ใกล้ชิดท่าน เมื่อติดขัดในปัญหาอันใดก็จะสามารถถามแก้ไขได้อย่างทันท่วงที ยิ่งในวัยชราของท่าน อาตมาและหมู่คณะได้ปรนนิบัติท่านพยายามเยียวยารักษาท่าน เพราะท่านเป็นพ่อแม่ที่ให้สิ่งที่มีคุณค่าทั้งสิ้น ไม่เคยสอนให้เสียคน ท่านคอยกล่าวตักเตือน ท่านว่า "เวลาไม่รอใคร ความตายอยู่เบื้องหน้า จงอย่าประมาทเลย".."

"ปีสุดท้ายคือ พ.ศ.2492 หลวงปู่มั่นอาพาธ อาการเจ็บป่วยแรงกล้าขึ้นเรื่อยๆ ภายหลังจากท่านพระอาจารย์มั่นมรณภาพและถวายเพลิงศพท่านไปแล้ว คณะศิษย์ทั้งหลายต่างแยกย้ายกันออกไป ในระยะ 4 ปี อาตมาคิดว่าได้เหตุผลในทางธรรม ได้รับจากหลวงปู่ครูบาอาจารย์มากมายพอควรทีเดียว"

อายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ เข้าพิธีอุปสมบท วันที่ 21 ต.ค.2492 ที่วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ.สกลนคร โดยมีพระอาจารย์มหาทองสุก สุจิตโต เป็นพระอุปัชฌาย์, หลวงปู่ฝั้น อาจาโร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์มหาไพบูลย์ เป็นพระอนุสาวนาจารย์

ในปีพ.ศ.2500 ฝากตัวเป็นศิษย์หลวงปู่ขาว อนาลโย ที่วัดป่าแก้วชุมพล จ.สกลนคร ก่อนจะออกธุดงค์

กระทั่งปีพ.ศ.2503 ขณะที่หลวงปู่ขาวสร้างวัดถ้ำกลองเพล อ.หนองบัวลำภู จ.อุดรธานี จึงเข้ากราบและอยู่รับใช้อุปัฏฐากหลวงปู่ขาว อนาลโย จนละสังขาร และได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดถ้ำกลองเพล

หลวงปู่บุญเพ็งใช้ธรรมะสอนชาวบ้าน ให้รู้จักทำมาหากินด้วยความสุจริต มีความอดทน ขยันหมั่นเพียร มิให้ลุ่มหลงมัวเมาในอบายมุข ใช้ชีวิตอย่างสมถะและพอเพียง

สั่งสอนให้ชาวบ้านได้เจริญภาวนาสมาธิ ให้ยึดมั่นในหลักธรรมของพระพุทธเจ้าและปฏิบัติตามศีล 5 ศีล 8 หรืออุโบสถศีลอย่างเคร่งครัด ให้เป็นคนคิดดี ทำดี พูดดี ไม่เบียดเบียนผู้อื่น

ถือเป็นผู้นำทางคุณธรรมศีลธรรมของชาวบ้านซับตะเคียนอย่างแท้จริง ด้วยความที่เป็นพระที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ไม่สะสม และยึดติดในอติเรกลาภ ชาวบ้านทั้งอำเภอ ต่างจังหวัด จึงให้ความเคารพศรัทธาด้วยกุศลจิตอย่างแท้จริง

ด้วยสังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง ละสังขาร เมื่อเวลา 01.57 น. วันที่ 27 ก.พ.2561 ที่ โรงพยาบาลศรีนครินทร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หลังจากอาพาธด้วยโรคเบาหวาน ความดัน ติดเชื้อในกระแสเลือด และเข้ารับการรักษามานานนับสิบปี

สิริอายุ 88 ปี พรรษา 68 ข่าวสดออนไลน์