ใครจะชนะระหว่างเต่ากับกระต่าย

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/07.%20Track%207.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/07.%20Track%207.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/07.%20Track%207.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

หลังจากที่เต่ากับกระต่ายแข่งขันวิ่งกันไปแล้วและผลปรากฏว่าเจ้าเต่าเป็นผู้ชนะ เนื่องจากเจ้ากระต่ายขี้เกียจแอบไปนอนพัก เรื่องนี้ทำให้เจ้ากระต่ายมองหน้าสัตว์ในป่าไม่ติดอยู่หลายวันเนื่องจากได้ รับความอับอายที่แพ้เจ้ากระเต่าต้วมเตี้ยม หลังจากเจ้ากระต่ายนอนคิดไปคิดมาอยู่หลายวัน ในที่สุดเจ้ากระต่ายก็ตัดสินใจท้าเจ้าเต่าแข่งขันวิ่งอีกครั้งเพื่อเป็นการแก้มือ หากคราวนี้มันสามารถชนะเจ้าเต่าได้ มันก็คงไม่ต้องอับอายอีกต่อไป
ได้สิ ! แต่คราวนี้ฉันขอเป็นคนเลือกสถานที่แข่งขันนะ และฉันจะไม่ลงแข่งเอง แต่ฉันจะส่งน้องชายของฉันลงแข่งแทน เจ้าเต่าบอก ซึ่งกระต่ายก็ยินยอมแต่โดยดี เพราะมันคิดว่าไม่ว่าจะแข่งที่ไหนหรือใช้เต่าตัวใดลงแข่งผลก็คงไม่ต่างกันนัก คือ ชัยชนะจะต้องเป็นของมันอย่างแน่นอน
เมื่อถึงวันแข่งขัน สถานที่ที่เจ้าเต่าเลือกใช้ในการแข่งขันก็คือ ภูเขาสูงและเต็มไปด้วยอันตรายแห่งหนึ่ง โดยมีเป้าหมายคือยอดเขา และมีสิงโตเจ้าป่าเป็นกรรมการ
ทำไมถึงเลือกที่นี่เป็นที่แข่งนะ ทางนี้ลำบากจะตาย ไม่เคยมีใครขึ้นไปถึงยอดเขาได้สักคนเจ้ากระรอพูดกับเจ้าพังพอน
นั่นน่ะสิ ! เห็นคนเขาพูดกันว่า ทางขึ้นเขามียักษ์น่ากลัวด้วยนะ เจ้าพังพอนตอบ
ฝ่ายเจ้ากระต่ายเมื่อได้ยินดังนั้นก็รู้สึกหวั่นใจขึ้นมาไม่น้อย แต่มันก็ไม่สามารถถอนตัวออกจากการแข่งขันได้เสียแล้ว และเมื่อเสียงกรรมการปล่อยตัวดังขึ้นเจ้ากระต่ายก็พุ่งออกจากจุดเริ่มต้นอย่างรวดเร็วโดยทิ้งเจ้าเต่าไว้เบื้อง หลังอย่างไม่เห็นฝุ่น พอวิ่งขึ้นเขามาได้สักระยะ เจ้ากระต่ายก็ได้ยินเสียงที่บินตามมาพูดว่า
ทำไมพวกท่านถึงเลือกมาแข่งที่นี่นะ หนทางของที่นี่ทุรกันดารมาก ระหว่างทางหากท่านหิวน้ำจะไม่มีน้ำสักหยดให้กิน อากาศก็ร้อน พวกท่านไม่มีทางขึ้นไปถึงยอดเขาได้สำเร็จแน่
ใช่ ! ใคร ๆก็รู้ว่าทางเส้นนี้ลำบาก ขนาดเจ้าป่าอย่างสิงโตยังยอมแพ้เลย เพราะตลอดทางเส้นนี้มีแต่กิ่งไม้ที่มีหนามแหลม และหนามแหลมนี้แหละจะทำให้ทั้งกระต่ายและเต่าเจ็บปวด นกขุนทองเสริม
“หากวิ่งขึ้นข้างบน ยิ่งสูงเท่าไหร่ยิ่งอากาศน้อยเท่านั้น แล้วกระต่ายกับเต่าจะหายใจทันเหรอ ? นกเอี้ยงสนับสนุน
เจ้ากระต่ายได้ยินดังนั้นจึงหยุดพักเพื่อรอเจ้าเต่าและตั้งใจว่าจะวิ่งขึ้น เขาไปพร้อมเจ้าเต่า และพอใกล้ถึงเส้นชัยค่อยวิ่งให้เร็วกว่าทีเดียว เพื่อที่มันจะได้มีเพื่อนคอยช่วยระหว่างวิ่งขึ้นเขา ระหว่างที่รอเจ้าเต่านั้น นกทั้งสามชนิดก็หยุดรอด้วย จนเมื่อเจ้าเต่ามาถึง พวกมันจึงเริ่มพรรณนาถึงอันตรายและความลำบากที่ทั้งเต่าและกระต่ายจะได้รับ หากยังคงวิ่งขึ้นเขาต่อ และไม่นานเจ้ากระต่ายก็พบว่าเป็นไปตามคำที่นกทั้งสามตัวพูดไว้ไม่มีผิด เพราะหนทางขึ้นเขาช่างขรุขระและมีแต่ก้อนหินที่ทิ่มตำเท้าจนเจ็บปวดไปหมด นอกจากนี้ยังมีหนามแหลมของต้นไม้คอยเกี่ยวเนื้อตัวของมันด้วย เจ้ากระต่ายซึ่งทั้งทั้งหิวน้ำทั้งเหนื่อยเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก
คงจะเป็นตามที่นกทั้งสามพูดแน่ ๆ ยิ่งสูงอากาศก็ยิ่งน้อย เจ้ากระต่ายคิด ขณะนั้นนกทั้งสามก็ได้แต่พูดเตือนเจ้ากระต่ายและเจ้าเต่าให้ยกเลิกการแข่งขันเสียก่อนที่พวกมันจะต้องตาย เจ้ากระต่ายเมื่อได้ฟังก็ยิ่งเกิดความกลัวและหวั่นใจในที่สุดเจ้ากระต่ายก็ ตัดสินใจถอนตัวจากการแข่งขัน ขณะที่เจ้าเต่ายังคงมุ่งมั่นกับการวิ่งขึ้นเขาโดยไม่สนใจกับคำพูดของนกทั้ง สามตัว และในที่สด เจ้าเต่าก็สามารถไปถึงยอดเขาได้ ดังนั้นในการแข่งขันครั้งนี้เจ้าเต่าจึงเป็นฝ่ายชนะอีกครั้งหนึ่ง
ทำไมเจ้าถึงถอนตัวล่ะ เจ้ากระต่าย สิงโตถาม
เพราะฉันเชื่อว่าฉันไม่สามารถไปถึงยอดเขาได้แน่ ๆ เจ้ากระต่ายบอก หนทางลำบากเกินไป
แล้วทำไมเจ้าเต่าถึงไปถึงยอดเขาได้เล่า สิงโตถามต่อ
นั่นเพราะเต่าน้องชายของฉันตัวนี้หูหนวก เจ้าเต่าอีกตัวพูดขึ้น
การที่ไม่มีสัตว์ตัวไหนสามารถขึ้นไปถึงยอดเขาได้สำเร็จไม่ใช่เพราะหนทางที่ ลำบากหรอก แต่เพราะคำพูดของนกทั้งสามตัวนั่นมากกว่าที่ทำลายกำลังใจและความมานะพยายาม ดังนั้นฉันจึงเลือกให้น้องชายของฉันซึ่งหูหนวกลงวิ่งแข่งแทนฉัน เพื่อที่จะไม่ต้องได้ยินคำพูดที่ทำลายกำลังใจและความพยายามไงล่ะคำพูดนี่มีอิทธิพลจริงๆนะ บางครั้งเราคงต้องปิดหูเสียบ้างเพื่อไม่ให้คำพูดไม่ดีมาทำลายเราให้หมดความพยายามสิงโตหันไปปรารภกับเจ้ากระต่าย ซึ่งต้องพบกับความพ่ายแพ้เป็นครั้งที่ 3 จากความไม่อดทนของตัวเอง

............................................ข้อคิดเตือนใจ.................................

บางครั้งการที่เราทำบางสิ่งบางอย่างไม่สำเร็จ ไม่ได้เกิดจากเราไม่มีความสามารถ แต่เกิดจากเราพ่ายแพ้ต่อลมปากของผู้อื่นต่างหาก