หัวข้อ: ตายแล้ว เลือกเกิดได้ (จริง) เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 17 กรกฎาคม 2553 14:07:15 "..ตายแล้ว..เลือกเกิดได้(จริง).."
คุณเชื่อหรือไม่ว่า... คนเราเมื่อก่อนเกิดมา เลือกเกิดไม่ได้ แต่เมื่อเกิดมาแล้ว สามารถเลือกที่ ๆ ที่จะไปเกิดใหม่ได้ หลังจากตายแล้ว... ตามหลักพระพุทธศาสนา..บอกวิธีไว้.. ซึ่งมี ๗ สายทางแห่งชีวิตที่เราสามารถเลือกเกิดได้ ตามผลกรรมที่ตนเองได้สะสมไว้ ดังนี้ ทางสายที่ ๑ >>>>ไปตกนรก ++++ ผลกรรมที่ทำไว้ คือ โทสะ ได้แก่ ความโกรธ ++++ คนที่มีปกติโกรธอยู่เสมอ ๆ และไม่เคยให้อภัยใคร ==== เมื่อตายไปแล้ว มีทุคติเป็นที่หวังคือ ไปตกนรกแน่นอน ทางสายที่ ๒ >>>>ไปเป็นเปรตและอสุรกาย ++++ ผลกรรมที่ทำไว้ คือ โลภะ ได้แก่ ความโลภ ++++ คนที่หวงทรัพย์สมบัติ หรือมีความตระหนี่อยู่ในจิตใจ ==== เมื่อตายไปแล้ว มีทุคติเป็นที่หวัง คือ ไปเกิดเป็นเปรตและอสุรกายแน่นอน ทางสายที่ ๓ >>>>ไปเป็นสัตว์เดรัจฉาน ++++ ผลกรรมที่ทำไว้ คือ โมหะ ได้แก่ ความหลง ++++ คนที่มีความหลงผิด ไม่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ไม่เชื่อว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว มีความเห็นผิด ==== เมื่อตายไปแล้ว มีทุคติเป็นที่หวัง คือ ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานแน่นอน ทางสายที่ ๔ >>>>ไปเกิดเป็นมนุษย์ ++++ ผลกรรมที่ทำไว้ คือ รักษาศีล ๕ ครบบริบริบูรณ์ และประพฤติกุศลกรรมบถ ๑๐ ครบถ้วน (กายกรรม ๓ ได้แก่ ไม่ฆ่าลัก ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม) (วจีกรรม ๔ ได้แก่ ไม่พูดเท็จ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดเพ้อเจ้อ) (มโนกรรม ๓ ได้แก่ ไม่โลภอยากได้ของเขา ไม่พยาบาทปองร้ายเขา ไม่เห็นผิดจากทำนองคลองธรรม) >>>>>แต่น้อยคนนัก ที่ตายไปแล้วจะมาเกิดเป็นมนุษย์ได้อีก อุปมาเหมือนฝุ่นที่อยู่ในพื้นปฐพี เพียงแค่เราเอาปลายเล็บนิ้วก้อยช้อนดินขึ้น ขี้ฝุ่นติดปลายเล็บเราอย่างไร อุปมาการเกิดเป็นมนุษย์ได้อีกก็ประมาณนั้น >>>>>หรืออุปมาเหมือนเต่าตาบอดลอยคออยู่ในมหาสมุทร ไม่รู้กี่ร้อยพันปี ที่จะสามารถโผล่หัวติดห่วงที่เขาล่อดักไว้ในมหาสมุทร (มีโอกาสน้อยมาก) >>>>>พระพุทธเจ้าของเราตรัสว่า กิจฺโฉ มนุสฺสปฎิลาโภ การที่เราจะมาเกิดเป็นมนุษย์ พบพระพุทธศาสนานั้นยากแสนยาก เป็นโชคอันดีแล้วที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ได้มาสร้างความดี สั่งสมบารมี เพราะเป็นภพชาติเดียวที่สามารถบรรลุธรรมได้ ทางสายที่ ๕>>>>>ไปเกิดบนสวรรค์ ++++ ผลกรรมที่ทำไว้ คือ กระทำมหากุศล ๘ การบำเพ็ญสิ่งที่เป็นกุศล(ความดีต่าง ๆ) เช่น การทอดกฐิน ถวายผ้าป่า ถวายทาน การฟังธรรม เป็นต้น ==== เมื่อตายไปแล้ว มีสุคติเป็นที่หวัง คือ ไปเกิดบนสวรรค์แน่นอน ทางสายที่ ๖ >>>>>ไปเกิดในพรหมโลก ++++ ผลกรรมที่ทำไว้ คือ การเจริญสมถกรรมฐาน อุบายเป็นที่ตั้งแห่งการปฏิบัติธรรมเข้าสู่ความสงบ ๔๐ อย่าง ==== เมื่อตายไปแล้ว มีสุคติเป็นที่หวัง คือไปเกิดในพรหมโลกแน่นอน ทางสายที่ ๗ >>>>ไปนิพพาน ++++ ผลกรรมที่ทำไว้ คือ การเจริญวิปัสสนากรรมฐาน อุบายเป็นที่ตั้งแห่งการปฏิบัติธรรมเพื่อความรู้แจ้ง เห็นจริง เกิดปัญญาญาณ (บรรลุธรรม) ปฏิบัติธรรมทุก ๆ ขณะ มีสติอยู่กับปัจจุบัน ไม่ประมาทในชีวิต เข้าใจ รู้แจ้ง เห็นจริงในธรรมที่ควรรู้ ควรเห็น ตามสภาวะความเป็นจริงของทุก ๆ สิ่ง จึงพอสรุปได้ว่า สายที่ ๑-๓ >>>ถือว่าเป็นทางไปสู่ทุคติ คือ ภพภูมิที่ไม่ดี (ไม่มีใครอยากไปเกิดแน่นอน) สายที่ ๔ >>>ถือว่าเป็นทางสายกลาง ที่สามารถจะสั่งสมคุณงามความดี บรรลุธรรม (พระนิพพาน)ได้ แต่น้อยคนนักที่จะมาเกิดเป็นมนุษย์ได้อีก สายที่ ๕-๗ >>>ถือว่าเป็นทางไปสู่สุคติ คือ ภพภูมิที่ดี สูงขึ้นไปอีก แต่ไม่สามารถบรรลุธรรมได้ ฝากไว้ให้คิด... >>>>>>>ความดี คนดีทำได้ง่าย >>>>>>>ความชั่ว คนดีทำได้ยาก >>>>>>>ความดี คนชั่วทำได้ยาก >>>>>>>ความชั่ว คนชั่วทำได้ง่าย |