เปิดหลักฐาน สยามเริ่มกลืนเขมร 600 ปีก่อน อ้างอิงงานวิชาการ-การทดสอบทางวิทยาศาสตร

เปิดหลักฐาน! สยามเริ่มกลืนเขมร 600 ปีก่อน อ้างอิงงานวิชาการ-การทดสอบทางวิทยาศาสตร์

อิทธิพลของสยามในด้านศิลปวัฒนธรรม และความเป็นไทยต่างๆ ได้ถูกถ่ายทอดไปยังกัมพูชาอย่างเข้มข้น ในยุคของกษัตริย์องค์ด้วง เมื่อเกือบ 200 ปีเป็นต้นมา ตามข้อมูลต่างๆ ที่เราได้เคยนำเสนอไปก่อนหน้านี้ ซึ่งนั่นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของหลักฐาน ของการเข้าไปมีอิทธิพลของสยามในด้านต่างๆในกัมพูชา สิ่งที่น่าสนใจกว่า และอาจจะเป็นสิ่งที่คนไทยและเขมร ไม่เคยตระหนักมาก่อน หรืออาจจะรับรู้มาบ้างแล้ว แต่ก็ไม่มีข้อมูลหลักฐานที่ชัดเจน หรือสามารถให้รายละเอียด ที่ลึกลงไปกว่านั้นได้ นั่นก็คือการเข้าไปมีส่วนร่วมของสยาม ในการสร้างศิลปวัฒนธรรมในด้านต่างๆให้กับทางกัมพูชา ในยุคอังกอร์ หรือพระนคร ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่สยาม ได้เข้าไปครอบครองเมืองพระนคร ของอาณาจักรขอม ในปีคริสตศักราช 1431 โดยกษัตริย์จากกรุงศรีอยุธยา สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 หรือเจ้าสามพระยา ที่อาจจะย้อนไปถึงการเข้าตีเมืองนครธมก่อนหน้านั้น ในปี 1352 อย่างไรก็ตาม ในคลิปวิดีโอนี้ เราจะเน้นเฉพาะการเข้าไปครอบครองพระนครโดยชาวสยาม ในปี 1431 เท่านั้น ด้วยการอ้างอิงบทความทางวิชาการที่ชื่อ หลักฐานของการเข้าไปครอบครองพระนครของชาวอยุธยา ในศตวรรษที่ 15 ซึ่งเขียนขึ้นโดยนักวิชาการชาวตะวันตกจาก 3 มหาวิทยาลัยชั้นนำ จาก 3 ทวีป คือ Martin Polkinghorne จากมหาวิทยาลัย Flinders ประเทศออสเตรเลีย Christophe Pottier จาก EFEO สถาบันฝรั่งเศสทางด้านเอเชียตะวันออก และ Christian Fischer จากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐแคลิฟอร์เนีย ลอสแองเจลลีส หรือ UCLA นั่นทำให้มั่นใจได้ว่า บทความนี้มีความน่าเชื่อถือ และมีอคติน้อยกว่าบทความที่เขียนขึ้นโดยคนๆเดียว หรือมาจากประเทศที่มีส่วนได้ส่วนเสีย อย่างไทย หรือกัมพูชา โดยบทความวิชาการนี้ ได้รับการตีพิมพ์ โดยสยามสมาคมในพระบรมราชูปถัมถ์ ในปี 2018 ซึ่งเป็นการแก้ไขปรับปรุงจากงานเขียนเดิม และเป็นส่วนหนึ่งของงานเขียนที่ชื่อ พระพุทธรูปองค์หนึ่ง สามารถซ่อนอีกองค์หนึ่งไว้ได้ ที่ตีพิมฑืในปี 2013 ในวารสาร Journal Asiatique ฉบับที่ 301 (2) ซึ่งเป็นงานวิชาการ ที่ได้รับข้อมูลและความช่วยเหลือ จากสถาบันและบุคคลต่างๆที่เกี่ยวข้อง ซึ่งแน่นอนว่า มีจากทั้งฝั่งไทยและกัมพูชารวมอยู่ด้วย บทความนี้ จะเป็นการตีแผ่หลักฐานเชิงประจักษ์ ที่มีมากกว่า 50 รายการ รวมถึงการพิสูจน์ในทางวิทยาศาสตร์ เพื่อช่วยยืนยัน การมีขึ้นของอิทธิพลของสยาม ที่มีต่อกัมพูชาในยุคอังกอร์หรือพระนคร โดยเฉพาะในเรื่องของศาสนาและพุทธศิลป์ ที่สามารถพบเห็นได้ ในสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ ที่เมืองเสียมราฐ ประเทศกัมพูชา ซึ่งหลักฐานบางอย่าง ชาวกัมพูชาก็เคยนำเอามาอวดอ้างด้วยว่า เป็นต้นฉบับของสยาม ทั้งๆที่หลักฐานเหล่านั้น ถูกสร้างขึ้นในแบบอยุธยาตอนต้น ตามข้อสรุปของบทความทางวิชาการฉบับนี้ ในบางช่วงของการบรรยาย อาจจะมีการใช้คำสามัญทั่วไป ในการอธิบายแทนคำศัพท์เฉพาะทาง เพื่อให้ง่าย ในการทำความเข้าใจ

ปีคริสตศักราช 1431-1432 มักจะถูกอ้างอิงว่า เป็นปีที่พระนครของอาณาจักรขอมล่มสลาย พงศวดารทั้งของอยุธยาและกัมพูชา ได้ระบุว่า การเข้าตีพระนครของชาวอยุธยา นำไปสู่การสิ้นสุดลงของเมืองหลวงแห่งนี้ การถูกชนชาติอื่นบุกรุก ถือว่าเป็นคำอธิบายแรกๆ และตรงไปตรงมา เกี่ยวกับยุคของหายนะ ที่นำไปสู่การอพยพย้ายถิ่น ของผู้คนหลายแสนคน งานศึกษาวิจัยในช่วงหลังพบว่า การถดถอยของพระนคร เป็นผลมาจากความซับซ้อนของปัจจัยต่างๆ ซึ่งรวมถึงการดำรงชีพ ที่ไม่มีความยั่งยืน การพึ่งพาโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ มากจนเกินไป สภาพภูมิอากาศที่แปรปรวน แม้แต่การไปแสวงหาโอกาสใหม่ๆ ในการทำการค้า และถ้าการเข้าพิชิตพระนครของชาวอยุธยา ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เมืองนี้ล่มสลายลงไป แล้วเราจะสามารถอธิบายการยึดครองเมือง 12-15 ปี ตามที่เคยมีทฤษฎีมาก่อนหน้านี้ ได้อย่างไร พูดง่ายๆก็คือ ถ้าพระนครไม่ล่มสลาย หรือแพ้สงคราม การปกครองโดยชาวสยาม ที่ยาวนานมากกว่า 10 ปี ก็จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้

การค้นพบพระพุทธรูปแห่งบายน ในต้นศตวรรษที่ 20 ที่ถือว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ ทำให้เกิดการค้นพบพระพุทธรูปอีกองค์หนึ่งที่มีขนาดเล็กกว่า ในช่วงเวลาเดียวกัน ซึ่งพระพุทธรูปองค์นี้เอง ที่ช่วยทำให้เราเข้าใจความเป็นไปของพระนคร ในช่วงศตวรรษที่ 13-16 ได้ดีขึ้น ซึ่งในปัจจุบัน พระพุทธรูปองค์นี้ ได้ถูกยืนยันแล้วว่า เป็นประติมากรรมในสมัยอยุธยาตอนต้น การค้นพบพระพุทธรูปเพิ่มเติมอีกมากกว่า 50 องค์ อาจจะถือว่าเป็นหลักฐานแรกที่เป็นวัตถุ ของการเข้ามายึดครองพระนครโดยกองทัพอยุธยา หรือชาวสยามก็ว่าได้ จากการวิเคระห์คุณสมบัติของหิน ที่ใช้ในการแกะสลัก พบว่า พระพุทธรูปต่างๆเหล่านี้ ถูกสร้างขึ้นในพระนคร โดยผู้เขียนบทความทั้งสาม ได้เสนอแนวคิดที่ว่า รูปแกะสลักเหล่านี้ ถูกสร้างขึ้นโดยกองทัพ และเหล่าช่างฝีมือต่างๆจากอยุธยา

การศึกษาวิจัยในปัจจุบัน บ่อยครั้งทำให้เกิดการค้นพบข้อมูลใหม่ๆ ที่ช่วยเสริมให้การตีความในยุคพระนครของผู้เขียน เห็นภาพได้ชัดเจนยิ่งขึ้น สมมติฐานหลายอย่าง ได้รับการยอมรับมาเป็นเวลานาน จนอยู่ในระดับที่ถือว่า มีความถูกต้องตามกฏหมายไปแล้วก็มี ข้อสรุปบางอย่าง ก็เป็นนำเอาหลายๆเหตุการณ์สำคัญในยุคนั้น ที่อาจจะมีข้อมูลไม่ชัดเจนมากนัก มาปะติดปะต่อ หรือลำดับเหตุการณ์เอาเอง เหตุการณ์หนึ่งที่สำคัญ ก็คือการก่อตั้งพระนคร หรืออาณาจักรขอมโบราณ โดยพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 และความรุ่งเรืองของอาณาจักรแห่งนี้ ในยุคของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ที่ทรงสถาปนานครธมเป็นเมืองหลวง และได้ทรงสั่งให้มีการสร้างอโรคยศาลา พระราชวัง สระน้ำหลวง ปราสาทบายน ปราสาทตาพรหม และปราสาทอื่นๆ ซึ่งถือว่าเป็นยุครุ่งเรืองสุดขีด ก่อนที่ในรัชกาลต่อมา คือในสมัยพระเจ้าอินทรวรมันที่ 2 อาณาจักรขอม ได้เริ่มสูญเสียดินแดนทั้งทางฝั่งตะวันตก ให้กับชาวสยาม เมื่ออาณาจักรสุโขทัย ได้ถูกสถาปนาขึ้น

<a href="https://www.youtube.com/v//srSh5lZmG4Q" target="_blank">https://www.youtube.com/v//srSh5lZmG4Q</a>