หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:01:32 » |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:02:04 » |
|
ไร้ที่มาไร้ที่ไป ฌานาจารย์ถานหยิ่นบนเขาจินซาน บวชตั้งแต่อายุ ๑๓ ปีที่อารามหลงซิงซื่อเมื่ออายุได้ ๑๘ พรรษา ก็ออกภิกขาจาร เดินทางเข้าเมืองหลวง และมีโอกาสพำนักในคฤหาสน์ ท่านอำมาตย์หลี่ตวนย่วนอยู่ระยะหนึ่ง มาวันหนึ่ง อำมาตย์หลี่ถามท่านว่า " คนตายแล้ว คืนสู่หนใด ? "ฌานาจารย์ถานหยิ่นตอบว่า " ยังไม่รู้เกิด ฤาจะรู้ตาย ? "อำมาตย์หลี่พูดว่า " เรื่องเกิด ข้าเข้าใจนานแล้ว " ฌานาจารย์ถานหยิ่นย้อนถามว่า " ลองตอบดูซิว่าเกิดจากที่ใด ? "ขณะที่อำมาตย์หลี่นิ่งอึ้งใช้ความคิดอยู่นั้น ฌานาจารย์ถานหยิ่นใช้นิวจิ้มที่หน้าอกอำมาตย์หลี่ ถามต่อไปว่า " คิดอะไรที่ตรงนี้หรือ ? " อำมาตย์หลี่ตอบว่า " รู้แล้วล่ะ เพียงโลภ เดินทางไกล หารู้ไม่ ผิดวิถี "ฌานาจารย์ถานหยิ่นจึงพูดว่า " ร้อยปีหนึ่งฝัน " อำมาตย์หลี่ก็เข้าใจแจ่มแจ้งในทันที - ( เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้ ) -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:02:18 » |
|
ได้ยิน ไม่ได้ยิน สมัยที่ตู้เจี้ยนเป็นมหาเสนาบดี ครั้งหนึ่งขณะที่ท่านสนทนาธรรมกับฌานาจารย์อู๋เยิ่นในอาราม มีอีกาตัวหนึ่งเกาะอยู่บนต้นไม้หน้าวิหารร้องเสียงสูง ฌานาจารย์ถามว่า " ขณะนี้ท่านยังได้ยินเสียงอีกการ้องหรือไม่ ? "อัครมหาเสนาบดีตอบว่า " อีกาบินไปแล้ว ยังจะได้ยินเสียงมันร้องอีกหรือ ? " ฌานาจารย์กลับตอบว่า " ขณะนี้อาตมายังได้ยินเสียงอีการ้องอยู่ "อัครมหาเสนาบดีถามอย่างประหลาดใจว่า " อีกาบินไปแล้ว ไม่ได้ร้องอีก เหตุใดท่านจึงพูดว่ายังได้ยินเสียงมันร้อง ? " ฌานาจารย์อธิบายว่า " ได้ยินมิได้ยิน มิใช่ได้ยินเสียงพุทธะ เดิมแท้ไม่เกิด มีหรือจะดับ ? ขณะมีเสียง มีเกิด เสียงจึงเกิด ขณะไร้เสียง มีดับ เสียงจึงสิ้นแต่การได้ยินเสียงแห่งพุทธะ ไม่เกิดตามเสียง ไม่ดับตามเสียง ไม่สิ้นตามเสียงถึงอีกาบินมาบินไป แต่การได้ยินเสียงแห่งพุทธะของอาตมา ไม่มีมา ไม่มีไป " หลังจากนั้น อัครมหาเสนาบดีตู้เจี้ยนจึงเข้าใจพุทธธรรมลึกซึ้งมาก - ( เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้ ) -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:02:30 » |
|
ธรรมกายพระยูไล ครั้งหนึ่ง ขณะที่ฌานาจารย์ม่าจู่เต้าอี้นั่งสมาธิภาวนา เกิดไอไม่หยุด จึงขากเสลดถ่มเสมหะส่พระพุทธรูปตามสะดวกของท่าน พระอุปัฏฐากที่นั่งอยู่ด้านข้างเกิดเห็นเข้า จึงถามว่า " อาจารย์ถ่มเสมหะใส่พระพุทธรูปได้หรือ ? " ฌานาจารย์ม่าจู่หยุดไอทันที ย้อนถามพระอุปักฐากว่า " ในความว่างเปล่าทุกแห่งล้วนมีธรรมกายขององค์ยูไล เจ้าลองบอกอาตมาซิว่าจะให้ถ่มเสมหะไปที่ใด ? " - ( เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้ ) -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:02:41 » |
|
นิทานเซน ฉบับ เทพยาจก เก็บตกตามทาง มหากุศล ! ฌานาจารย์หยั่งซานปฏิบัติฌานที่อารามของฌานาจารย์เหว่ยซานหลิงอิ้วนาน๑๕ ปี กระทั่งอายุ ๓๕ พรรษา จึงบรรลุธรรม แล้วออกจาริกแสวงบุญเผยแพร่พุทธธรรมจนได้รับฉายาว่า " ศากยมุนีน้อย " มีครั้งหนึ่ง ลูกศิษย์เดินผ่านหน้าท่านท่านถามว่า " เจ้ามาจากที่ใด ? " ลูกศิษย์ตอบอย่างนอบน้อมว่า " มาจากทิศใต้ " ท่านจึงชี้ไปที่ไม้เท้าในมืออีกข้างว่า " ฌานาจารย์เหว่ยซานทางใต้ยังใช้สิ่งนี้หรือไม่ "ลูกศิษย์ตอบว่า " ไม่บอก " ท่านกวัดแกว่งไม้เท้า ถามต่อไปว่า " ยังจะพูดอย่างนั้นหรือ ? " ลูกศิษย์ส่ายศีรษะแสดงว่าไม่ ฉับพลันนั้นท่านก็ตะโกนใส่ลูกศิษย์ข้างตัวว่า " มหากุศล ! " ลูกศิษย์พนมมือรับคำ ท่านกล่าวว่า " เจ้าไปฟังธรรมที่ห้องเรียน ! "ลูกศิษย์เดินทางไปห้องเรียน พอจะสาวเท้าเข้าห้อง ท่านก็เรียกจากทางด้านหลังว่า " มหากุศล ! มาที่ข้างอาตมา " เมื่อลูกศิษย์เดินเข้ามาไกล้ ท่านใช้ไม้เท้าชี้ไปที่ศีรษะลูกศิษย์แนะนำว่า " ไป ! " พอได้ยินคำว่า " ไป ! " เท่านั้น ลูกศิษย์ก็สว่างวูบเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง - ( เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้ ) -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:02:53 » |
|
นิทานเซน ฉบับ เทพยาจก เก็บตกตามทาง อาจารย์ท่านไม่ว่าง มีอยู่วันหนึ่ง ฌานาจารย์ฝอกวงได้พบเมี่ยวชุ่น จึงถามว่า " เจ้าปฏิบัติฌานที่นี่นาน ๑๒ ปีแล้ว เหตุใดไม่มาสนทนาธรรมกับอาตมาเลย ? " เมี่ยวชุ่นตอว่า " อาจารย์ท่านไม่ว่าง ศิษย์ไม่กล้ารบกวน " พริบตาก็ผ่านไปอีก ๓ ปี มีอยู่วันหนึ่ง ฌานาจารย์ฝอกวงพบเมี่ยวซุ่นอีกครั้ง จึงถามว่า " เจ้ามาอยู่ที่นี่นานมากแล้ว มีปัญหาอะไรหรือ ทำไมไม่มาสนทนาธรรมกับอาตมา " เมี่ยวซุ่นตอบอย่างนอบน้อมเช่นเดิมว่า " อาจารย์ท่านไม่ว่าง ฉันไม่กล้ารบกวนเวลาของอาจารย์ " ฌานาจารย์ฝอกวงรู้ว่าเมี่ยวซุ่นเสงี่ยมเจียมตัวมากไป ถ้ายังเป็นอย่างนี้ จะปฏิบัติฌานอย่างไรก็ไม่มีทางบรรลุ จึงเป็นฝ่ายบอกเมี่ยวซุ่นว่า " ปฏิบัติธรรมแบบฌาน ต้องหมั่นสนทนาค้นคว้าเสมอ ทำไมเจ้าไม่มาสนทนาธรรมกับอาตมาล่ะ ? " เมี่ยวซุ่นพนมมือไหว้แล้วตอบว่า " ฌานาจารย์ท่านไม่ว่างเลย ศิษย์มิกล้ารบกวนเวลาสนทนาธรรมกับท่าน " ฌานาจารย์ฝอกวงได้ยินเช่นนั้น จึงตวาดเสียงดังว่า " ไม่ว่าง ไม่ว่าง ไม่ว่างเพื่อใครล่ะ ? อาตมาก็ไม่ว่างเพื่อเจ้าได้น่ะ " - เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้ -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:03:13 » |
|
ยังมีสิ่งนี้อยู่ ? ฌานาจารย์เต้าซิ่น ( พระตุชุนมหาครูบา พระสังฆปรินายกองค์ที่ ๔ ของจีน )เดินทางไกลไปเยี่ยมคารวะฌานาจารย์ฝ่าหยง ขณะที่พวกเขาทั้งสองเดินด้วยกันบนภูเขา เห็นนกบินอยู่บนท้องฟ้าอย่างอิสระเสรี ก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ครั้นพบเสือและสุนัขจิ้งจอกเดินป้วนเปี้ยนไปมา เต้าซิ่นแสดงท่าทางหวาดกลัว สาวเท้าไม่ออก ฝ่าหยงเห็นเช่นนั้นก็กล่าวว่า " อ้อ ! ที่แท้ท่านยังมีสิ่งนี้อยู่ ? " หลังจากนั้น ฝ่าหยงก็พาเต้าซิ่นเข้าอาราม เต้าซิ่นจึงใช้พู่กันเขียนอักษร" พุทธะ " ตัวโตไว้ที่อาสน์ ขณะที่ฝ่าหยงจะนั่งลงนั้น พบอักษร " พุทธะ "ตัวโตเข้า ก็ไม่กล้านั่ง เอาแต่ยืนอยู่หน้าอาสน์ด้วยกิริยาสงบสำรวม เต้าซิ่นจึงหัวเราะกล่าว่า " อ้อ ! ที่แท้ท่านยังมีสิ่งนี้อยู่ ? "
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:03:25 » |
|
ไม้เท้า อาจารย์บาชิโยอุ ( ไม่ทราบประวัติ ) ได้ถามสานุศิษย์ว่า " ถ้าเธอมีไม้เท้าอยู่แล้วอันหนึ่ง ฉันจะให้เธออีกอันหนึ่งแต่ถ้าเธอไม่มี ฉันจะแย่งเอาไม้เท้าจากเธอมา" - คัดเรื่องจากอู๋หมิงกวน - * " ไม้เท้า " ที่พูดถึงนี้ คือไม้เท้าที่พระจีนถือ และเป็นของสำคัญอย่างยิ่งสำหรับพระเซ็น ทั้งยังเป็นสัญลักษณ์ของการปฏิบัติธรรมตามแบบเซ็นด้วย
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:03:39 » |
|
อะไรคือคำสั่งสอนที่พูดไม่ได้ พระรูปหนึ่งถามอาจารย์มาจู่ว่า " ผมอยากให้อาจารย์สอนสาระแท้ ๆ ของเซ็น ไม่อยากให้พูดถึงเหตุผลและทัศนะที่เลื่อนลอยพวกนั้นเลยครับ " อาจารย์มาจู่ตอบว่า " ตอนนี้ฉันเหนื่อยและเพลียมาก ไม่มีอารมณ์จะคุยกับเธอดอกนะ เธอไปถามอาจารย์จื้อฉางเองเถอะ " พระรูปนี้จึงไปนมัสการเรียนถามอาจารย์จื้อฉางด้วยปัญหาเรื่องเดียวกัน อาจารย์จื้อฉาง ( ภาษาญี่ปุ่นออกเสียงว่า จิโซ ) ตอบว่า " ฉันงานยุ่งเหลือเกิน เธอกลับไปถามอาจารย์มาจู่เถอะ " พระรูปนี้จึงบอกว่า " อาจารย์บอกให้ผมมาถามท่านครับ "อาจารย์จื้อฉางจึงบอกไปว่า " ถ้าอย่างงั้นเธอก็ไปถามอาจารย์ไป่จ้างเถอะ " พระรูปนั้นจึงเดินไปหาอาจารย์ไปจ้าง และถามเรื่องเดียวกันอีกอาจารย์ไป่จ้างตอบว่า " ฉันไม่เข้าใจอะไรเลยสักนิด " พระรูปนี้ถามใครก็ไม่ได้เรื่อง จึงกลับไปหาอาจารย์มาจู่ และเล่าเรื่องราวให้อาจารย์ฟัง อาจารย์มาจู่พูดว่า " จื้อฉางมีผมหงอกขาว ไป่จ้างมีผมดำ " - คัดเรื่องจากปี้เอี๋ยนลู่ -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:03:57 » |
|
พระพุทธรูปโบราณ พระรูปหนึ่งถามอาจารย์เคอิโย ( พ.ศ. ? - 1318 ) ว่า " ทำไมเราถึงเรียกพระพุทธรูปว่า โคชิยานะครับ " อาจารย์เคอิโยตอบว่า " เธอไปเอาขวดน้ำตรงนั้นมาให้ฉันซิ "เขาเดินไปหยิบขวดน้ำมาให้ อาจารย์เคอิโยรับขวดน้ำมาดู ๆ แล้วส่งคืนให้เขา พูดว่า " เอาไปไว้ที่เดิมนะ "เขาก็นำขวดน้ำไปวางไว้เดิม แล้วก็ถามอีกว่า " ทำไมถึงเรียกโคชิยานะล่ะครับ "อาจารย์เคอิโยจึงตอบว่า " เป็นโบราณเก่าแก่มากแล้ว " - หยั่งรู้ชีวิตด้วยปริศนาภาพเซ็น -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:04:07 » |
|
ชี้พระจันทร์ ลูกศิษย์ ก. ถามฌานาจารย์ฝาเหยี่ยน ว่า " อาจารย์ พระจันทร์คืออะไร ? " ฌานาจารย์ฝาเหยี่ยนชี้นิ้วไปที่ฟ้า ลูกศิษย์ ก. ถามอีกว่า " ศิษย์ไม่ได้หมายถึงที่อาจารย์ชี้ แต่ต้องการถามว่าพระจันทร์คืออะไรกันแน่ ? " อาจารย์ฝาเหยี่ยนถามกลับว่า " ไอ้ที่เจ้าไม่ได้ถามน่ะ ที่อาตมาชี้น่ะมันคืออะไร ? " ถึงตอนนี้ มีลูกศิษย์ ข. เข้ามาร่วมสนทนาอีกคน ลูกศิษย์ ข. ถามว่า " ฉันไม่คิดถามถึงพระจันทร์ ที่ถามคือนิ้วชี้ ? " ณานาจารย์ฝ่าเหยียนตอบว่า " พระจันทร์ " ลูกศิษย์ ข. ไม่เข้าใจ ถามอีกว่า " ที่ฉันถามคือนิ้วชี้ เหตุใดอาจารย์จึงตอบว่าพระจันทร์ ? " ฌานาจารย์ฝ่าเหยียนตอบว่า " ก็เพราะที่เจ้าถาม คือ ที่นิ้วชี้ ! " - เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้ -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:04:18 » |
|
หนึ่งหยุดหมื่นเรื่องหยุด มีอยู่วันหนึ่ง ศิษย์ฆราวาสคนหนึ่งถามฌานาจารย์อี้ชิว ( หนึ่งหยุด ) ว่า " ฌานาจารย์จะตั้งฉายาให้ตัวเองอย่างไรก็ได้ เหตุใดท่านจึงเลือกตั้งฉายาให้กับตัวเองว่า ' หนึ่งหยุด ' เล่า ? " ฌานาจารย์อี้ชิวตอบว่า " หนึ่งหยุดหมื่นเรื่องหยุด มีอะไรไม่ดีหรือ ? "ศิษย์ฆราวาสคนนั้นรีบตอบว่า " ที่แท้ ' หนึ่งหยุดหมื่นเรื่องหยุด ' เป็นชื่อที่ดีจริง ๆ ! " ฌานาจารย์อี้ชิวกล่าวว่า " อันที่จริงหนึ่งหยุดยังไม่ดี สองหยุดจึงจะดี เกิดต้องหยุดตายต้องหยุด หยุดทั้งเกิดและตายพร้อม ๆ กัน จึงจะหลุดพ้นการเกิดดับ " ศิษย์ฆราวาสรีบพูดว่า " มิผิด มิผิด สองหยุดดีกว่าหนึ่งหยุด " ฌานาจารย์อี้ชิวกล่าวอีกว่า " สองหยุดยังไม่ดี สามหยุดจึงจะดี โยมคิดดูซิ ภรรยาของโยมทะเลาะกับโยมในเรื่องหยุมหยิมทุกวัน ทางที่ดีที่สุดคือหยุด( ไม่ต้อง ) มีภรรยา เป็นข้าราชการต้องคอยเลียแข้งเลียขาเจ้านาย ทางที่ดีที่สุดคือหยุด ( อย่า ) เป็นข้าราชการ อยู่ในสังคมต้องแก่งแย่งชิงดีกับผู้อื่นทุกวัน ทางที่ดีที่สุดคือหยุดแก่งแย่งชิงดี ! สามหยุดนี้จึงจะเป็นวิถีแห่งความสุขที่แท้จริง " ศิษย์ฆราวาสคนนั้นรีบพูดว่า " วิเศษแท้ ! วิเศษแท้ ! สามหยุดยังดีกว่าสองหยุดอีก " ฌานาจารย์อี้ชิวกล่าวต่อไปว่า " สี่หยุดจึงจะดีที่สุด หยุด ( ดื่ม ) เหล้า หยุด( เสพ ) กามหยุด( แสวง )ทรัพย์ หยุดกดขี่ข่มเหง( ผู้อื่น ) หยุดทั้งสี่อย่าง จึงจะดีที่สุด " ศิษย์ฆราวาสได้ยินเช่นนั้น " รีบพูดตามว่าสี่หยุดดีที่สุด " ฌานาจารย์อี้ชิวกล่าวในที่สุดว่า " สี่หยุดยังไม่พอ ห้าหยุดจึงจะดีเรื่องที่ลำบากที่สุดในชีวิตคนเราคือ ความยุ่งยากทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับอวัยวะภายในทั้งห้า ( หมายถึง หัวใจ ปอด ตับ ม้าม ไต ซึ่งสังกัดธาตุหยิน ) คนเราต้องกิน ต้องดื่ม ต้องถ่ายทุกวันถ้าหยุดอวัยวะทั้งห้าได้พร้อมกัน ( หนึ่งหยุด ) มิเท่ากับหมดเรื่องหมดราวดอกหรือ ? " - เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้ -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:04:29 » |
|
คิดว่าตัวเองถูก ในสมัยราชวงศ์ซ่ง มีพระอาจารย์รูปหนึ่งชื่อ เหลียนฉือ ต้องการสร้างบรรทัดฐานบางอย่างให้ชาวบ้านยึดถือปฏิบัติ จึงบัญญัติความดี ๑o ข้อไว้ดังนี้ ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักขโมย ไม่ผิดประเวณี ไม่พูดเพ้อเจ้อ ไม่หยาบคายไม่เล่นลิ้น ไม่ใส่ร้าย ไม่ละโมบ ไม่โกรธเคือง ไม่มีอคติ ต่อมา มีหลวงจีนรูปหนึ่งธุดงค์ผ่านมา เห็นความดี ๑o ข้อข้างต้น ก็ถามพระอาจารย์เหลียนฉือว่า " ฌานไม่ยกย่องสิ่งใด ไม่ลดค่าสิ่งใด ท่านบัญญัติข้อห้ามต่าง ๆ เหล่านี้ขึ้นมา มีประโยชน์อะไรหรือ ? " พระอาจารย์เหลียนฉือตอบว่า " ขันธ์พัวพันไม่สิ้นสุด สี่มหาภูติก็คะนองไร้ใดเปรียบ ท่านจะบอกว่าไม่ดีไม่ชั่วได้หรือ ? " พระอาจารย์เหลียนฉือตอบว่า " สี่มหาภูติเดิมว่าง ขันธ์ห้าก็หามีไม่ อันศีลธรรมมิใช่ฌาน " พระอาจารย์จึงพูดอย่างไม่เกรงใจว่า " คนอวดรู้มีมากมายเหลือเกินตัวท่านเองก็มิใช่ของแท้ เป็นอย่างไร ? นอกจากดีชั่วแล้ว เราสนทนาเรื่องอื่นด้วย ดีใหม ? " สีหน้าพระธุดงค์ปรากฏแววโกรธเคืองอย่างเห็นได้ชัด พระอาจารย์เหลียนฉือจึงพูดอ้อมค้อมว่า " เหตุใดท่านไม่เช็ดคราบสกปรกบนใบหน้าออกเสียก่อนเล่า " - เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้ -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:04:41 » |
|
ถูกคือผิด ครั้งหนึ่ง มากู่ถือไม้เท้าไปหาอาจารย์จางจิ้ง ( พ.ศ. 1297 - 1358 )เขาเอาไม้เท้าวนรอบตัวอาจารย์จางจิ้ง 3 รอบ แล้วไปยืนอยู่ตรงหน้าอาจารย์ อาจารย์จางจิ้งร้องบอกว่า " ดี ดี " มากู่จึงเดินไปหาอาจารย์หนานฉวน ( พ.ศ. 1291 - 1377 ) แล้วแสดงอิริยาบถอย่างเดียวกัน อาจารย์หนานฉวนกลับบอกว่า " ไม่ดี "มากู่จึงถามว่า " เมื่อสักครู่นี้ อาจารย์จางจิ้งยังบอกว่าดี แต่ทำไมตอนนี้อาจารย์กลับว่าไม่ดีล่ะครับ " อาจารย์หนานฉวนตอบว่า " ที่อาจารย์จางจิ้งพูดว่า ' ดี ' นั้น ก็หมายความเดียวกับ ' ไม่ดี ' นั่นแหละ เหตุที่อยู่ในแต่ละเรื่องคงไม่มีเพียงเหตุเดียวแน่ คำถามข้อหนึ่งมักจะมีได้หลายคำตอบ แต่ทว่า สิ่งทั้งปวงก็เปรียบเสมือนสายลม หายวับไม่เหลือร่องรอยได้ในชั่วพริบตา " - ( คัดเรื่องจากปี้เอี๋ยนลู่ ) -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:04:54 » |
|
เจ้าโง่ ลูกศิษย์คนหนึ่งเคยถามอาจารย์ชิยาม่า ( พ.ศ. 1469 - 1536 ) ว่า " การตะโกนของนิกายรินไซ กับไม้ตะพดของนิกายโทคูโนยาม่า มันหมายถึงอะไรกันครับ" อาจารย์ตอบว่า " เธอลองไปตะโกนดูเองสิ " ว่าแล้วอาจารย์ก็ตะโกนใส่ลูกศิษย์เสียงดังลั่นว่า " เจ้าโง่ " เมื่อลูกศิษย์คนนั้นจะตะโกนตามอย่างอาจารย์ อาจารย์โทคูโนยาม่าจึงพูดดักคอไว้ก่อนว่า " เสียงตะโกนส่งเดชอย่างนี้ มันไม่มีความหมายดอกนะ " ลูกศิษย์คนนั้นจึงบอกลา ขอตัวกลับออกไป แต่อาจารย์ชิยาม่ากลับยกไม้เท้าตีไปที่ลูกศิษย์คนนั้นทันที - ( คัดเรื่องจากฉวนเติงลู่ ) -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:05:04 » |
|
วงกลม โกอานเรื่องวงกลม มีความดังต่อไปนี้ในสมัยโบราณ มีขุนนางคนหนึ่งนามว่า เฉินเชา เลื่อมใสศรัทธานิกายเซ็นมากวันหนึ่ง เข้าไปนมัสการอาจารย์ จื้อฝู อาจารย์จื้อฝูพรรณาท้องฟ้าโดยวาดวงกลมขึ้นวงหนึ่ง เฉินเชาถามว่า " เจ้าสิ่งนี้มีประโยชน์หรือครับ "แต่อาจารย์กลับเดินเข้ากุฏิไป ซ้ำยังปิดประตูด้วย -( คัดรื่องจาก ปี้เอี๋ยนลู่ ) -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:05:15 » |
|
ภาพอาจารโดเก็น คิเก็น หรือ โดเง็น คิเง็น ดัชนีใจ ก่อนที่โดเง็นจะ " ซาโตริ " มีอยู่วันหนึ่ง ท่านอาจารย์เนียวโจได้แสดงธรรมให้แก่ตัวเขาว่า " พระสมณโคดมพุทธเจ้า ได้ถ่ายทอดพุทธธรรมให้แก่พระมหากัสปะพุทธเจ้าและพระกัสปะพุทธเจ้าได้ถ่ายทอดพุทธธรรมให้แก่พระพุทธเจ้าองค์อื่นก่อนหน้านี้ คือ พระโกนาคมนพุทธเจ้า พระกกุสันธพุทธเจ้า พระเวสสภูพุทธเจ้าพระสิขีพุทธเจ้า และพระวิปัสสีพุทธเจ้า สืบทอดกันมาเช่นนี้จนถึงปัจจุบัน " โดเง็นได้ฟังเช่นนั้นก็กล่าวแย้งอาจารย์ของเขาทันทีว่า " แต่อาจารย์ครับ พระสมณโคดมเกิดภายหลัง พระกัสสปพุทธเจ้าปรินิพพานไปตั้งนานแล้วมิใช่หรือครับ และที่อาจารย์กล่าวว่าพระกัสสปพุทธเจ้าทรงถ่ายทอดพุทธธรรมให้แก่พระพุทธเจ้าองค์ก่อน ๆ ก็เป็นสิ่งที่ผิดตรรกะ ไม่สอดคล้องกับเหตุผลมิใช่หรือครับ " พระอาจารย์เนียวโจ ตอบกลับทันทีว่า " โดเง็น เหตุผลแบบเธอต่างหากที่เป็นเหตุผลของเดียรถีย์ ! สำหรับพวกเราแล้วการที่พระสมณโคดมถ่ายทอดพุทธธรรมให้แก่ พระกัสสปพุทธเจ้า และพระกัสสปพุทธเจ้าถ่ายทอดพุทธธรรมให้แก่พระสมณโคดมด้วย จึงเป็นการถ่ายทอดพุทธธรรมให้แก่พระสมณโคดมด้วย จึงเป็นการถ่ายทอดพุทธธรรมของศาสดาทั้งหลาย ของเหล่าพุทธะทั้งหลายที่แท้จริง " แต่โดเง็นพอถูก " ดัชนีใจ " จากอาจารย์ของเขา " จี้ใจ " ด้วยคำตอบดังข้างต้นกลับทำให้ตัวเขา " ตาสว่าง " เกิดปัญญาจักษุแจ่มแจ้งใน ความหมายที่แท้จริงของการถ่ายทอดพุทธธรรมในพุทธศาสนา - วัชรเซน -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #17 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:05:26 » |
|
รูป มีพระรูปหนึ่งเป็นบัณฑิตคงแก่เรียน และเป็นที่เคารพของคนทั่วไป ท่านได้เคยแสดงธรรมหน้าพระที่นั่ง ทั้งยังได้รับพระราชทานจีวรแดง อันเป็นสมณศักดิ์สูง พระรูปนี้ได้ไปหาอาจารย์โบคุจุ โบคุจุเริ่มโมนโด ( คำถาม - คำตอบ ) ขึ้นโดยไม่ชักช้า ท่านชี้ไปที่พระบัณฑิตถามขึ้นว่า " นี่คืออะไร " เฉกเช่นบัณฑิตในพุทธศาสนา พระก็ตอบว่า " รูป " โบคุจุจึงดุว่า " เธอคนโกหก คนนอกรีตนอกรอย " พูดจบท่านก็ผลักพระบัณฑิตออกไปนอกห้องและปิดประตู เป็นความจริงที่ว่าโบคุจุ เป็นอาจารย์เซนที่แปลกประหลาด และออกจะบ๊อง ๆ ท่านใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในอาศรมในท้องถิ่นไกลกันดาร ใช้เวลาว่างสานถักรองเท้าฟาง และไม่เคยยอมรับตำแหน่งเจ้าอาวาสของอารามใหญ่ ๆ แห่งใด - ดอกไม้ไม่จำนรรจ์ -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #18 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:05:37 » |
|
นิทานเซน ฉบับ เทพยาจก เก็บตกตามทาง ภาพท่านอิ๊วคิว มีตัวตนอยู่จริงตามประวัติศาสตร์ อิ๊กคิวถอดจีวร ครั้งหนึ่ง เศรษฐีท่านหนึ่งได้นิมนต์ท่านอิ๊กคิวไปทำพิธีที่บ้าน เศรษฐีคนนี้ร่ำรวยมากจึงชอบดูแคลนผู้อื่น ท่านอิ๊กคิวไอ้ปลอมตัวให้ดูเหมือนขอทาน ไปยังบ้านเศรษฐี บอกกับคนเฝ้าประตูว่า " อาตมามาขอพบนายท่าน " ว่าแล้วก็จะเดินเข้าไป แต่คนเฝ้าประตูกลับตะคอกไล่ท่าน เพราะคิดว่าท่านเป็นขอทาน " ไป ไปที่อื่น " เศรษฐีก็ออกมาไล่ " ไล่มันไปให้พ้น ๆ ไป " ท่านอิ๊กคิวถูกเหยียดหยามอย่างรุนแรง และสุดท้ายท่านก็ถูกไล่อกจากบ้านเศรษฐีไปจนได้ อีกสักครู่ ท่านอิ๊กคิวก็ครองตีวรอย่างดีมาที่บ้านเศรษฐีอีกครั้ง คราวนี้เศรษฐีกลับต้อนรับท่านเป็นอย่างดีถึงหน้าประตูบ้าน พร้อมทั้งนิมนต์ท่านเข้าไปในบ้าน แต่ท่านอิ๊กคิวกลับมายืนอยู่ที่หน้าประตูบ้านไม่ไปใหน " เมื่อสักครู่ อาตมาแต่งตัวเหมือนขอทานมาพบท่าน กลับถูกท่านเหยียดหยามดูแคลนอย่างรุนแรง แต่ตอนนี้ อาตมาครองจีวรอย่างดีมา ท่านถึงได้ต้อนรับเป็นอย่างดี ในเมื่อท่านรักจีวรผืนนี้นักอาตมาก็ขอยกให้ท่านแล้วกัน " ว่าแล้วท่านอิ๊กคิวก็ถอดจีวรทิ้งไว้ที่หน้าประตูบ้านเศรษฐี และเดินผละจากไป - ชนะทุกข์และสร้างสุขแบบเซ็น -
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์
เพศ:
United Kingdom
กระทู้: 7862
• Big Bear •
ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0
|
|
« ตอบ #19 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2553 12:05:56 » |
|
หนังสือ : มังกรเซน หนังสือเซนสามัญประจำบ้าน ผู้เขียน : วินทร์ เลียววาริณ พิมพ์ครั้งแรก : บริษัท 113 จำกัด ต.ค.52 ราคา : 235 บาท (347 หน้า) “...ถามว่าทำไมต้องอ่านเซน? คำตอบคือไม่จำเป็น ทว่าการอ่านเซนจะเป็นประสบการณ์หนึ่งในการเข้าใจการดำรงอยู่ของเราในโลกนี้ เพราะเมื่อเห็นความไร้สาระของอัตตา ก็ทำให้โลกใบนี้เย็นลงทันที ซึ่งเป็นสิ่งที่หายากเหลือเกินในยุค ‘เท่าไรก็ไม่พอ’...”
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
B l a c k B e a r : T h e D i a r y
|
|
|
|
กำลังโหลด...