บทพิจารณาสังขารสัพเพ สังขารา อะนิจจา
สังขารคือร่างกายจิตใจ แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น
มันไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วดับไป มีแล้วหายไป
สัพเพ สังขารา ทุกขา
สังขารคือร่างกายจิตใจ แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น
มันเป็นทุกข์ทนยาก เพราะเกิดขึ้นแล้ว แก่เจ็บตายไป
สัพเพ สังขารา อะนัตตา
สังขารคือร่างกายจิตใจ แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น
ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน ไม่ควรถือว่าเราว่าของเราว่าตัวว่าตนของเรา
อะธุวัง ชีวิตัง ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน
ธุวัง มะระณัง ความตายเป็นของยั่งยืน
อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง อันเราจะพึงตายเป็นแท้
มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง ชีวิตของเรามีความตายเป็นที่สุดรอบ
ชีวิตัง เม อะนิยะตัง ชีวิตของเราเป็นของไม่เที่ยง
มะระณัง เม นิยะตัง ความตายของเราเป็นของเที่ยง
วะตะ ควรที่จะสังเวช
อะยัง กาโย ร่างกายนี้
อะจิรัง มิได้ตั้งอยู่นาน
อะเปตะวิญญาโณ ครั้นปราศจากวิญญาณ
ฉุฑโฑ อันเขาทิ้งเสียแล้ว
อะธิเสสสะติ จักนอนทับ
ปะฐะวิง ซึ่งแผ่นดิน
กะลิงคะรัง อิวะ ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน
นิรัตถัง หาประโยชน์มิได้
อนิจจา วะตะ สังขารา สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ
อุปาทะวะยะธัมมิโน มีความเกิดขึ้นแล้ว มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
อุปปัชชิตตะวา นิรุชฌันติ ครั้นเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป
เตสัง วูปะสะโม สุโข
ความเข้าไปสงบระงับสังขารทั้งหลาย เป็นสุขอย่างยิ่ง ดังนี้
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง
มะรันติ จะ มะริงสุ จะมะริสสะเร
ตายแล้วด้วย กำลังตายอยู่ด้วย และจะต้องตายอยู่ด้วย
ตาเถวาหังมะริสสามิ "เรา" ก็จะต้อง "ตาย" อย่างนั้นเหมือนกัน
นัตถิเม เอถะ สังสะโย
ความสงสัยในเรื่องตายนี้ ย่อมไม่มีสำหรับเรา.
โอวาทปาฏิโมกขคาถา(หันทะ มะยัง โอวาทะปาฏิโมกขะคาถาโย ภะณามะ เส.)
สัพพะ ปาปัสสะ อะกะระณัง, การไม่ทำบาปทั้งปวง,
กุสะลัสสูปะสัมปะทา, การทำกุศลให้ถึงพร้อม,
สะจิตตะปะริโยทะปะนัง, การชำระจิตของตนให้ขาวรอบ,
เอตัง พุทธานะสาสะนัง, ธรรมสามอย่างนี้ เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย,
ขันตี ปะระมัง ตะโป ตีติกขา, ขันติ คือความอดกลั้น
เป็นธรรมเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง,
นิพพานัง ปะระมัง วะทันติ พุทธา, ผู้รู้ทั้งหลาย,
กล่าวพระนิพพานว่าเป็นธรรมอันยิ่ง,
นะ หิ ปัพพะชิโต ปะรูปะฆาตี, ผู้กำจัดสัตว์อื่นอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิตเลย,
สะมะโณ โหติ ปะรัง วิเหฐะยันโต,
ผู้ทำสัตว์อื่นให้ลำบากอยู่ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย,
อะนูปะวาโท อะนูปะฆาโต, การไม่พูดร้าย, การไม่ทำร้าย,
ปาฏิโมกเข จะ สังวะโร, การสำรวมในปาฏิโมกข์,
มัตตัญญุตา จะ ภัตตัสฺมิง, ความเป็นผู้รู้ประมาณในการบริโภค,
ปันตัญจะ สะยะนาสะนัง, การนอน การนั่ง ในที่อันสงัด,
อะธิจิตเต จะ อาโยโค, ความหมั่นประกอบในการทำจิตให้ยิ่ง,
เอตัง พุทธานะสาสะนัง.
ธรรมหกอย่างนี้ เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย.http://dhamma-of-buddha.com/main/index.php?option=com_content&view=category&id=44&layout=blog&Itemid=44 สำรอกราคะ ดอกไม้อริยะ อสุภะกรรมฐาน:
อนิจจา วต สังขาราบทสวดบังสุกุลตาย :: อนิจจา วต สังขารา(พร้อมคำแปล)
และ
บทกลอนประกอบ......
"
อนิจจา วต สังขารา อุปปาทวยธัมมิโน
อุปปัชชิตวา นิรุชชันติ เตสัง วูปสโม สุโข"
อนิจจา วต สังขารา - สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ......
อุปปาทวยธัมมิโน - มีอันเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา.......
อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ - บังเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป......
เตสัง วูปสโม สุโข - การเข้าไประงับสังขารเหล่านั้นเสียได้ เป็นความสุข..... บทสวด บทสวดมนต์ทุกบทเป็น
คำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งสิ้น
ถ้าเราสวดได้ เข้าใจด้วยใจขณะที่เราสวด หรือได้ยิน ได้ฟัง
รู้ซึ้งถึงคำแปล
และความหมาย ก็จะเป็น
ปัญญา มีประโยชน์มาก คือ เป็น"
วิปัสสนาญาณ"ไปด้วย ถ้าสวดหรือฟังไม่รู้เรื่อง ก็ได้แต่
สมาธิ(สมถะ) และฌาน คือ
ความสงบของจิตใจเท่านั้น
ปุจฉา-สังขาร คือ อะไร ? ระงับสังขาร ระงับอย่างไร ?
วิสัชนา -สังขาร คือ 1. ขันธ์ 5 ทั้งหมด(รูป-เวทนา-สัญญา-สังขาร-วิญญาณ)
เป็นสังขตะหรือสังขตธรรม หมายความถึง สิ่งที่
ถูกปัจจัยปรุงแต่ง สิ่งที่
เกิดจากเหตุปัจจัย
เป็นทั้งรูปธรรม และนามธรรม
2.
สภาพที่ปรุงแต่งใจให้ดีหรือชั่ว ตรงกับ"
สังขารขันธ์"ในขันธ์ 5
3.สภาพที่ปรุงแต่งชีวิต คือ
กายสังขาร(ปรุงแต่งทางกาย คือ ลมหายใจเข้าออก)-
วจีสังขาร(ปรุงแต่งวาจา คือ วิตก วิจารณ์)-
จิตตสังขาร(ปรุงแต่งใจ คือ สัญญาและเวทนา)
4.
สังขารทุกข์-ทุกข์เพราะเป็นสังขาร คือ เพราะเป็นสภาพอันถูกปัจจัยปรุงแต่งขึ้น จึงต้องผันแปรไปตามเหตุปัจจัย เป็นสภาพอันปัจจัยบีบคั้น ขัดแย้ง คงทนอยู่มิได้!!!!
5.
สังขารโลก-โลก คือ สังขาร ได้แก่ ชุมนุมแห่งสังขารทั้งปวง อันต้องเป็นไปตามธรรมดาแห่งเหตุปัจจัย......
สำรอกราคะ ดอกไม้อริยะ อสุภะกรรมฐาน
ระงับสังขาร-คือ การระงับหรือดับความคิดปรุงแต่งเหล่านี้เสีย
โดยสิ้นเชิง(นั่น คือ การปล่อยวาง)......โดยใช้
หลักพิจารณาที่ว่า
สัพเพ สังขารา อนิจจา-สิ่งทั้งหลายเป็นของไม่เที่ยง.....
สัพเพ สังขารา ทุกขา-สิ่งทั้งหลายเป็นทุกข์.......
สัพเพ ธัมมา อนัตตา-ธรรมทั้งหลายไม่ใช่ตัวตน.......
บทกวีทิพย์จากนิพพาน :: อนิจจา วต สังขารา......."สรรพสิ่งปล่อยวางได้ใจเป็นสุข ไม่มีทุกข์ปรีดิ์เปรมเกษมสันต์
สรรพสิ่งเกิด-ดับไปในทุกอัน สารพันสารพัด"อนัตตา"
ยึดมั่นมากไม่มีสุขก็ทุกข์มาก แสนลำบากยิ่งนักเป็นหนักหนา
ยึดมั่นน้อยก็ทุกข์น้อยค่อยคลายคลา ในไม่ช้าก็จะหายคลายทุรน
จงปล่อยวางให้มากอยากมีสุข ทุกยามยุคจักบรรลุยอดกุศล
อภัยทานนำมาใช้ให้ทุกคน จิตกุศลแผ่เมตตามหาทาน
ฝากแสงทิพย์อริยธรรมช่วยนำส่ง ตามจำนงสัตว์น้อยใหญ่มากไพศาล
ข้าฯสละอโหสิกรรมทำบุญทาน ปล่อยวางผ่านพระโลกุตตร์เป็นสุดดี
ขอทุกท่านอย่าได้ยากปราศจากทุกข์ มีแต่สุข-ดับกิเลสวิเศษศรี
ข้าฯขอลาประกาศในชาตินี้ ลาน้องพี่กลับโลกทิพย์นิพพานเอยฯ......ชัย แสงทิพย์http://www.oknation.net/blog/print.php?id=309034- http://www.tairomdham.net/index.php/topic,7168.0.html* Agaligo Home บ้านที่แม้จริง
อกาลิโก โฮมกุศลผลบุญใดที่พึงบังเกิดจากธรรมทานนี้ ขอจงเป็นบุญเป็นปัจจัย
แด่ท่านผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในธรรมทานเหล่านี้ ทุกๆท่าน
รวมทั้งท่านเจ้าของภาพ ทุกๆภาพ เรียนขออนุญาตใช้ภาพ
ไว้ ณ ที่นี้... นะคะอนุโมทนาสาธุที่มาทั้งหมดมากมายค่ะ