"จ่าจินต์"... คนต้นเรื่อง...คนค้นฅน...

ขอที่ว่างในหัวใจ..กับบันทึกงานแห่งความรัก...
และศรัทธาบนเส้นทางชีวิต...ฉัน...ได้ไหม?...

..........ต้นแบบอย่างฉันแค่ไม้ขีดไฟเล็กๆก้านหนึ่งที่รอวันสว่างวาบ...
ตรงหัวใจคนโน้นทีคนนี้ที..ฉันก็มีความสุขแล้วหละครับผม...
.ไม่จำเป็นต้องมาเดินตามรอบฉันทั้งประเทศ..ขอแค่จังหวัดละคน...

.หรือสองสามคน..ฉันก็มีความสุขแล้ว...กับถนนสายแห่งรักกับ...
เป้สะพายรายทางบนหลัง...นั้นคือบทสัมภาษณ์รายการทีวีช่องหนึ่ง...
วันที่ฟ้าสวยงาม...

.........สูญเสียอะไรได้.แต่เราอย่าสูญเสียกำลังใจ..เพราะถ้าหากเรา...
สูญเสียมันไป.เท่ากับว่าเราสูญเสียทุกอย่าง..มาเป็นผู้ให้ซิครับผม...
ให้โดยไม่หวังสิ่งใดใดตอบแทน...แล้วคุณจะพบความสุขรายทาง...

ของการให้...เหมือนเจ้าผีเสื้อแสนสวยเจอดอกไม้ริมทาง....
กับเจ้าเกสรของดอกไม้งามนั้น...มันอยู่รายๆรอบตัวเรานี้เอง....
เจ้าความสุข...จำได้ว่าสัมภาษณ์....ในรายการคนไทยไม่ท้อช่องห้า..
ของมล.สราลี...กิตติยากร...

.........อยากให้ถามตนเองว่า.วันนี้คุณได้ทำความดีให้ผู้อื่นแล้ว...
หรือยัง.ไม่ใช่จะถามเพียงแค่ว่าแผ่นดินนี้ให้อะไรเราบ้าง...
และอย่าตัดสินผู้อื่นเพียงรูปลักษณ์ภายนอกที่พบเจอ..เขาอาจจะมี...
ดีกว่าที่เราคาดคิด...แค่คิดดีพูดดีและทำดี..ฉันเชื่อว่าสิ่งดีดีจะ...

ตามมาเอง..ที่สำคัญอย่าทำสิ่งใดเพียงแค่เสนอหน้าแล้วจะไม่มี...
ความสุข.... เป็นเสี้ยวหนึ่งในวันที่ฉันได้พุดดดคุยกับอ้นสราวุฒิ..
ฉันได้พบ...เจอโลกอีกโลกหนึ่ง..โลกมายาที่สัมผัสได้ถึงใจ...

..........หลากหลายเรื่องราว.กับถนนสายแห่งความรักและศรัทธา...
บนเส้นทางชีวิตสีกากีของฉัน...ขอบคุณคุณถนอม..ไชยวงษ์แก้ว...
.ที่มองเห็นบันทึกแห่งสายฝันของฉัน..มันมีค่ามากมาย....

พระคุณที่ยากจักลืม...ขอบคุณยายแพรจารุ ชีวิตนี้ต้องเดินต่อไป...
ตราบที่ยังคิดหวังถึงอนาคตว่าจะยืนหยัดขึ้นอย่างเข้มแข็ง...
และมีคุณภาพชีวิตที่มั่นคง....

.........ขอบคุณและขอบคุณ...เม็ดดินสำนักพิมพ์บัดดี้ที่กล้าหาญ...
เสี่ยงจำนองชีวิตเป็นเดิมพัน...ทั้งๆที่ไม่รู้ว่ามันจะออกหัวหรือออก...
ก้อย.มันมีแต่เสียกับเสีย..เม็ดดินบอกว่าทำบุญร่วมกันๆ....
ภายในหกสิบวันต้องขายได้ได้ทุนคืนเขายังดีจ่า...
ทั้งๆที่สำนักพิมพ์ใหญ่ๆสี่ห้าสำนักพิมพ์ปฏิเสธเรื่องราว...
ของฉันไปหมด...

.........วันนี้กับหนังสือเล่มแรกในชีวิตฉัน...สามร้อยกว่าหน้า....
รูปตำรวจยืนยิ้มแป้นมันจะไปวางอยู่ซอกหลืบไหนของหิ้งและ...
ห้างหนังสือซีเอ็ดบุ๊คหนอทั้งร้านนายอินทร์และร้านหนังสือชื่อดัง.....
หนังสือที่ฉันเขียนมันด้วยหัวใจ....เป้รายทางกับถนนสายฝัน...
ที่ทอดยาวไกล...สุขทุกข์มันรวมทุกสรรพสิ่ง..

.........ก่อนอื่นฉันคงต้องไปแก้บนสามสี่ที่ที่ฉันไปบนบานศาลกล่าว...
ขอให้หนังสือของฉันที่ฉันเขียนมันด้วยหัวใจขายดิบขายดี...
และขอให้เจ้าของสำนักพิมพ์เขาอย่าได้ขาดทุนหรือล่มจม...
ไปกับถนนสายฝันของฉันเลย...เพราะแท้จริงแล้ว...
ฉันฝันอยากมีเงินสักก้อน...จากยอดขายหนังสือของฉัน...
ไปกับเป้รายทางช่วยเหลือผู้ยากไร้บนสะพานบุญของฉัน....

............สามสี่ฝัน...ที่ฉันอยากแบ่งปัน..อย่างน้อยเสื้อหนาวคลาย
หนาว...แด่น้องๆที่เวียงแหง.จังหวัดเจียงใหม่...สองร้อยสี่สิบ..
ตัว..............ไม่ต้องมากมาย..ติดต่อฉันมาได้ไหมคนดี...
วานนี้ฉันได้โอนเงินไปให้ครูใหญ่โรงเรียนบ้านนามนอำเภอเวียงแหง..
จังหวัดเจียงใหม่ เป็นเงิน 47,500 บาทถ้วนคงเหลือเพียง...
แค่ค่าห้องวัสดุที่ครูใหญ่แจ้งมา จำนวน 15,000 บาท ........

..........ที่ฉันฝากความหวังไว้กับคุณมัชฌิมาปกรแห่งโอเคเนชั่น....
ไปฝากฝันสักเสี้ยวหนึ่งหว่างหัวใจ.กับจ่าไหมที่เวียงแหง...
จะไว้หลืบมุมไหนฉันก็ยินดี.และยินดี....26-28 พ.ย. ...
นี้เจอกันที่เวียงแหง.ไปกับจ่าไหม..ไม่ต้องเอาอะไรไป....
แค่หัวใจและกำลังบุญด้วยหัวใจจ่าก็โอเคเนชั่นแล้วครับผม...

มีอีกเพียบบบบ บล๊อกจ่าจิน คนต้นแบบ ไอดอลแห่งยุคนี้

http://www.oknation.net/blog/jawee/2009/11/19/entry-1