ชัมบาลา : บทที่ ๖ รุ่งอรุณแห่งอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่

ชัมบาลา : บทที่ ๖ รุ่งอรุณแห่งอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่

"วิถีทางแห่งอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่มีพื้นฐาน
อยู่บนการแลเห็นว่า มีแหล่งกำเนิดแห่งแสงสว่างและประภารัศมี
ตามธรรมชาติอยู่ในโลกนี้
ซึ่งก็คือภาวะแห่งการตื่นขึ้น อันมีอยู่โดยกำเนิดของมนุษย์"

......รุ่งอรุณแห่งอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่มีพื้นฐานอยู่บนประสบการณ์ที่เป็นจริง มันมิใช่เป็นเพียงความคิด คุณย่อมตระหนักว่าคุณอาจยกระดับตัวเองขึ้น คุณอาจเล็งเห็นคุณค่าของการดำรงอยู่ในฐานะที่เป็นมนุษย์ ไม่ว่าคุณจะเป็นเด็กปั๊มหรือประธานาธิบดีของประเทศก็ไม่ต่างอะไรกันเลย เมื่อใดที่คุณสัมผัสได้ถึงความดีงามของการมีชีวิตอยู่ คุณก็ย่อมเคารพในสิ่งที่ตัวเองเป็น คุณไม่จำต้องรู้สึกห่อเหี่ยวเพราะมีภาระหนี้สิน มีผ้าอ้อมลูกต้องคอยเปลี่ยน มีอาหารที่จะต้องปรุงหุงหา มีเอกสารที่จะต้องทำให้เสร็จ เพราะโดยพื้นฐานแล้ว นอกเหนือจากงานรับผิดชอบเหล่านี้ คุณอาจเริ่มรู้สึกได้ว่ามีภาวะการณ์อย่างหนึ่งอันทรงคุณค่าอย่างยิ่ง นั่นคือการที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ การได้มีชีวิตอยู่ โดยไม่หวั่นเกรงต่อความตาย

......ความตายจะมาถึงอย่างแน่นอน คุณไม่มีทางหลีกเลี่ยงมันได้ ไม่ว่าคุณจะทำสิ่งใดก็ตาม ความตายจะปรากฎขึ้น แต่ถ้าหากคุณดำรงชีวิตอยู่ด้วยอาการอันสำนึกรู้ถึงความจริง พร้อมด้วยการตระหนักรู้ถึงคุณค่าของชีวิต เมื่อนั้นคุณก็ได้ละทิ้งความทรงจำแห่งชีวิตอันทรงคุณค่าไว้เบื้องหลัง เพื่อว่าญาติมิตรและลูกหลานจะได้แลเห็นถึงคุณค่าของการเป็นตัวคุณ ญาณทัศนะของอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่มีพื้นฐานอยู่บนชีวิตอันรุ่งโรจน์ มันเป็นสิ่งตรงข้ามกับอาทิตย์อัสดง อาทิตย์ที่ตกลงตรงขอบฟ้าและจางหายไปในความมืด ญาณทัศนะของอาทิตย์อัสดงมีพื้นฐานอยู่บนการพยายามขับไล่ความคิดเกี่ยวกับความตายออกไป พยายามที่จะปกป้องตัวเองไว้จากมรณภัย ทัศนะของอาทิตย์อัสดงมีพื้นฐานอยู่บนความกลัว เรามักกลัวตัวเองตลอดเวลา เรารู้สึกว่าเราไม่สามารถยืดตัวเองได้เลย เราเต็มไปด้วยความละอายใจในตัวเอง ในสิ่งที่เราเป็น ในความเป็นเรา เราอายในหน้าที่การงาน อายในฐานะการเงิน อายในชาติกำเนิด อายในการศึกษา และอายในปัญหาทางจิตใจของตน

......ญาณทัศนะแห่งอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่ ตั้งอยู่บนพื้นฐานของการแลเห็นคุณค่าของตัวเองและโลกนี้ ดังนั้นมันจึงเป็นวิถีทางที่อ่อนโยนมากด้วยเหตุที่เราแลเห็นคุณค่าความหมายของโลก เราจึงไม่สร้างความปั่นป่วนสับสนให้แก่มัน เราเอาใจใส่ดูแลรักษาสภาพจิตใจและใส่ใจดูแลโลก โลกที่เราอาศัยอยู่นี้ถือได้ว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องบำรุงรักษาและทำความสะอาดมัน ทัศนะแห่งอาทิตย์อัสดงถือว่าการทำความสะอาดและการซักล้างเช็ดถูเป็นเรื่องของการจ้างคนให้มาทำ หรือถ้าหากว่าคุณไม่สามารถหาแม่บ้านได้ คุณก็อาจทำเอง ทว่าถือว่ามันเป็นงานสกปรก การได้กินอาหารอร่อยๆนั้นเป็นเรื่องวิเศษ แต่ทว่าใครจะเป็นคนล้างจานเล่า เรามักจะผลักภาระนี้ไปให้กับคนอื่นอย่างเต็มอกเต็มใจ

......มีเศษอาหารจำนวนนับพัน ๆ ตันถูกเททิ้งไปทุก ๆ ปี เมื่อผู้คนไปกินอาหารกันที่ภัตตาคารก็มักจะได้รับอาหารจานใหญ่ ซึ่งมีปริมาณมากเกินกว่าที่จะกินหมด อาหารจานใหญ่ ๆ เหล่านั้นมีขึ้นเพื่อสนองความต้องการอย่างใหญ่ในจิตใจของเขา ใจของเขาอิ่มเอมเพียงเมื่อได้เห็นสเต็คชิ้นมหึมาได้เห็นอาหารเต็มจาน ครั้นแล้วอาหารที่เหลือก็ถูกเทลงถังขยะไปอาหารเหล่านั้นสิ้นเปลืองไปอย่างน่าเสียดาย เปล่าเปลืองอย่างยิ่ง

......นั่นแหละคือวิถีทางของอาทิตย์อัสดง คุณได้สนองตา.. สนองความอยาก.. ของตนเอง แต่ทว่าไม่สามารถบริโภคได้หมด และจบลงด้วยการเทของที่เหลือทิ้ง ไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะนำของที่เหลือมาใช้ให้เกิดประโยชน์ ทุกสิ่งทุกอย่างไปก่ายกองทับถมกันอยู่ในกองขยะ จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่เราต้องเผชิญกับปัญหาเรื่องราวการกำจัดขยะปริมาณมหาศาลเหล่านั้น มีบางคนยังคิดถึงขั้นที่จะส่งขยะออกไปทิ้งนอกโลก เราปล่อยให้จักรวาลเป็นผู้จัดการกับขยะของเรา แทนที่จะดูแลรักษาความสะอาดโลกของเรา แนวทางแห่งอาทิตย์อัสดงก็คือการหลีกหนีจากความสกปรกให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อว่าเราจะได้ไม่ต้องแลดูมัน เราเพียงแต่ขจัดสิ่งที่ไม่น่าอภิรมย์ออกไปเสีย ตราบใดที่เรายังอยู่ในภาวะที่น่าพึงพอใจ ตราบนั้นเราก็ลืมนึกถึงเศษอาหารและถ้วยชามที่แปดเปื้อน เราปล่อยภาระการทำความสะอาดให้เป็นหน้าที่ของคนอื่น

......ทัศนะเช่นนั้นก่อให้เกิดระบบลดหลั่นแบ่งแยกอันมีลักษณะกดขี่ให้เกิดขึ้นในโลกของอาทิตย์อัสดง ในโลกนั้นประกอบด้วยผู้คนซึ่งคอยติดตามชำระล้างความสกปรกซึ่งผู้อื่นก่อขึ้น และมีผู้คนซึ่งเพลิดเพลินในการทำสกปรกทิ้งไว้ พวกคนมีเงินยังสามารถหาความสุขจากการกินทิ้งกินขว้างสืบไป คนเหล่านี้สามารถจับจ่ายใช้สอยอย่างฟุ่มเฟือยและเพิกเฉยต่อความเป็นจริง ในการกระทำอย่างนั้น คุณไม่มีวันที่จะแลเห็นความสกปรกได้อย่างแท้จริง ไม่มีวันมองเห็นอาหารได้อย่างแท้จริงด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างถูกแบ่งแยกออกเป็นส่วน ๆ แยกขาดออกจากกัน จนคุณไม่อาจรับรู้ถึงสิ่งต่างๆ ได้อย่างสมบูรณ์ เรามิได้กำลังพูดถึงอาหารแต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่เรากำลังพูดถึงทุกสิ่งทุกอย่างในโลกอาทิตย์อัสดงนั้น อาหารสำเร็จ การพักผ่อนสำเร็จรูป สิ่งสำเร็จรูปสารพัดชนิด แทบจะไม่มีที่ว่างพอให้เกิดความมั่นอกมั่นใจขึ้นในโลกนั้นเลย ไม่มีที่ว่างพอสำหรับความอ่อนโยน ไม่มีที่ว่างให้สัมผัสรับรู้ถึงความจริงได้อย่างเต็มเปี่ยมและเที่ยงตรง

......โดยนัยตรงกันข้าม ญาณทัศนะอาทิตย์อุทัยยิ่งใหญ่เป็นการมองที่คำนึงถึงระบบนิเวศน์และสภาพแวดล้อม วิถีทางของอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่มีพื้นฐานอยู่บนการหยั่งเห็นว่าควรจะวางตนอย่างไรและเข้าใจถึงสัมพันธภาพในสิ่งต่าง ๆ ดังนั้นความคิดเรื่องการแบ่งแยกหน้าที่หรือการจัดระเบียบในโลกแห่งอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่ จึงไม่มีการขีดเส้นแบ่งแยกอย่างตายตัว การจัดระเบียบในโลกอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่นั้นเกิดขึ้นจากการมองเห็นชีวิตว่าเป็นกระบวนการตามธรรมชาติ ซึ่งจะต้องปรับเข้ากับกฎเกณฑ์ซึ่งดำรงอยู่เองในโลก การจัดระเบียบของอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่มีพื้นฐานอยู่บนการแลเห็นว่า มีแหล่งกำเนิดแห่งแสงสว่างและประภารัศมีตามธรรมชาติอยู่ในโลกนี้ ซึ่งก็คือภาวะแห่งการตื่นขึ้น อันมีอยู่โดยกำเนิดของมนุษย์ ดวงอาทิตย์แห่งความภาคภูมิสง่างามของความเป็นมนุษย์ย่อมคล้ายดั่งดวงอาทิตย์ซึ่งส่องสว่างทำลายห้องอันมืดดำ เมื่อคุณมีดวงอาทิตย์อันเจิดจรัส ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดแห่งญาณทัศนะอยู่ในตัว แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ย่อมส่องผ่านเข้ามาทางหน้าต่างทุกบานและความกระจ่างแจ้งของมัน ย่อมเป็นแรงดลใจให้คุณเปิดม่านทุกม่าน ระเบียบแบบแผนในโลกแห่งอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่นั้น คือต้นไม้ดอกซึ่งงอกงามชูยอดเติบโตขึ้น ในขณะที่แบบแผนและการแบ่งแยกต่าง ๆ ในโลกแห่งอาทิตย์อัสดงคือสิ่งปิดบังที่ทำให้คุณตื้นเขินและหยุดอยู่กับที่ ในญาณทัศนะของอาทิตย์อุทัยยิ่งใหญ่ แม้แต่อาชญากรก็อาจกล่อมเกลาอุดหนุนจุนเจือให้เติบโตได้ แต่ในทัศนะของอาทิตย์อัสดง อาชญากรคือผู้ไร้หวังที่จะเปลี่ยนแปลงแก้ไข ดังนั้นจึงถูกตัดขาดแบ่งแยกออกไปต่างหาก ไร้โอกาสโดยสิ้นเชิง เขากลายเป็นส่วนหนึ่งของความสกปรกซึ่งเราไม่ปรารถนาจะเห็น แต่ในญาณทัศนะของอาทิตย์อุทัยยิ่งใหญ่ ไม่มีมนุษย์คนใดเป็นผู้หลงผิดโดยสิ้นเชิง เราไม่รู้สึกว่าเราจะต้องหาสิ่งปกปิดมาครอบคลุมใครหรือสิ่งใดไว้ เรามีความปรารถนาอยู่ตลอดเวลาที่จะให้สิ่งต่าง ๆ ได้มีโอกาสงอกงามออกดอกผล

......รากฐานของญาณทัศนะแห่งอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่ ก็คือการประจักษ์แจ้งว่าโลกนี้สะอาดบริสุทธิ์มาตั้งแต่แรกเริ่ม จึงไม่มีปัญหาในเรื่องการทำความสะอาด ถ้าเราตระหนักได้ว่าเราเพียงแต่ทำให้มันกลับคืนสู่สภาพดั้งเดิมตามธรรมชาติ มันเหมือนกับการไปขัดฟัน เมื่อคุณออกจากทันตคลีนิค คุณก็รู้สึกว่าฟันสะอาดมาก ดังประหนึ่งว่าคุณได้ฟันชุดใหม่มา แต่แท้จริงแล้วเป็นเพียงแต่ว่าฟันของคุณได้รับการทำความสะอาดจนหมดจดเท่านั้น และคุณก็ประจักษ์ได้ว่ามันเป็นฟันที่ดีอยู่แล้วโดยพื้นฐาน

......ในการกระทำการร่วมกับตนเอง กระบวนการในการชำระล้างตนเริ่มด้วยการเผชิญความจริง เราจำต้องสลัดความลังเลที่จะซื่อสัตย์ต่อตนเองทิ้งไป เพราะเรากลัวว่าจะเป็นสิ่งที่ไม่น่าพึงพอใจนักหากเราต้องเผชิญความจริง ถ้าหากว่าคุณรู้สึกแย่ ๆ เมื่อกลับมาถึงบ้าน เพราะว่าวันนี้ทำงานหนักมาก คุณก็อาจพูดจริง ๆ ถึงสิ่งนั้นว่าคุณรู้สึกแย่ ถ้าทำดังนี้ได้ คุณก็ไม่จำเป็นต้องระบายอารมณ์ใส่ใครต่อใครในห้องนั่งเล่น ทว่าคุณสามารถผ่อนคลาย อาจพบความสุขสบายในบ้านของตนเอง คุณอาจไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่และพักผ่อน คุณอาจเปลี่ยนรองเท้า ออกไปข้างนอกเดินเล่นในสวน และแล้วคุณก็รู้สึกดีขึ้น แท้จริงแล้ว เมื่อคุณเข้าใกล้ความจริงคุณก็อาจบอกความจริงออกมาและสามารถรู้สึกดี ๆ ได้ด้วย

......ในโลกนี้มีโอกาสเปิดให้กลับคืนสู่ความสะอาดบริสุทธิ์แต่แรกเริ่มอยู่ตลอดเวลา ด้วยเหตุว่าโลกนี้เป็นสิ่งสะอาดให้เราสามารถเริ่มต้นได้ ราคีมิใช่สิ่งที่มีมาแต่แรกเริ่ม ยกตัวอย่างเช่น เมื่อคุณซื้อผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ มันไม่มีรอยสกปรกแปดเปื้อนอยู่เลย ครั้นเมื่อคุณใช้มันไปนานเข้ามันก็กลับสกปรก แต่คุณสามารถซักและทำให้มันกลับสู่สภาพเดิมได้ ในทำนองเดียวกันนี้ ทั้งร่างกายจิตใจและโลกซึ่งเรารู้จัก ทั้งท้องฟ้า ผืนแผ่นดิน บ้านเรือนและทุกสิ่งทุกอย่างที่เรามีอยู่ ล้วนไร้ราคีมาแต่แรกเริ่ม แต่ครั้นแล้วเรากลับเริ่มทำให้สิ่งต่าง ๆ แปดเปื้อนด้วยอารมณ์อันขัดแย้งสับสน กระนั้นก็ดีหากกล่าวโดยพื้นฐานแล้ว ภาวะการดำรงอยู่ของเราล้วนเป็นสิ่งดีงามและเป็นสิ่งซึ่งสามารถชำระล้างได้ นั่นคือความหมายของความดีงามพื้นฐาน ซึ่งเป็นรากฐานอันบริสุทธิ์ ซึ่งดำรงอยู่ที่นั่น รอเวลาให้เราไปชำระล้าง เราอาจกลับไปสู่รากฐานดั้งเดิมนี้ได้เสมอ นี่คือหลักการและเหตุผลแห่งอาทิตย์อุทัยอันยิ่งใหญ่

วัชรสัตว์
เป็นทั้งพระอาทิพุทธ พระธยานิพุทธ(สัมโภคกาย)และพระโพธิสัตว์
(ปรากฏในพระสูตรตันตระคือ มหาไวโรจน ตันตระ และ สรฺวตถาคตตตฺตฺวสํคฺรห ตันตระ)
พระวรกายสีขาว ทรงเครื่องอย่างกษัตริย์ พระหัตถ์ขวาทรงวัชระในระดับพระอุระ
พระหัตถ์ซ้ายทรงฆัณฎะอยู่ในระดับพระโสณิ(สะโพก)หรือเหนือพระอูรุ(ต้นขา)เล็กน้อย
http://atcloud.com/stories/48104

- http://www.tairomdham.net/index.php/topic,6625.0.html