|
หัวข้อ: ตัวอักษร “ฮ. นกฮูก” มีใช้ครั้งแรกเมื่อใด? เริ่มหัวข้อโดย: ใบบุญ ที่ 09 ธันวาคม 2565 15:50:18 (http://www.sookjaipic.com/images_upload/92157812996043__696x364_Copy_.jpg) อักษรไทย จากบันทึกของ จอห์น ครอว์เฟิร์ด (ภาพจาก ศิลปวัฒนธรรม ฉบับตุลาคม 2561) (http://www.sookjaipic.com/images_upload/28994437224335__Copy_.jpg) คำว่า พระฮาม ตัวอักษร ฮ ในสมุดไทยเรื่อง “นันโทปนันทสูตร” (ภาพจาก ศิลปวัฒนธรรม ฉบับตุลาคม 2561) ตัวอักษร “ฮ. นกฮูก” มีใช้ครั้งแรกเมื่อใด? ผู้เขียน - เสมียนอารีย์ เผยแพร่ - ศิลปวัฒนธรรม วันพฤหัสที่ 8 ธันวาคม พ.ศ.2565 อักษร ฮ พบหลักฐานการใช้ที่เก่าแก่ที่สุดอยู่ในสมุดไทยเรื่อง “นันโทปนันทสูตร” พระนิพนธ์ของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศ เมื่อ พ.ศ.2279 ในรัชกาลสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ แห่งกรุงศรีอยุธยา โดยอักษร ฮ เขียนด้วยอักษรไทยย่อ ในคำว่า พระฮาม ที่มีความหมายว่า “เวลาเช้ามืด” ทั้งนี้ เมื่อตรวจสอบอักษรไทยในบันทึกของ ลาลูแบร์ ปรากฏว่าไม่พบตัวอักษร ฮ แต่อย่างใด และในเอกสารอื่น ๆ ครั้งรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์ก็ไม่ปรากฎการใช้ตัวอักษร ฮ เช่นกัน อย่างไรก็ตาม อาจารย์บุญเตือน ศรีวรพจน์ ได้ตั้งข้อสังเกตว่า ตัวอักษร ฮ อาจมีการใช้มาตั้งแต่สมัยก่อนหน้านี้แล้ว อาจย้อนไปได้ไกลถึงสมัยกรุงศรอยุธยาตอนต้น โดยปรากฏในวรรณคดีเรื่อง “ยวนพ่ายโคลงดั้น” ซึ่งแต่งขึ้นในรัชกาลสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ พบคำว่า “แฮ” ในสร้อยโคลงหลายบท เช่น พระมามลายโศกหล้า เหลือศุข มาตรยกไตรภพฤๅ ร่ำได้ พระมาบันเทาทุกข ทุกสิ่ง เสบอยแฮ ทุกเทศทุกท้าวไท้ นอบเนือง ฯ …….. บัดน้นนนางใช้ทาษ ทยมใจ หนึ่งแฮ เอาตลับทองคล ด่วนเต้า ถวายเป็นสำคัญใน สารสั่ง แสดงแฮ ขอชีพเชิญพระเจ้า เคลื่อนครยว ฯ อย่างไรก็ตาม เอกสารตัวเขียนเรื่อง “ยวนพ่ายโคลงดั้น” ที่พบในปัจจุบันล้วนเป็นฉบับที่คัดลอกขึ้นเมื่อสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ คือเป็นเอกสารที่คัดลอกในชั้นหลัง ตัวอักษร ฮ ที่ปรากฏจึงอาจเป็นการเขียนขึ้นภายหลังก็เป็นได้ ดังนั้น สรุปได้ว่า ไม่พบรูปตัวเขียนตัวอักษร ฮ ที่เก่าไปถึงสมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ และตามหลักฐานเท่าที่พบอยู่ในปัจจุบัน ตัวอักษร ฮ จึงเกิดขึ้นในช่วงอยุธยาตอนปลาย ในรัชกาลสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ นอกจากนี้ ในสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ยังเป็นยุคที่อักษรไทยมีครบ 44 ตัว เหมือนอย่างปัจจุบันอีกด้วย |