วันนี้ 9 เดือนวัว ธาตุดิน ปีเสือ บ่ายโมง
กลับมาตอนเช้า ๆ หลังจากเลิกงาน เดินเข้าหา คุณยายกายสิทธิ์ ข้างหอ
ลูกชายหายเมา 3 ทั้งสามใบเถา ออกไปทำงานแล้ว
เมื่อวาน เรากินม่าม่า หิวจัดซัดไป 3 ซอง นั่งเหงื่อแตกพลั๊ก เพราะล่อรสจัด อุดมไปด้วยพริก
อากาศร้อน เผ็ดก็เผ็ด เห็นคุณยายกายสิทธิ์ แกยิ้มให้ ถามไถ่ ทักทายตามภาษาคนไกล้กัน ห้องติดกันเลย
เรา นะ เรอ ไป พูดไป มีความสุข ลืมความเผ็ดร้อน ไปเลย
ร้อนเพราะ พริก ดินฟ้าอากาศ และ สถานการณ์ บ้านเมือง ในยามนี้
หายไปในร้อมยิ้มน้อย ๆ ของยายแล้ว
บานดอกเหมย เผยฤดูไมไม้ผลิ
วัฏฏะแห่งฤดูเปลี่ยนผ่าน ผันเปลี่ยน
เวียนสลับ กับ วัฏฏะแห่งใจ
ใจปุถุชน ขึ้น ๆ ลง ๆ เกิดดับ ฟูฟ่อง ตาม กิเลส ดีชั่ว
ดุจใบไม้ บน ระลอกคลื่น
ยามใด คลื่นลมสงบ น้ำนิ่งเป็นประกาย
เจ้าใบไม้ก็ เข้าสู่ หยุดพัก
ริมชายคาแห่งความว่างเปล่า
ใน ความสงบงัน อันประเสริฐ
บานดอกอะไร หนอในเมืองไทย เผยฤดูฝน
พระพิรุณโปรยปราย ทักทายสยาม ยามหน้าบึ้งแล้ว ล่ะ
ฝนมา ฟ้าเปลี่ยนสี ท่ามกลาง กีฬาสีในบ้านเมือง
รุ้งมีหลายสี มันสวยสดงดงาม ยามทอดยาวผ่านทิวเขาใหญ่
สวยได้ เพราะหลายสี
หลายสีเป็นหนึ่งบนฟ้ากว้างไกล
ยามฤดูนี้ วันก่อน รุ่งเช้า นั่งรถกลับ
ทอดตาออกไปดู
พบ สายรุ้งงาม บนสะพานขาลง
ความเย็นของ ฤดูกาล เข้าหน้าฝนแล้วหนอ
บรรยากาศ บ้านเมืองค่อย ๆ ผ่อนปรนลง
ฤดูกาล มีส่วน ลด อุณภูมิแห่งแดนนี้
เป็นช่วง บ้านเมืองยามถอนหายใจ
น่าจะโล่ง ขึ้นบ้าง นะ
ตอนเช้า หลับไป หลับไปกับเสียง ธรรมะ ที่คุณยายแกเปิด แว่วมาข้างห้อง
อากาศเย็นสบายกำลังดี วางภาระ แห่งพุทธะ วางวัฏฏะการงาน สู่แดนนิทรานคร
ตืนมาแล้ว พร้อมเหงื่อ แตกพลั่ก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เป็นเวลาเที่ยง หิวจัด และร้อนด้วย
ก็รีบ เดินไปหา ของกิน ที่โลตัส ข้างทาง
เคยแอนตี้ โลตัส นะ เพราะเป็นห้างต่างชาติ
โกยเงินคนไทย ทุนนิยมสามาลย์
โลตัส บิ๊กซี เคยยี้ ไปช่วงหนึ่ง
แต่ตอนนี้ อุดมการณ์ไม่รู้ แต่ กูหิว ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คว้า แฮมเบอร์เกอร์ ขนมปังลูกเกด พร้อมน้ำส้ม ติดมือกลับที่พัก
กะจะชัดให้ชุ่มปอด ดับร้อน ผ่อนกระหาย คลายหิว ต้นพฤษภา ราศรีวัวถึก แห่งดิน
เดือนหน้า ถึงเดือนที่เรา เกิดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ คนคู่สองวิญญาณ แห่งลม นะจ๊ะ
วันนี้ ดูคุณลุงเสื้อแดง แกยิ้มสบายใจจัง
แหม อยากถาม แกไปว่า
" ลุงจ๋า มีอะไรดีเหรอ ช่วงนี้ เห็นอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลย "
โอยยยย ก็เคยเห็น แกคาดผ้า เย้ว ๆ กู้ชาติ ออกบ่อย อยู่กับป้าเมียแก น่ะ
" ไพร่ ๆ อำมาตย์ ๆ กู้ชาติ "
หน้าตา แกจริงจัง จริงใจ ตามความเชื่อ ศรัทธา ความรักของแก
แกรัก คุณทักษิณ มากนะ เชื่อไหม ร้านแก ยังตั้งชื่อเลยว่า ร้านทักษิณ
เห็นภาพเลย เป็นภาพเรา อารมณ์ เคยอารมณ์แบบนั้น ในฐานะม๊อบรุ่นพี่
ลุงเจ้าของหอ แกเป็นเสื้อแดง ศรัทธาในอุดมการณ์แดง ไพร่ ไล่ อำมาตย์
เป็น แดงกันทั้ง บ้านเลย ลุงแกไม่ธรรมดานะ ลุยกับพี่น้องชาวเสื้อแดง
มาแล้ว ยามเป่านกหวีด ระดมพล บางวัน แกปิดร้าน ยกกันไปทั้งบ้านเลย
ไป ฉะกับ แก๊สน้ำตา โล่ กระบองมาแล้ว
เห็น ผม ใน ลุง แม้แกจะเป็น อีกขั้วหนึ่งของซีกอุดมการณ์
ซึ่งต่างกับผม เลย ลุง แกมาเป็น อะไรบางอย่าง ที่กำลังมาสอนผม นะ
สองซีกในใจตัว อยู่ซีกหนึ่งมามาก ช่วงนี้ลองหมุนกลับ สลับขั้ว มองดูอีกขั้วหนึ่งแบบแนบชิด ซิ
อย่าว่า แต่ลุงแกเลย ที่ทำงานของผม แดงทั้งนั้น เป็น ข่าวสาร ความเห็น ที่ กระแทกจิต
ผมบ่อยมาก ๆ จิตผมจะขุ่น จะฟุ้งเลย ยามโดน ยิงตรง ยิงอ้อม ในความเห็น
อีกซีกหนึ่ง แห่ง ทวิภพ ขั้ว ไม่ชอบ ไม่ใช่ ปฏิเสธ แดง เหลือง เล่นงานใจผม
ผมจะเปิด จิต รับ ข่าวสาร ความเห็น อุดมการณ์ ด้วย ธรรมภายใน ข้อไหนกันเล่า
สติ เมตตา ฟังอย่างลึกซึ้ง โอบกอดภาวนา อะไร สารพัดที่ผมจะงัดมาใช้
ปรับ จิต เปลี่ยนใจ ให้ เบ่งบาน ยาม คมหอกแห่งสมมุติ ความเห็นอีกซีก เข้าโจมตี
ธรรมะจะหอมจรุง หรือ จะฟุ้งกระจายความเกลียด ออกมา กันแน่ หนอ
ตัดความเชื่อ ทางการเมืองไป อุดมการณ์ไป
ลุง ก็คือ ลุงธรรมดา ค้าขาย ใช้ชีวิต
ผมถามใจตัวเอง ดู
น้ำตาผม จะพาลไหล เลย ยามเห็น ภาพลุงคนนี้ แก เก็บนกกำพร้า ตัวน้อย ๆ
แก ค่อย ๆ ประคอง ไว้ในมือแล้วป้อนนม แกบอกว่า ลูกนกตัวนี้ มันบาดเจ็บ
บินไม่ได้ แกเห็นตกอยู่ กำลังจะตาย แก เลย รีบอุ้ม เอามา ชุบชีวิต
ป้อน หยดข้าว หยดน้ำ รักษาบาดแผล
นกเอ๋ย นกน้อย ยามปีกเจ้าหมดแรง เหนื่อยล้า บาดเจ็บ
ขอที่ซุกหุบเรียวปีกอันอ่อนล้า ลาก่อนลมนานา บนฟ้ากว้าง
หรือ ว่านก นั้น คือตัวผม
ใจผม ภายใต้มือของลุง
ภาพนั้น มันได้เยียวยา ภายในใจผม เพิ่มโลกทัศน์ มุมมองใหม่ ที่ไกลกว่าเดิม
มุมแห่ง ธรรม มันใหญ่กว่าคำว่า ดี ชั่ว เท็จ จริง ใช่ ไม่ใช่ ถูก ผิด ในแผ่นดินนี้
ยิ่งใหญ่เสียจน ผมเห็น กระแสอุทก ทะเลธรรม ไหลหลั่ง เป็นพันสาย
ท่วมหลอมละลาย เหล่าธุลี ดี ชั่ว เท็จ จริง ใช่ ไม่ใช่ ถูก ผิด
จนกลายเป็นเนื้อเดียวกัน
เหล่าผงธุลี แห่งสมมุติ โดน กระแสธรรม ละลายมันไปแล้ว
วันนี้ ลุงแกยิ้ม ไปพร้อมสถานการณ์ที่ผ่อนปรน ลง ยามหน้าฝน
ยิ้มไป ตักน้ำแข็ง ไถ่ ถามทุกข์ สุข ผม อย่างอารมณ์ดี
ผมควักตังส์ ให้แกไป 2 บาท
พร้อม ยิ้มรับไมตรี ยินดีด้วย นะ ที่ลุงมีความสุข
ลืมคำว่า ฟากฝั่งสีไปเลย
ใช่เลย ผมไม่เห็นด้วย อยากจะ ตะลุย พูด ๆ ความคิด บอกแกไป หลายรอบ
แต่ ผมกลัวตัวผม อารมณ์ ยามวิ่งตาม ความคิด กิเลส ตัณหา ไร้สติ
เวลา ออกความเห็น ต่อกัน นะ
ผมตั้งใจ จะขอเป็นผู้เฝ้าดู ใจ ประคอง จิต
พลิกจิต ฝึกจิต โดยใช้ ลุง และปรากฏการณ์อีกขั้วความคิด
ลุยเข้าไป เลยสิ
อีก โลกหนึ่ง โลกที่ มึงไม่ชอบ
แท้จริงแล้ว มันมีอะไรดี ซ่อนกายใต้กลีบเมฆ ม่านหมอกทะมึน อยู่นะ
ใจผมบอก
และมันก็ จริง ด้วย
ไอ้วัน ที่แยกคอก วัว 10 เมษา ผู้คนล้มตาม บาดเจ็บ ระนาว
ภาพวันที่ 7 ตุลา ของพันธมิตร เข้ามาหลอกหลอนผมแล้ว
ผม กลับมาหอ เห็นลุงกับป้า แกขายของอยู่
ใจแว๊บ แรก ที่ โบยบินออก มา
คือ ลุงกูไม่เป็นอะไรวะ เฮ่อโล่ง อก
ใจเรา น่ะเป็น ห่วง
รู้ ในแว๊บ ๆ นั้น เลย คำว่า สายสัมพันธ์ สายใยแปลก ๆ ระหว่างผู้คน
มันมีอะไร ละเอียดอ่อนมากกว่า คำว่า ชอบ ไม่ชอบ ยอมรับ ปฏิเสธ
ความเกลียด ชิงชัง สะสมจนเป็นความแค้น อยู่ที่ ลุงหรือ อยู่ที่อีกฝั่งของสี หรือไร
ที่แท้ มันอยู่ในใจ ผม
ดีนะ สิ่งที่ไหลออกมันไม่ใช่ ความเกลียด มันแค่ความ ไม่เห็นด้วย ปฏิเสธ ไม่ชอบ แค่นั้นแหละ
ผมวางมันได้เป็น หย่อม ๆ เป็นครั้ง ๆ
ฝึกอยู่
ขอบ คุณพระพุทธะ ใน ซ่อนกายอยู่ ในคุณยายข้างหอ และ คุณลุงเจ้าของหอ
ท่านได้ สำแดงกายสอน ธรรมผม อยู่ทุกวัน แต่ผม มองผ่านไป ไม่ค่อยเห็น
บริหารความขัดแย้ง ภายใน 2 ฟากฝั่งแห่งใจ ทวิภพ ( ทวิภาวะ )
โลกแห่งนี้ คือ โลกแห่งสมมุติ โลกแห่งทวิภาวะ โลกแห่งธรรมคู่
ตาเนื้อ ตาใน ตาธรรม ตาพุทธะ ตาโพธิสัตว์ ตามาร ตากิเลส
ประตู ที่ไร้ ประตู ซ่อนอยู่ในทุกที่
เห็นด้วยตาเนื้อ หยาบไป ในสรรพสิ่ง
เห็นด้วยใจ ภายใน สิ ผมบอกกับตัวเอง
โอ้วววว เขียนไป มองเห็น น้ำแข็งละลาย แล้ว ความเย็น หายไป
ความร้อนเข้ามาแทนที่ ในห้องแห่งนี้
อืมมมมมมมมมมมม
ความร้อน รึ
" "
ขอ ภาวนา อย่าให้ บ้านนี้ เมืองนี้ เย็น ๆๆๆๆ ลง เย็น ทุกสิ่ง ทุกอย่าง จงคลายตัว
ช่วงนี้ เป็นช่วงที่ผม พยายามจะถอดเสื้อสี ออกมาเป็นคนดูบ้าง
ดูบนอัฒจัน ดูกีฬาสี ที่มากกว่าคำว่า แดง-เหลือง
มองอะไร แค่ แดง-เหลือง มันแคบไปแล้วกระมัง
ถึงแม้ผม จะเป็นเหลือง แต่ขอเป็นเหลือง บนอัฒจันเฝ้าดู กีฬา
กีฬานอก และ กีฬาภายในใจ ตัว
ในช่วงนี้ นะ