พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๓๐ เนรุชาดก : หงส์ทองกับภูเขาเนรุ

พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๓๐ เนรุชาดก
หงส์ทองกับภูเขาเนรุ

ที่เขาจิตกูฏ ยังมีนกหงส์ทองตระกูลหนึ่ง เที่ยวหากินข้าวสาลีที่เกิดขึ้นเองในป่าหิมพานต์เป็นอาหาร
อยู่มาวันหนึ่ง นกหงส์ทอง พี่ๆ น้องๆ พากันไปบินเที่ยว พอกลับเห็นภูเขาทองลูกหนึ่งชื่อเนรุ จึงพากันบินเข้าไปในเกาะ พบว่าไม่มีสัตว์ใดๆ อาศัยอยู่ในภูเขาลูกนี้ เวลาอยู่ในภูเขานี้จะมีสีเหลืองทองหมดทุกตัว เพราะต้องแสงภูเขา
หงส์ผู้น้องสงสัยจึงถามหงส์พี่ชายว่า “ไม่ว่า สิงโต เสือ หมา นกน้อยใหญ่ สัตว์ป่าทุกชนิด พอเข้ามายังภูเขาลูกนี้เป็นเหมือนกันหมด ภูเขานี้ชื่ออะไร”
หงส์ทองตอบว่า “คนทั้งหลายต่างเรียกภูเขานี้ว่า เนรุ เป็นภูเขาชั้นยอดกว่าภูเขาลูกอื่น สัตว์ทุกชนิดไม่ว่าน้อยใหญ่เมื่อเข้ามาในภูเขานี้แล้วจะสีสวยเหมือนกันหมด”
นกหงส์ทองเหล่านั้นไม่ชอบเขาเนรุ จึงพากันบินกลับไปยังเขาจิตกูฏตามเดิม

นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“อย่าอยู่ในที่ที่ไม่มีการนับถือกัน ไม่ให้เกียรติกัน”

พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ยหึ ชีเว ตหึ คจฺเฉ น นิเกตหโต สิยา
ชีวิตจะอยู่ได้ที่ไหน พึงไปที่นั่น ไม่พึงให้ที่อยู่ฆ่าตนเสีย (๒๗/๒๐๖)

ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดย ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม