|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๖๕ คุมพิยชาดก : พ่อค้าเกวียนกับยักษ์อำมหิต เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 06 มีนาคม 2567 14:31:07 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๖๕ คุมพิยชาดก พ่อค้าเกวียนกับยักษ์อำมหิต สมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติที่พระนครพาราณสี ยังมีพ่อค้าเกวียนตระกูลสัตถวาหะ มีอาชีพค้าขายมาช้านาน วันหนึ่งพ่อค้าตระกูลสัตถวาหะบรรทุกสินค้าด้วยเกวียน ๕๐๐ เล่ม นำสินค้าไปขายที่ต่างเมือง พอเดินทางถึงดงแห่งหนึ่งก็เรียกประชุมลูกน้องทั้งหมด แนะนำให้พวกเขาระมัดระวังเมื่อผ่านเข้ามาในดงนี้ ซึ่งมีต้นไม้มีพิษเป็นจำนวนมาก ใครจะเด็ดใบ ดอก ผล มาดมมากินไม่ได้ เพราะอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต ถึงอย่างไรก็ต้องให้ถามเขาก่อน นอกจากนี้ถ้าใครยื่นอาหารให้กินอย่ากินเด็ดขาด เพราะในอาหารอาจมียาพิษก็ได้ ถ้าใครอยากกินก็ต้องถามเขาก่อนเหมือนกัน พอแนะนำตักเตือนเสร็จก็เดินทางต่อไป เดินทางได้พักหนึ่งก็มียักษ์ตนหนึ่ง ชื่อ คุมพิย นำน้ำอ้อยผสมยาพิษมาวางเรียงรายไว้ตามถนนหนทาง พวกคนเกวียนหลายคนรู้ไม่ทัน หยิบขึ้นมากินเพราะความกระหายจนถึงแก่ความตายทุกคน กลายเป็นอาหารของยักษ์ พ่อค้าคุมเกวียนเห็นเหตุการณ์นั้นแล้ว จึงตักเตือนให้ทุกคนระมัดระวังตัวมากขึ้น หลายคนกินเข้าไปยังไม่นานพ่อค้าคุมเกวียนก็ช่วยชีวิตไว้ได้ โดยการให้กินสมุนไพรให้สำรอกยาพิษออกมา เมื่อพวกที่เหลือปลอดภัยดีแล้ว พ่อค้าก็นำลูกน้องเดินทางต่อไป จนกระทั่งถึงเมืองเป้าหมาย และนำสินค้าออกขายจนหมดสิ้น แล้วเดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “การไม่เชื่อฟังผู้รู้ที่คอยตักเตือนด้วยความหวังดี จะทำให้ได้ผลร้ายในที่สุด” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โย อตฺถกามสฺส หิตานุกมฺปิ โน โอวชฺชมาโน น กโรติ สาสนํ กโปตกสฺส วจนํ อกตฺวา วมิตฺตหตฺถตฺถคโตว เสติฯ ผู้ใดมีผู้หวังดี มุ่งอนุเคราะห์เกื้อกูล ช่วยว่ากล่าวตักเตือนอยู่ แต่ไม่ยอมทำตาม ผู้นั้นย่อมถึงความย่อยยับ นอนเสียใจอยู่ เหมือนกาไม่เชื่อคำนกพิราบ เลยตกอยู่ในมือศัตรู (๒๗/๔๒) ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดย ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม |