|
หัวข้อ: สติปัฏฐาน เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 03 กรกฎาคม 2553 09:29:34 (http://www.seesod.com/storage34/udvI1AoihV1278059674/o.jpg) http://www.fungdham.com/download/song/allhits/20.wma (http://i950.photobucket.com/albums/ad348/namoyts07/TINH%20LUU%20LY%20THE%20GIOI/khungdanhhieupsd.gif) (http://i950.photobucket.com/albums/ad348/namoyts07/TINH%20LUU%20LY%20THE%20GIOI/12249c611f93b0772psd.gif) เรื่องของการเจริญสติปัฏฐาน เป็นเรื่องที่ละเอียดมากและซับซ้อนมาก โดยเฉพาะเรื่องของ จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐานซึ่งเป็น การระลึกรู้ลักษณะของจิต ที่เป็นปกติในชีวิตประจำวัน ถ้า(สติ)ไม่เกิดขึ้น + ไม่ระลึกรู้ + ลักษณะของจิต ซึ่งเป็นไปในวันหนึ่ง ๆ ก็จะไม่ทราบเลยว่าแต่ละท่านสะสม พอกพูนกิเลสเอาไว้มากมายแค่ไหน ถ้า(สติ)เกิดขึ้น + ระลึกรู้ + ลักษณะของจิต ซึ่งเป็นไปในวันหนึ่ง ๆ ก็จะทราบได้ว่าในวันหนึ่ง ๆ กุศลมาก หรือ อกุศลมาก ทั้งทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และ ทางใจ ทุก ๆ ขณะที่เห็นได้ยินได้กลิ่นลิ้มรส รู้สิ่งที่กระทบสัมผัส และ คิดนึก ถ้า(สติ)ระลึกรู้ ลักษณะของจิตที่กำลังเห็นในขณะนี้ สภาพธรรมที่เห็น คือ สิ่งที่กำลังปรากฏทางตา นี่คือจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน ระลึกรู้ลักษณะของจิต + ทางทวารทั้ง ๖ ในวันหนึ่ง ๆ บางท่านอาจคิดนึกถึงเรื่องราวต่าง ๆ ได้ มากมายหลายเรื่อง บางท่านกล่าวว่าเวลาที่ฟังรายการธรรมะทางวิทยุ พอฟังไปได้หน่อยหนึ่งก็เผลอคิดนึกถึงเรื่องอื่นอีกแล้ว แต่เวลาที่มีปกติเจริญสติปัฏฐาน ก็ทราบได้ว่าขณะนั้น.............เผลอ คิดนึก ไปแล้ว ขณะนั้น..............ไม่ได้ฟังเสียแล้ว เมื่อทราบว่าเผลอคิดนึกก็กลับมาฟังใหม่ ฟังประเดี๋ยวหนึ่งก็เป็นคิดนึกอีกแล้ว แต่ถ้าเป็นผู้ที่ ไม่มีปกติอบรมเจริญสติปัฏฐาน ก็คิดนึกกันไปไม่รู้วันละมากมายเท่าไร แล้วแต่ว่าจะคิดเรื่องอะไร ซึ่งเป็นเรื่องที่วิจิตรแตกต่างกันไปตามการสะสม และขณะนั้น ๆ ก็ไม่รู้ตัวเลยว่า ได้คิดนึกเสมือนล่องลอยไปไกล................. คือ ไกลจากทางตาที่กำลังเห็นในขณะนี้ หรือไกลจากทางใจที่กำลังรู้เรื่องรู้ความหมาย ของสิ่งที่ปรากฏจากทวารทั้ง ๕ ในขณะนี้ และไม่รู้ว่าในขณะนั้น ๆ ก็เป็นแต่เพียงสภาพธรรม ซึ่งไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน แต่การที่จะละคลายอกุศลธรรม ให้บรรเทาลดน้อยลงได้นั้น ไม่ใช่การบังคับไม่ให้จิตชนิดนั้น ๆ เกิดขึ้น แต่ด้วยการรู้ลักษณะสภาพธรรมที่แท้จริง ว่าเป็น ธรรม ซึ่งไม่ใช่สัตว์ + ไม่ใช่บุคคล + ไม่ใช่ตัวตน เป็นสภาพธรรมแต่ละชนิดที่เกิดขึ้นแล้วตามเหตุปัจจัย จึงไม่สามารถบังคับบัญชาสภาพธรรมนั้น ๆ ให้เป็นไปตามความต้องการได้ ...........................มัชฌิมประภาสปุญสถาน...................... ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ...................... ....................................นำโมออมีทอฝอ............................. http://forums.212cafe.com/boxser/ (http://forums.212cafe.com/boxser/) |