ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันจนสิ้นชีวิต
ภาษามือ หรือภาษาใบ้ คือภาษาสื่อสารของผู้พิการทางหู หรือหูหนวก ไม่ได้ยินเสียงพูดเหมือนคนปกติ จึงไม่สามารถพูดได้ แต่ด้วยสายตาที่ปกติ ก็จะมองเห็นกิริยาอาการท่าทางที่เคลื่อนไหวไปมาได้ ภาพที่แลเห็นนั้นเป็นสื่อทำให้คนหูหนวกเรียนรู้ความหมาย แม้จะเข้าใจได้ไม่มากหรืออาจเข้าใจไม่ลึกซึ้งนัก แต่ก็เป็นส่วนที่มีอิทธิพลผลักดันให้พยายามใช้ท่าทางร่างกายและสีหน้าเพื่อ แสดงความรู้สึกภายในที่มีอยู่ให้คนอื่นเข้าใจความต้องการได้บ้าง
สรุปคือภาษามือคือภาษาสำหรับคนหูหนวก ใช้มือ สีหน้า กิริยาท่าทางประกอบในการสื่อความหมายและถ่ายทอดอารมณ์แทนการพูด โดยท่าทางที่แสดงเป็นท่าทางที่เลียนแบบธรรมชาติ และจากท่าทางธรรมชาตินั้นเองก็ได้มีการพัฒนาขึ้นโดยใช้มือทำท่าต่าง ๆ ให้เกิดเป็นท่าทางใช้แทนความหมายในคำพูด เรียกภาษาท่าทางที่ได้รับการพัฒนานั้นว่า ภาษามือ ซึ่งภาษามือของแต่ละชาติแตกต่างกัน เช่นเดียวกับภาษาพูด โดยที่ภาษามือเป็นภาษาที่นักการศึกษาของคนหูหนวกตกลงยอมรับแล้วว่าเป็นภาษา สำหรับติดต่อสื่อความหมายระหว่างคนหูหนวกกับคนหูหนวก และระหว่างคนปกติกับคนหูหนวก...................................ที่มาของภาษามือ................................
1.จากชุมนุมคนหูหนวก แต่ละอาชีพจะมีภาษาที่จำเป็น คำศัพท์ภาษามือที่ได้มาจึงเป็นคำที่ใช้อยู่และคนปกติที่เกี่ยวข้องเข้าใจ เมื่อนำคำศัพท์มารวมกันจะได้คำที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตเพิ่มขึ้น เช่น ช่างตัดเสื้อมีคำว่า กรรไกร จักร เข็ม ช่างทาสีมีคำว่า ทาสี สีแดง สีขาว ฯลฯ
2.จากนักวิจัยภาษามือ ซึ่งเป็นกลุ่มคนหูหนวกที่รวบรวมภาษามือมาพิจารณาว่าใช้ต่างกันหรือเหมือนกัน (ภาคเหนือ ใต้ กลาง อีสาน)ท่ามือเหล่านั้นต้องไม่ขัดต่อประเพณีวัฒนธรรมของชาติ การวิจัยจำเป็นต้องมีคนปกติที่มีความรู้เรื่องภาษามือและภาษาไทยอย่างดีเป็น ผู้ช่วยเหลือ
3.จากครูโรงเรียนสอนคนหูหนวก เนื่องจากอยู่ใกล้ชิดกับนักเรียน การได้สนทนา ให้คำปรึกษาระหว่างครู-นักเรียน ผู้ปกครอง ทำให้ครูเข้าใจภาษามือของนักเรียน
ภาษามือที่ใช้อยู่ในกลุ่มคนหูหนวกมี2 แบบ คือ..................................................
1.ภาษามือธรรมชาติ คนหูหนวกเป็นผู้สร้างขึ้นและใช้ร่วมกันในแต่ละชุมชนหรือในแต่ละชาติ ซึ่งส่วนมากเป็นท่าเลียนแบบธรรมชาติ ที่จะช่วยคนหูหนวกให้มีพัฒนาการในภาษาธรรมชาติเท่าเทียมกับคนปกติ
2.ภาษามือประดิษฐ์ คือภาษามือที่คิดขึ้นแทนภาษาพูด และภาษาเขียน เพื่อให้มีคำใช้ให้เพียงพอในการศึกษา และการสื่อความหมาย โดยเฉพาะเรื่องนามธรรม เป็นภาษาที่ทำท่าทางคำแต่ละคำตามไวยากรณ์ภาษาพูดหรือภาษาเขียนของคนปกติ และมักนำแบบสะกดนิ้วมือมาประสมด้วย เช่น ประชาชน (คน+ป) พลเมือง (คน+พ) เป็นต้น
โครงสร้างของภาษามือประกอบด้วย 1.ท่ามือ 2.ตำแหน่งของมือ 3.การเคลื่อนไหวของมือ 4.ทิศทางของฝ่ามือ
ข้อมูลเอกสาร หรือหนังสือเกี่ยวกับภาษามือ ติดต่อได้ที่ สมาคมคนหูหนวกแห่งประเทศไทย โทร.0-2717-1902 และ 0-2717-1903 สำหรับหนังสือมี อาทิ ภาษามือไทย เล่มละ 70 บาท ปทานุกรมภาษามือไทย 1,200 บาท คู่มือสื่อสารเรื่องสุขภาพด้วยภาษามือไทย 120 บาท เป็นต้น