จริง ๆ แล้วผมต้องบอกก่อนเลยว่าที่มาของเพลงนี้มาจากเรื่องพระอภัยมณี
เป็นเนื้อความที่พระอภัยมณีเกี้ยวนางละเวงนางละเวงวัณฬาเป็นหญิงฝรั่ง ธิดาของของกษัตริย์เมืองลังกา และเป็นน้องสาวของอุษเรน
ผู้เป็นคู่หมั้นของนางสุวรรณมาลี เมื่อนางอายุได้ ๑๖ ปีนางต้องสูญเสียบิดาและพี่ชายไปในสงครามสู้รบ
ระหว่างเมืองลังกาและเมืองผลึกเพื่อแย่งชิงนางสุวรรณมาลีกลับคืนจากพระอภัยมณี
แม้จะเสียใจจนคิดที่จะฆ่าตัวตายตามพ่อและพี่ชายไป แต่ด้วยความแค้นและภาวะที่บ้านเมืองกำลังขาดผู้นำ
นางจึงขึ้นครองเมืองลังกาแทนบิดา และตั้งใจแน่วแน่ที่จะแก้แค้นแทนบิดาและพี่ชายให้จงได้
ภาพนางละเวง
สมัยก่อน จากที่ได้ฟังอาจารย์ภาษาไทยมา
คือท่านสุนทรภู่ต้องการให้มีชาวต่างชาติมาในเนื้อเรื่อง
แต่ด้วยความที่ว่าในยุคสมัยนั้นชื่อของฟรั่งมังค่ายังไม่ค่อยมีในบ้านเรา
ท่านจึงตั้งชื่อออกมาว่านางละเวง
และนี่คือบทกลอนท่อนที่ถูกนำมาทำเป็นเนื้อเพลง
๏ ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร .............ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
แม้เกิดในใต้ฟ้าสุธาธาร......................ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา
แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ...............พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา.....................เชยผกาโกสุมประทุมทอง
เจ้าเป็นถ้ำอำไพขอให้พี่.......................เป็นราชสีห์สิงสู่เป็นคู่สอง
จะติดตามทรามสงวนนวลละออง.........เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป
เป็นสัจจังหวังจิตสนิทสนอม...............งามละม่อมมิ่งขวัญอย่าหวั่นไหว
จงโอนอ่อนผ่อนตามความอาลัย............ให้ชื่นใจเสียรู้แล้วเถิดแก้วตา