|
หัวข้อ: ที่สุดแล้วทุกชีวิตต้องอยู่ลำพัง เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 08 กันยายน 2553 15:09:55 (http://www2.thaitownusa.com/resource/images/news/427/Img0910000181.jpg) ที่สุดแล้วทุกชีวิตต้องอยู่ลำพัง มนุษย์จะทนอยู่กับความโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาได้มากหรือนานสักแค่ไหนกัน มนุษย์ทนดื่มกินความฝันและร่องรอยของความทรงจำได้จริงหรือ ความเจ็บปวดรวดร้าวนั้นทรมานก็จริง แต่บางคนก็ยอมร่วมหัวจมท้ายและมีความสุขกับมันอย่างยอมจำนน หรืออย่างรื่นเริงชื่นใจในที่สุด คนบางคนยอมโดดเดี่ยว หรือเลือกจะอยู่เพียงลำพัง คนบางคนขลาดกลัวความโดดเดี่ยว และเลือกที่จะไม่อยู่คนเดียว แต่สุดท้ายก็ต้องอยู่เพียงลำพัง (http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ3v4iWd57DLdw4wEvmye0DIFba1FaBH8jOzcI-jA98f62mwnk&t=1&usg=__BnkdsUsTFVk81wvRGH5bKb5Rrck=) คนสองคนอยู่ด้วยกัน แต่คนหนึ่งคนใด ก็ยังโดดเดี่ยวอยู่ดี คนบางคนดื่มกินความโดดเดี่ยวจนสาสม สาแก่ใจ และชาชิน......... บ่อยครั้งที่ความโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงา แปลงร่างพรางพร่า เป็นหยาดน้ำตาหยดร้อน ตอนที่ความเคว้งคว้างมันรุกคืบกระทืบเต้นอยู่กลางใจ แล้วพากันบดเนื้อชีวิตจนหมองไหม้แหลกยับไปกับตา โมงยามที่คอยเฆี่ยนตี และตักเตือน....ชีวิตนี้สั้นนัก! เพียงชั่วกระพริบลมหายใจ และใบไม้ปลิดขั้ว.....เราก็จะไม่ได้เห็นหน้ากันอีก...ไม่ได้พบกันอีก....กับใครบางคน เราเฝ้าถามตัวเองในมุมความปวดร้าวอยู่เสมอว่า...... เราจากกันชั่วชีวิตแล้วจริงๆ หรือนี่...เราไม่ได้พบกันอีกแล้วชั่วชีวิตใช่ไหม มันเป็นความรู้สึกที่ปวดร้าวเกินทน ถ้าต้องอยู่ไป...อย่างโดดเดี่ยวตลอดชีวิต...กับชีวิตที่ไม่มีวันจะมีใครได้เลย เราจะทุกข์ทรมานไปไม่รู้สิ้นสุด หรือเราจะยอมรับและมีความสุขกับมัน เราจะจำนนเอาอย่างหน้า....หรือจำยอมเอาอย่างหลัง บางคนเลือกที่จะมีใคร และให้ใครบางคนเดินเข้ามาในชีวิต ทดแทนและชดเชย ต่อเติมและตักตวง ความรัก หรือที่สุดแล้วอาจแค่ความใคร่ เพื่อแลกเอากับอะไรที่คิดว่าใช่ (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQoO_5NoILafiCeRsfb9Lwwh75czviwNQ47rST6leoWaEWkhFA&t=1&usg=__bbOw_w-gitS2je_OD6GtIHUtN0w=) กราดเกรี้ยวกับอารมณ์ปรารถนาที่ไม่รู้อดรู้อิ่ม ฉกฉวยความเป็นคนและอิสรภาพของเขาไปวันแล้ววันเล่า และหลอกตัวเองว่านั่น และ มัน คือ “ความรัก” ท้ายที่สุดแล้วเปลี่ยวเหงาและว่างเปล่าสิ้นดี เมื่อโมงยามแห่งความอดทนของใครคนหนึ่งคนใดสิ้นสุดลง และโมงยามแห่งการจากพรากเริ่มออกเดินทาง ผ่านคน ผ่านใคร่ ผ่านใคร ผ่านครั้ง....กี่ร้อย กี่หน กี่คน กี่ครั้ง ที่สุดแล้ว....ทุกชีวิตล้วนต้องอยู่เพียงลำพัง (http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcShAOp3lLJUGEbabiXSQGHWjNKmPNm8f1AQ_o4BNHN7mrcHgrs&t=1&usg=__NkTY0DWcWwwRigdm4J69bAhgJ0U=) http://www2.thaitownusa.com/frontnews/frmNews_View.aspx?Conn=Thai&NewsNo=0910000057 (http://www2.thaitownusa.com/frontnews/frmNews_View.aspx?Conn=Thai&NewsNo=0910000057) Pics by : Google อนุโมทนาสาธุที่มาทั้งหมดมากมายค่ะ หัวข้อ: Re: ที่สุดแล้วทุกชีวิตต้องอยู่ลำพัง เริ่มหัวข้อโดย: ขม..ค่ะึึ ที่ 09 กันยายน 2553 11:34:12 "สุดท้าย..ก็ต้องอยู่เพียงลำพัง" (:SY:) (http://fwmail.teenee.com/cute/img7/19033.jpg) หัวข้อ: Re: ที่สุดแล้วทุกชีวิตต้องอยู่ลำพัง เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 09 กันยายน 2553 11:47:06 (:1:) (:1:) (:1:) หัวข้อ: Re: ที่สุดแล้วทุกชีวิตต้องอยู่ลำพัง เริ่มหัวข้อโดย: varaporn ที่ 13 กันยายน 2553 22:43:42 บ่อยครั้ง ที่ต้องการอยู่เพียงลำพัง
หลายๆครั้ง ก็ต้องการเพียงคนเข้าใจ(เท่านั้น) |