พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๑ สูกรชาดก : สูกรท้าสู้ราชสีห์

พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๑ สูกรชาดก
สูกรท้าสู้ราชสีห์

ราชสีห์ตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในถ้ำในภูเขาใกล้ป่าหิมพานต์ วันหนึ่งมันเดินไปสระน้ำซึ่งเป็นที่ดื่มกันของบรรดาสัตว์ รวมทั้งพระฤๅษีด้วย
วันหนึ่งหลังจากที่ล่าควายป่าฉีกเนื้อกินจนอิ่มหนำสำราญแล้ว ราชสีห์ก็เดินไปดื่มน้ำที่สระ ระหว่างนั้นมันมองเห็นหมูอ้วนตัวหนึ่งเที่ยวหากินอยู่ข้างๆ สระ ก็คิดในใจว่าอยากจะจับหมูอ้วนตัวหนึ่งกินสักวันหนึ่งข้างหน้า แต่สำหรับวันนี้ต้องหลบไปก่อน อย่าให้มันเห็นได้เป็นดีที่สุด หาไม่มันอาจจะไม่กล้ามาที่นี่อีก จึงค่อยๆ ย่องไปหลบอยู่ข้างสระ
เจ้าหมูอ้วนเหลือบไปเห็นเข้าพอดีก็เกิดความเข้าใจผิดคิดว่าราชสีห์กลัวตน จึงวิ่งเข้าไปท้าทายว่า “แน่ะสหาย! เรามี ๔ เท้า ท่านก็มี ๔ เท้า จงกลับมาสู้กันก่อน ท่านกลัวเราใช่ไหมจึงรีบหนีไป”
ราชสีห์ฟังแล้วก็ชอบใจรีบตอบไปว่า “แน่ะสหายหมู! วันนี้เราไม่ขอต่อสู้กับท่าน แต่อีก ๗ วันนับจากวันนี้ไป ขอให้ท่านมาเจอกับเราตรงนี้ใหม่” แล้วก็เดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้ม
ครั้นราชสีห์เดินจากไปแล้ว หมูอ้วนรู้สึกลำพองว่าราชสีห์กลัวเรา จึงนำเรื่องที่เกิดขึ้นไปเล่าให้ญาติพี่น้องฟัง
พวกญาติพี่น้องฟังแล้ว ก็พากันตกใจกลัวหัวหด กล่าวตำหนิหมูอ้วนว่าเป็นตัวการจะทำให้หมู่ญาติต้องพินาศย่อยยับ เพราะใครๆ เขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าราชสีห์นั้นร้ายกาจขนาดไหน สัตว์ตัวใดไปหาญสู้กับราชสีห์จะมีแต่ตายกับตายเท่านั้น
หมูอ้วนฟังแล้วก็รู้สึกกลัวตายขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ จึงขอร้องให้หมู่ญาติพช่วยกันคิดหาทางออกให้
หมู่ญาติได้แนะนำให้หมูอ้วนเอาตัวไปคลุกอุจจาระของพระฤๅษี แล้วปล่อยให้แห้งติดตัวสัก ๗ วัน ในวันที่ ๗ เอาตัวไปเกลือกกลั้วน้ำค้างจนชุ่ม แล้วจึงค่อยไปหาราชสีห์ตามที่นัดหมายไว้ ไปยืนอยู่เหนือลม ราชสีห์ได้กลิ่นเหม็นโฉ่ของเจ้าแล้ว ก็คงจะรีบหนีไปอย่างแน่นอน”
เจ้าหมูอ้วนรีบทำตามนั้นในทันที
ถึงวันนัดหมาย เจ้าหมูอ้วนก็รีบไปยืนอยู่เหนือลมก่อนที่ราชสีห์จะมา พอราชสีห์มาถึงได้กลิ่นเหม็นอุจจาระอย่างรุนแรง ก็รู้ว่าหมูอ้วนคงเอาตัวไปคลุกอุจจาระมาเป็นแน่ จึงกล่าวว่า
“แน่ะสหายหมู! เจ้าช่างมีชั้นเชิงเสียจริงๆ หากตัวเจ้าไม่เหม็นอุจจาระ ข้าจะเอาชีวิตเจ้านี่แหละ แต่สำหรับวันนี้เราจะปล่อยให้เจ้าไปก่อน เพราะไม่อยากเอาปากกัดตัวเจ้า จะใช้ตีนเหยียบก็ยังรู้สึกรังเกียจ เพราะเนื้อตัวของเจ้าสกปรกเหลือเกิน ขนล้วนเหม็นเน่าส่งกลิ่นเหม็นไปทั่วทั้งบริเวณ ดังนั้น การต่อสู่ระหว่างเราในครั้งนี้ ข้าให้เจ้าเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะ”
กล่าวดังนั้นแล้วก็เดินไปดื่มน้ำในสระ วิ่งไล่จับสัตว์อื่นๆ เป็นอาหาร ครั้นกินอิ่มแล้วก็กลับเข้าถ้ำไป
เจ้าหมูอ้วนกลับไปคุยกับหมู่ญาติว่า “เราชนะราชสีห์” แล้วก็แสดงอาการดีใจให้เห็น
พวกญาติๆ เห็นแล้วไม่เพียงไม่ดีใจ แต่กลับเป็นทุกข์กังวลกันไปหมด เกรงราชสีห์จะหวนกลับมา ถึงวันนั้นจะพากันตายหมดฝูง จึงรีบอพยพไปอยู่ที่อื่นในทันที

ขอขอบคุณภาพจาก lh3.googleusercontent.com

ธรรมนิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“การทำอะไรเกินตัว จะนำพาความเดือดร้อนมาให้ตน ไม่ได้รับประโยชน์สุขใดๆ”

พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
มตฺตญฺญุตา สทา สาธุ
ความรู้จักประมาณยังประโยชน์ให้สำเร็จทุกเมื่อ (ว.ว)