พิมพ์หน้านี้ - หลวงพ่อสม คังคสุวัณโณ

(http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/12120392546057_4_19_696x414_1_.jpg)

หลวงพ่อสม คังคสุวัณโณ

“พระครูศรีคณานุรักษ์” หรือ “หลวงพ่อสม คังควัณโณ” อดีตเจ้าคณะอำเภอศรีประจันต์ และอดีตเจ้าอาวาสวัดดอนบุบผาราม ต.บ้านกร่าง อ.ศรีประจันต์ จ.สุพรรณบุรี

ชาติภูมิเกิดในสกุล ยาอุไร เมื่อวันที่ 21 พ.ค.2441 ที่บ้านเลขที่ 130 หมู่บ้านทองลุ่ม หมู่ที่ 2 ต.บ้านกร่าง อ.ศรีประจันต์ จ.สุพรรณบุรี

อายุครบ 20 ปี เข้าพิธีอุปสมบท เมื่อวันที่ 16 ส.ค.2461 ที่พัทธสีมาวัดตะค่า (วัดดอนบุบผารามในปัจจุบัน) ต.บ้านกร่าง มีพระครูธรรมสารรักษา (หลวงปู่อ้น) วัดดอนบุบผาราม เป็นพระอุปัชฌาย์, พระอธิการผ่อง วัดยาง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอธิการโฉม วัดพังม่วง เป็นพระอนุสาวนา จารย์ ได้รับฉายา คังคสุวัณโณ

ในช่วงแรก จำพรรษาอยู่กับหลวงปู่อ้น ที่วัดดอนบุบผาราม ศึกษาวิทยาคมที่หลวงปู่อ้น เมตตาถ่ายทอดสรรพวิชาให้มากมาย

กล่าวกันว่าในยุคนั้น วัดดอนบุบผาราม เปรียบเสมือนตักศิลาแห่งการเรียนรู้อีกแห่งหนึ่งของเมืองสุพรรณบุรี อีกทั้ง หลวงปู่อ้น เป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังของเมืองสุพรรณบุรีในสมัยนั้น มีชื่อด้านวิทยาคมและแพทย์แผนโบราณ มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย

พ.ศ.2462 หลวงพ่อสมได้เดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อฝากตัวเป็นศิษย์เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เข้ม) วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม กรุงเทพฯ จำพรรษาที่วัดแห่งนี้ ที่คณะ 9 ได้ศึกษาพระปริยัติธรรมทั้งแผนกธรรมและแผนกบาลี สอบได้นักธรรมชั้นตรี

เดินทางกลับวัดดอนบุบผาราม เมื่อปี พ.ศ.2467 เพื่อปฏิบัติรับใช้อุปัฏฐากหลวงปู่อ้น ซึ่งขณะนั้นอาพาธ และในปี พ.ศ.2469 หลวงปู่อ้นมรณภาพด้วยโรคชรา สิริอายุ 88 ปี

ต่อมา หลวงพ่อสม ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดดอนบุบผาราม ในปี พ.ศ.2471

คำสอนที่หลวงพ่อสม มักกล่าวอบรมลูกศิษย์ คือ “สะทา โสตถี ภวันตุ โว” อันมีความหมายว่า “จงทำดี พูดดี คิดดี จะเป็นศรีแก่ตน”

ครั้งหนึ่ง เมื่อปี พ.ศ.2492 หลวงพ่อสม ได้เดินทางไปตัดไม้ในป่าเพื่อนำมาสร้างวัด โดยมีกรรมการวัดเดินทางไปด้วยมากมาย ท่านตั้งกองเกวียนอยู่ที่ด่านช้างดงเชือก หรือ อ.ด่านช้าง จ.สุพรรณบุรี ในปัจจุบัน

ตกกลางคืน หลวงพ่อสม จำวัด มีลูกศิษย์และคณะกรรมการวัดที่เดินทางติดตามมา พากันมานอนล้อมรอบหลวงพ่อสม ด้วยความอ่อนเพลีย คนส่วนมากจึงหลับกันหมด

ปรากฏว่าได้มีงูเห่าหม้อดำสนิท ยาวประมาณ 1 เมตร เลื้อยขึ้นมานอนขดอยู่บนอกหลวงพ่อสม แต่หลวงพ่อไม่ตกใจ กลับเรียกให้ทุกคนที่นอนล้อมเป็นวงกลมรอบๆ ท่านดู พร้อมกับบอกบรรดาลูกศิษย์ทั้งหลายว่า “อย่าไปทำอะไรเขานะ เขามาร่วมอนุโมทนาในการตัดไม้ไปสร้างวัดกับพวกเราด้วย เดี๋ยวเขาก็จะไปเอง”

จากนั้น งูเห่านั้นก็ได้เลื้อยไปอย่างช้าๆ พอพ้นเขตกองเกวียนของวัด งูนั้นได้หายไปอย่างน่าอัศจรรย์

รุ่งเช้าวันที่ 5 เม.ย.2532 ซึ่งเป็นวันพระทำบุญตามประเพณีไทย ชาวบ้านต่างมาทำบุญใส่บาตร พระภิกษุสามเณรลงสู่ศาลาการเปรียญ และทายกดำเนินศาสนพิธี

ขณะนั้น หลวงพ่อสม นอนพักอยู่ที่กุฏิ ได้ยินเสียงพระกำลังให้ศีลอยู่บนศาลาใหญ่ ท่านจึงถามลูกศิษย์ซึ่งอยู่ปฏิบัติรับใช้ในที่นั้นว่า “วันนี้เขาทำอะไรกัน” ลูกศิษย์ตอบว่า “วันนี้เป็นวันพระสิ้นเดือน 4 เขาทำบุญกัน”

หลวงพ่อสมก็ตอบมาทันควันว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันตายวันนี้แหละ” ทุกคนที่นั่งตรงนั้นต่างตกตะลึง

จากนั้น ท่านขอให้ลูกศิษย์ช่วยอาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย ก่อนให้หลวงพ่อสม นอนหลับตาสนิท

ท่านมรณภาพอย่างสงบ สิริอายุ 91 ปี พรรษา 71

อริยะโลกที่ 6 ข่าวสดออนไลน์