ขนมจีนน้ำยาหยวกกล้วยแบบพม่า

ขนมจีนน้ำยาหยวกกล้วยแบบพม่า หอมกลิ่นสมุนไพรเครื่องแกงแบบไทยๆ มีกลิ่นกระชายนำ รสชาติแทบไม่มีความเผ็ด
แต่อร่อยมากๆ จนนึกว่าอีกเมื่อไรจะมีโอกาสได้กินอีก

ขนมจีนน้ำยาพม่า (มอญ)

ในกลุ่มชนหลายเชื้อชาติในพม่า นิยมกินขนมจีนกับน้ำยาอย่างที่บ้านเรา เรียกว่า น้ำยาป่า โดยจะกินขนมจีนกับน้ำยาหยวกกล้วย (เหง้าของต้นกล้วย) วิธีปรุงคล้ายแกงป่า แต่ไม่เผ็ดจัด เพราะใส่พริกเล็กน้อย น้ำยาเคี่ยวจนเข้าเนื้อ เคี้ยวหนึบ เครื่องปรุงได้แก่ หยวกกล้วยผสมเนื้อปลาต้มสุกแกะเอาแต่เนื้อ หรือน้ำต้มปลา กระชาย ตะไคร้ ข่า หัวหอม กระเทียม พริกแห้ง เม็ดใหญ่ กะปิ เกลือ น้ำปลา

จากบทความ "ข้างสำรับมอญ" ของ องค์ บรรจุน ได้เขียนคำว่า "ขนมจีน" ภาษาพระของมอญเรียก "ปิณฑะปัตหะเลิ่ญย์" แปลว่า อาหารเส้นยาว ส่วนภาษาชาวบ้านเรียก "คะนอม" หมายถึง เส้นสีขาวทำจากแป้ง

มีเรื่องเล่าในทำนองว่า ขณะที่มอญกำลังทำ "คะนอม" ในที่ซึ่งน่าจะเป็นงานเทศกาลงานบุญใหญ่ๆ ที่มีทั้งไทยจีนมอญปนกัน การทำขนมจีนน้ำยานี้ต้องใช้สรรพกำลังมาก เสียงตะโกนสั่งการ ถามหาสิ่งของคงดังโหวกเหวก รวมทั้งคำถาม "คะนอม-จิน-ระฮา" แปลว่า "เส้นสีขาวทำจากแป้งสุกหรือยัง?" แขกเหรื่อหิวกันแล้ว!!! คำสำคัญในบริบทอาหารชนิดนี้คือ "คะนอม" กับบริบทของความหิว (เมื่อไหร่จะสุกเสียที-วะ) นั่นคือ "จิน"

คนสองชาติสื่อสารกันด้วยทฤษฎีคำซ้อนสองภาษา ดังนั้น คนไทยจึงรู้จักอาหารชนิดนี้ในชื่อ "คะนอมจิน" กระทั่งกลายเป็น "ขนมจีน" อย่างปัจจุบัน