แ้ล้วทุกอย่างก็ผ่านไป

ชีวิตเป็นกระแสจิต

เกิดดับสืบต่อกันทีละขณะจิตเรื่อยไป

ตั้งแต่เกิดจนตาย

จากชาติหนึ่งไปสู่อีกชาติหนึ่ง

กิเลสทุกชนิดเกิดขึ้นเพราะ

ได้สะสมมาแล้วในอดีต

เมื่อปัญญายังไม่เจริญถึงขั้นดับกิเลส

กิเลสก็เกิดอีก ๆ ต่อไปในอนาคต...........................

<a href="http://www.4shared.com/embed/690700401/d5bb6a43" target="_blank">http://www.4shared.com/embed/690700401/d5bb6a43</a>

CLICK แล้วฟังโดย ท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์และคณะวิทยากร

Sometime Home

http://poerlife.fx.gs

ปุพเพกตวาท คือ ความเห็นผิดที่ว่า บุคคลได้รับความรู้สึกสุข ทุกข์และเฉย ๆ

เพราะกรรมเก่าทำมาเท่านั้นสังเกตนะครับว่า ท่านมุ่งหมายถึงการได้รับความรู้สึก

สุข ทุกข์ เฉย ๆ นั่นคือเวทนานั่นเอง อันเป็นความเห็นที่ว่าเวทนาทีเกิดขึ้นที่บุคคล

กำลังมีความรู้สึก สุข ทุกข์อยู่ในขณะนี้เพราะกรรมเก่าเท่านั้น

ทำไมถึงเป็นความเห็นผิด ที่เห็นผิดเพราะว่าในความเป็นจริง การได้รับเวทนาที

เป็นสุขและทุกข์ไม่ใช่เพียงเพราะวิบาก ที่เป็นผลของกรรมเท่านั้นขณะที่เจ็บ

เป็นทุกขเวทนาเป็นผลของกรรมเก่าแน่นอนอันเป็นเวทนาที่เกิดเพราะกรรมเก่า

แต่เวทนาไม่ใช่เกิดเพราะกรรมเก่าที่ทำไว้เท่านั้นเมื่อศึกษาพระอภิธรรมแล้ว

เวทนาเจตสิกเกิดกับจิตทุกประเภทเวทนาจึงเกิดกับ{จิตชาติ}กุศลก็ได้ อกุศลก็ได้

กิริยาก็ได้และวิบากที่เป็นผลของกรรมก็ได้เพราะฉะนั้น เวทนา ความรู้สึกเกิดกับจิต

ชาติวิบากเป็นเวทนาทีเกิดเพราะกรรมเก่าและเวทนาก็เกิดกับจิตที่เป็นกุศลกรรม

และอกุศลกรรม นั่นคือ เวทนาเกิดไม่ใช่เฉพาะกรรมเก่าแต่เมื่อทำกรรมในปัจจุบันก็มี

เวทนาเกิดร่วมด้วย เช่น ขณะที่ฆ่าสัตว์ ขณะนั้นมีจิตเกิดขึ้นมีเวทนาเกิดขึ้นร่วมด้วย

เป็นโทมนัสเวทนาแต่เวทนาที่เป็นโทมนัสเวทนาทีเกิดขึ้นพร้อมกับการฆ่าสัตว์

เวทนานั้นไม่ได้เกิดเพราะกรรมเก่าเท่านั้นแต่เกิดกับกรรมใหม่ที่ทำในขณะนั้นนี่ก็

แสดงให้เห็นว่า ความรู้สึก สุขและทุกข์ เฉย ๆ ไม่ได้เกิดเฉพาะกรรมเก่าเท่านั้น เกิดกับ

กรรมใหม่ที่เป็นกุศลกรรม อกุศลกรรมก็ได้ คือ เวทนาเกิดพร้อมกัน ร่วมกับจิตที่ทำกรรม

ในขณะนั้น...........................................