|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๖๐ มิคาโลปชาดก : โทษของคนหัวดื้อ เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2567 14:20:27 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๖๐ มิคาโลปชาดก โทษของคนหัวดื้อ ในอดีตกาล พระเจ้าพรหมทัตเป็นพระราชาอยู่ในกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์เกิดเป็นแร้ง ชื่อ อปรัณ อาศัยอยู่บนเขาคิชฌกูฏ พร้อมหมู่แร้ง มีลูกชื่อ มิคาโลปะ ลูกของมันบินสูงมาก แร้งทั้งหลายจึงบอกอปรัณ อปรัณรู้ดังนั้นจึงเรียกลูกมาถาม และตักเตือนว่าเจ้าจงอย่าบินสูงมาก และอย่าไปในที่ที่ไม่ใช่ถิ่นของเรา อย่าคิดว่าตนเก่งพอที่จะต้านแรงลมได้นะ เคยมีนกหลายตัวทำเช่นนี้ก็ตกลงมาตายนักต่อนัก มิคาโลปะไม่เชื่อคำที่พ่อสอนมันบินไปบนอากาศและออกนอกเขตแดนของตน จึงถูกลมพัดตกลงมาจนร่างกายแหลกออกเป็นชิ้นเล็กๆ แร้งมิคาโลปะไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของแร้งแก่ชื่ออปรัณผู้เป็นพ่อ บินเลยลมกาลวาตไป ตกอยู่ในอำนาจของลมเวรัมภวาต เมื่อแร้งคามิโลปะไม่ปฏิบัติตามโอวาททั้งลูกทั้งเมียของมันและแร้งอื่นๆ ที่เป็นลูกน้องทั้งหมดถึงความพินาศแล้ว ผู้ไม่สำนึกถึงคำสอนของผู้เฒ่าทั้งหลายก็ฉันนั้นเหมือนกัน ประพฤติเลยขอบเขตก็เดือดร้อน นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “นิคฺคยฺหวาทึ เมธาวี นิธีนํ ว ปวตฺตารํ ยํ ปสฺเส วชฺชทสฺสินํ ตาทิสํ ปณฺฑิตํ ภเช ตาทิสํ ภชมานสฺส เสยฺโย โหติ น ปาปิโยฯ” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าพบนักปราชญ์ที่คอยว่ากล่าวตักเตือนชี้ข้อบกพร่อง เสมือนผู้บอกขุมทรัพย์ ควรคบหาบัณฑิตเช่นนั้น เพราะเมื่อคบหาคนเช่นนั้น จะมีแต่ความเจริญ ไม่มีความเสื่อม (๒๕/๗๖) ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดย ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม |