หัวข้อ: ฝนอิฐเป็นกระจกเงา เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2553 08:19:09 (http://www.rosenini.com/spiritualtheatre/11.jpg) (http://www.rosenini.com/spiritualtheatre/11ttp.gif) ศิษย์วอนถามอาจารย์ฐานร้อนใจ “ทำอย่างไรไปนิพพานอาจารย์ขา?” “อ๋อ มันง่ายนี่กระไรบอกให้นา คือคำว่าฝนอิฐเป็นกระจกเงา” “อาจารย์ครับเขาคงว่าเราบ้าใหญ่ แม้ฝนไปฝนไปก็ตายเปล่า” “นั่นแหล่ะเน้อมันสอนให้แล้วไม่เบา ว่าให้เราหยุดหาหยุดบ้าไป ไม่มีใครฝนอิฐเป็นกระจก ไม่ต้องยกมากล่าวเข้าใจไหม นิพพานนั้นถึงได้เพราะไม่ไป หมดตนไซร้ว่างเห็นเป็นนิพพาน ถ้าฝนอิฐก็ฝนให้ไม่มีเหลือ ไม่มีเชื้อเวียนไปในสงสาร ฝนความวุ่นเป็นความว่างอย่างเปรียบปาน ฝนอิฐด้านให้เป็นเงาเราบ้าเอง” ฯ ยิ่งวิ่งไล่ยิ่งยืดไกลออกไป นี่คือตัณหาล่ะให้เหนื่อยหอบ. ยิ่งอยาก “ยิ่ง” ไม่ได้หยุด แม้อยากเป็นพระอรหันต์ ; เพราะพระอรหันต์ คือ ผู้ “หมดอยาก” และเป็นผู้หยุดสนิทแล้ว. เอาธาตุอยาก วิ่งไล่ธาตุหยุดอยาก ฉันใด, ฝนอิฐเป็นกระจกก็เหนื่อยเปล่าฉันนั้น. ถ้าจะฝนต้องฝนให้หมดไม่มีเหลือ ไม่เป็นอิฐ ไม่เป็นกระจกอีกเลย. (http://www.vcharkarn.com/uploads/165/165307.jpg) (:88:) http://iceindymusic.esmartmusic.com/buddhatas/Bud03/B314.html (http://iceindymusic.esmartmusic.com/buddhatas/Bud03/B314.html) หัวข้อ: Re: ฝนอิฐเป็นกระจกเงา เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2553 08:36:52 (:LOVE:) (:fall:) (:88:) |