|
หัวข้อ: เครื่องพันธนาการนักโทษ ในสมัยโบราณ เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 24 กันยายน 2557 11:54:26 .
(http://www.sookjaipic.com/images_upload/69379509488741_view_resizing_images_1_.jpg) เครื่องพันธนาการนักโทษ ในสมัยโบราณ ข้อมูลจากพิพิธภัณฑ์ราชทัณฑ์ อธิบายเครื่องมือที่ใช้ในการลงโทษ ผู้กระทำผิดในสมัยโบราณ ว่า แบ่งออกเป็น ๓ ชนิดคือ ๑. เครื่องพันธนาการ ๒. เครื่องทรมานเกี่ยวกับจารีตนครบาล และ ๓. เครื่องลงทัณฑ์เกี่ยวกับการประหารชีวิต ทั้งนี้ สันนิษฐานว่าเริ่มใช้ตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ด้วยปรากฏวิธีการลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญาหลวงและกฎหมายลักษณะโจรในประมวลกฎหมายตราสามดวง สำหรับเครื่องพันธนาการ มี ๑. ตรวน หรือมักเรียกโซ่ แบ่งเป็น ๑.๑ ตรวนขาถ่าง พันธนาการข้อเท้า ลักษณะเป็นเหล็กท่อนวางระหว่างแข้ง ปลายมีวงแหวนสำหรับใส่ข้อเท้าทั้งสองข้าง ทำให้ขากางเดินไม่สะดวก ๑.๒ ตรวนขานกยาง พันธนาการข้อเท้า มีเหล็ก ๒ ท่อนที่ร้อยด้วยวงแหวนไม่ใหญ่นักเพื่อเชื่อมให้เหล็ก ๒ ท่อนติดกัน ตรงปลายมีวงแหวนสำหรับใส่ข้อเท้านักโทษ ทำให้ขาถ่างออกไปคล้ายนกยาง มีน้ำหนักเหล็กมาก ทรมานมากกว่าตรวนชนิดอื่น ๒. ขื่อคา เป็นชื่อเรียกรวมเครื่องจองจำ ๒ อย่าง คือ ขื่อและคา ใช้เป็นเครื่องพันธนาการป้องกันหลบหนีของนักโทษ ๒.๑ ขื่อ มี ๒ ชนิด คือ ขื่อมือและขื่อเท้า ขื่อเท้าทำด้วยไม้เนื้อแข็ง รูปร่างคล้ายเสาสี่เหลี่ยม ความยาวพอสมควร ที่ตัวไม้เจาะเป็นช่องทะลุตลอดขนาดพอให้เท้าไปโผล่อีกข้างหนึ่ง ด้านบนของช่องที่สอดเท้า มีลิ่มตอกบังคับไม่ให้ดึงเท้ากลับออกมาได้ ๒.๒ คา ทำด้วยไม้เนื้อแข็งหรือไม้ไผ่ ใช้ใส่คอผู้ถูกลงโทษ ประกอบด้วยไม้ ๒ ชิ้น มีลิ่มตอกบังคับหัวท้าย เวลาใส่แยกไม้ทั้งสองออกจากกัน แล้วเอาส่วนที่ทำเป็นช่องประกบกับคอ ตอกสลักหรือลิ่มหัวท้าย เพื่อบังคับไม่ให้หลุดจากคอได้ ๓. เหล็กร้อย ใช้สำหรับผู้ร้ายสำคัญเมื่อเวลาขึ้นห้องขังหรือเรือนนอนเพื่อป้องกันการหลบหนีหรือก่อการร้าย ลักษณะเป็นเหล็กเส้นยาว ขวางตลอดแนวห้องนอนติดกับไม้กระดานพื้นห้องปลายด้านหนึ่งสลักกุญแจเพื่อไขดึงท่อนเหล็กออกมาร้อยเข้าไปในตรวนข้อเท้านักโทษเวลานอนตอนกลางคืน (http://www.sookjaipic.com/images_upload/75753727182745_view_resizing_images_2_.jpg) ๔. สมอบก ทำด้วยไม้เนื้อแข็งที่มีน้ำหนักมาก ตรึงด้วย โซ่ ปลายโซ่มีวงแหวนวงเดียวไว้สวมข้อเท้านักโทษ ผู้ถูกใส่สมอบกต้องตากแดด ตากลมอยู่กับที่ หากจะเคลื่อนไหว ต้องยกขอนไม้แก่นที่หนักติดตัวไปด้วย ๕. เหล็กครอบเอว หรือ โซ่บั้นเอว ทำด้วยเหล็กเป็นรูปทรงกลม ขนาดของวงกลมพอสวมใส่ที่เอวนักโทษได้ ที่ปากเหล็กทั้งสองข้าง มีรูเพื่อใช้สลักย้ำให้ติดกันแน่น บางครั้งอาจมีโซ่ล่ามจากเหล็กครอบเอวไปติดกับโซ่พวงคอและตรวนข้อเท้าด้วย ๖. เหล็กครอบข้อเท้า สำหรับสวมข้อเท้านักโทษเวลานอน แล้วใช้เหล็กยาวร้อยเพื่อตรึงให้อยู่กับที่ เป็นการทรมานและป้องกันการหลบหนี ซึ่งเมื่อสวมแล้วเวลานอนไม่สามารถพลิกตัวนอนตะแคงหรือนอนคว่ำได้ ใช้กับนักโทษที่ฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับของเรือนจำอยู่เนืองๆ ๗. ตะโหงก ทำด้วยไม้ ลักษณะคล้ายขื่อ แตกต่างกันที่สวมที่คอและยาวกว่าขื่อราว ๓ เท่า พอจะเดินไปไหนได้ในที่ไม่ต้องห้าม และอยู่ในคุกใช้มือทำงานได้ แต่หลบหนียากเพราะเกะกะ มักใช้กับนักโทษที่มีโทษหนักหรือผู้ร้ายสำคัญที่ถูกส่งไปยังที่คุมขัง ป้องกันการหลบหนีระหว่างทาง ๘. โซ่พวงคอ ลักษณะเป็นห่วงหรือวงแหวนสวมคอผู้ต้องโทษ มีโซ่ล่ามที่ข้อเท้า ปลายโซ่มีวงแหวนสำหรับสวมกับตรวน สำหรับผู้ต้องโทษคดีอุกฉกรรจ์ หรือนักโทษประหารชีวิต ๙. กุญแจมือ หรือ ตรวนแบบฝรั่ง ตามประวัติบันทึกว่า ขุนอาทรสุรทัณฑ์ ครูเพชฌฆาต ไปพบที่ห้างบีกริมซึ่งจำหน่ายของมาจากเมืองฝรั่ง และมีความเห็นว่าควรจะนำมาใช้สวมข้อเท้าของผู้ถูกประหารชีวิตเมื่อประหารชีวิตแล้ว ใช้ไขกุญแจเอาตรวนออกแทนการตัดส้นเท้า หรือข้อเท้าอย่างเดิม จึงได้ซื้อมาใช้ในราชการ และ ๑๐. กลังหรือคลัง ลักษณะเป็นไม้กระบอก (ไม้ไผ่) ที่ร้อยโซ่หรือเชือกเข้ากลางกระบอก ให้โซ่หรือเชือกโผล่ออกทางปลาย ๒ ข้างกระบอก ใช้เป็นเครื่องพันธนาการผู้ต้องขัง ภาพ/ข้อมูล : หนังสือพิมพ์ข่าวสด ฉบับประจำวันพุธที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๕๗ |