[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => ธรรมะทั่วไป ธารธรรม - ธรรมทาน => ข้อความที่เริ่มโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 18 มีนาคม 2554 12:10:05



หัวข้อ: วิบาก
เริ่มหัวข้อโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 18 มีนาคม 2554 12:10:05
(http://static.panoramio.com/photos/original/49630259.jpg)

http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma



รูปถ่ายเจดีย์นี้ได้ถูกเก็บไว้ที่ Google Earth ให้ชาวต่างชาติได้ชมว่าประเทศไทยมีสถานที่สวยงามหลายร้อยแห่ง

(:LOVE:)หมายเหตุ.......ขอสงวนลิขสิทธิ์ภาพตามกฏหมาย (:LOVE:)




กรรมใดได้กระทำแล้วก็เป็นเหตุให้เกิดผล คือ................{วิบาก}

แก่ผู้กระทำกรรมนั้นตามควรแก่โอกาสของกรรมนั้น ๆ

ผู้กระทำกรรมจึงเป็นผู้รับผลของกรรม

มีกรรมเป็นกำเนิด คือ เป็นเหตุให้เกิดใน{สุคติภูมิ}หรือ{ทุคติภูมิ}

เกิดมาแล้วก็มีกรรมเป็นพวกพ้อง มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

เมื่ออกุศลกรรมให้ผล ขณะนั้นก็มีอกุศลกรรมเป็นพวกพ้อง

ถึงโอกาสของกุศลกรรมให้ผลก็ตรงข้ามกับผลของอกุศลกรรม

เพราะฉะนั้น......................ทุกคนจึงมีกรรมเป็นพวกพ้อง มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย



ตราบใดที่ยังมีกิเลสยังไม่ได้ดับกิเลสทั้งปวงได้อย่างเด็ดขาดถึงความเป็นพระ

อรหันต์ก็ยังต้องมีการเกิดในภพต่าง ๆ อยู่ร่ำไปยังเดินทางต่อไปอีกใน{สังสารวัฏฏ์}

ดังนั้น...........เมื่อกล่าวอย่างกว้าง ๆ แล้วใครก็ตามที่ยังไม่ได้เป็นพระอรหันต์ก็ได้ชื่อว่า

เป็น{สัมภเวสี}ทั้งหมดเพราะคำว่า{สัมภเวสี}แปลตามศัพท์ได้ว่า..............ผู้แสวงหาการเกิด

หมายความว่า................เป็นผู้ยังต้องเกิดอีกตามข้อความที่ว่า

เหล่าสัตว์ที่เสาะหา คือ แสวงหาการสมภพ คือ การเกิด ได้แก่การบังเกิดขึ้น

ชื่อว่า{สัมภเวสี}

สัตว์เหล่าใดกำลังแสวงหาการเกิด สัตว์เหล่านั้น ชื่อว่า{สัมภเวสี}คำว่า สัมภเวสี  

นี้เป็นชื่อของพระเสขะและปุถุชนผู้กำลังแสวงหาการเกิดต่อไปเพราะยังละสังโยชน์

ในภพไม่ได้คือ ละความติดข้องในภพ ยังไม่ได้

พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่มที่ 17 หน้าที่ 566 - 567



ท่านจงดูปัญญานี้ของ{พระตถาคต}เจ้าทั้งหลาย

ดังไฟอันรุ่งเรืองในเวลาพลบค่ำ

พระตถาคตเหล่าใด

ย่อมกำจัดความสงสัยของเวไนยสัตว์ทั้งหลาย

ผู้มาเฝ้าถึงสำนักของพระองค์  

พระตถาคตเหล่านั้นย่อมชื่อว่า

เป็นผู้ให้แสงสว่างเป็นผู้ให้ดวงตา

{กังขาเรวตเถรคาถา}พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม 2 ภาค 2  ตอน 1 หน้าที่ 63



......................................มัชฌิมประภาสปุญสถาน.........................

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ......................