หัวข้อ: สนทนาธรรม เริ่มหัวข้อโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 09 เมษายน 2554 14:06:15 (http://www.taklong.com/lomo/p/71017DSCE085-2.jpg) http://www.fungdham.com/download/song/allhits/20.wma นิรันด์..............อาจารย์ก็บอกว่าเราควรทำความดีเท่าที่ อาจารย์.............ก็เมื่อกี้ก็บอกว่าควรทำใช่ไหมค่ะ ? แต่ก็ลืม เพราะว่าสะสมความ ไม่รู้มามากกว่าจะเห็นจริง ๆ ว่าอะไรแน่ที่เป็นประโยชน์ในชีวิต ไม่ใช่โลภะ โทสะ โมหะ ที่เป็นประโยชน์ นิรันด์............แล้วชีวิตเราจะอยู่เพื่ออะไรถ้าเราคิดว่าจะอยู่ไปวันหนึ่ง ๆ เอา ตัวรอดไปวันหนึ่ง ๆ ในโลกนี้น่ะ อาจารย์............เวลาที่มีชีวิตเอาตัวรอดไปวันหนึ่ง ๆ รู้อะไรหรือเปล่าเข้าใจอะไร หรือเปล่าเป็นเราจริงๆ หรือเปล่าหรือว่าเป็น{ธรรม} นิรันด์.............ก็มีเวลาที่ฟังธรรมบ้าง อาจารย์.............กว่าจะรู้ว่าเป็นธรรมและอะไรประโยชน์สูงสุดยากน่ะค่ะที่จะละ ความติดข้องในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ เพราะเกิดมาก็มี สิ่งนี้แล้วเกิดมาก็มีเห็น จะไม่ให้ติดในสิ่งที่เห็นได้ยังงัย ? เพราะ ไม่รู้ความจริงของเห็น เพราะฉะนั้นรูป เสียง กลิ่น รส เป็นเหยื่อ ล่อเป็น{อามิส}เป็นโลกามิสประจำโลกไม่พ้นไปได้เลย ตราบใดที่ยังไม่รู้ความจริง ถึงแม้ว่าเห็นโทษแล้วทำให้จิตสงบ ระงับจากความติดข้องในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ เพียงชั่ว คราวถ้าปัญญาไม่รู้จริง ๆ ว่าขณะนั้นน่ะไม่ใช่ตัวตน สัตว์ บุคคล แล้วเป็นสิ่งที่แสนสั้นเพียงปรากฏเท่านั้นเองทำอะไรไม่ได้กับ สิ่งที่เพียงปรากฏให้เห็น ให้ได้ยิน แล้วก็หมดไป เกิดมาก็บังคับ ให้เกิดไม่ได้ หมดไปก็บังคับให้หมดไปไม่ได้ เพียงปรากฏแล้ว ก็ติดข้องในสิ่งที่ปรากฏอย่างมากจนกว่าจะรู้ความจริงจากการ ฟังธรรมว่ายากแสนยากที่จะละความติดข้องในรูปเสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ซ้ำไปซ้ำมาทุกครั้งที่เห็นที่ได้ยินสะสมไว้มาก มายมหาศาลเพราะฉะนั้นแม้เป็นพระโสดาบันแล้วก็ยังไม่ถึงความเป็น พระอนาคามีบุคคล นี่ก็แสดงให้เห็นว่าความติดข้องด้วยความ ไม่รู้นี้มากมาย ความไม่รู้มีมากในทุกสิ่งทุกอย่างเพราะฉะนั้น ก็มีความติดข้องในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ มากจนกระทั่ง สามารถเป็นกิเลสที่มีกำลังถึงระดับที่ทำ{อกุศล}กิจได้เพราะ ฉะนั้นจะพ้นจาก{สังสารวัฏฏ์}ไม่ได้ อามิสมี 3 ซึ่งล่อที่จะให้เราอยู่ในสังสารวัฏฏ์หรือในโลก ก็ ลองคิดดู สิ่งที่ปรากฏทางตาล่อให้ติด ป้ายรถเมล์ หรืออะไรก็ แล้วแต่เพียงแค่เห็นก็มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดแล้วนึกคิดไปในเรื่องของ สิ่งนั้นซึ่งความจริงจิตเกิดขึ้นหนึ่งขณะดับไปไปแต่ว่าเกิดสืบ ต่อเร็วจนกระทั่งเป้นเรื่องราวปกปิดความจริงว่าแท้ที่จริงแล้ว เป็นแต่เพียงนิมิตปรากฏให้ไม่รู้และติดข้อง{โลกามิส}ขณะนั้น กิเลสเกิดขึ้นพอใจ{กิเลสามิส}เป็นปัจจัยให้ไม่พ้นจาก{วัฏฏามิส} ถึงแม้ว่าจะมีความสุขชั่วครั้งชั่วคราว ความสุขนั้นก็ไม่เที่ยง ความทุกข์ก็ไม่เที่ยง{อุเบกขา}ก็ไม่เที่ยง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนไม่เที่ยงทั้งสิ้น ไม่มีอะไรเลยในชีวิตที่จะเป็นสุขอย่างมั่นคงแท้จริง ต้องอบรมปัญญาให้เห็นชีวิตตามความเป็นจริง คือ................. เห็นการเกิดขึ้นและดับไปของสภาพธรรมทั้ง หลายที่ปรากฏตามความเป็นจริง............... เพราะมีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ จึงมีการรู้อารมณ์ต่าง ๆ มี รูป เสียง กลิ่น รส เป็นต้นและโดยปกติของผู้ที่เป็นปุถุชนจะห้ามไม่ให้ติดข้องจะห้ามไม่ให้ยินดีในสิ่ง ที่กำลังปรากฏก็เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เพราะสะสมมาที่จะเป็นอย่างนั้นจึงติดข้อง ยินดีพอใจอีกทั้งยังไม่เห็นโทษของ{อกุศล}ยังไม่เข้าใจธรรมตามความเป็นจริง จึงถูกกิเลสอกุศลครอบงำอยู่เป็นประจำเมื่อได้เหตุได้ปัจจัยกิเลสก็เกิดขึ้นทำกิจ หน้าที่ส่วนผู้ที่ดับกิเลสทั้งปวงได้อย่างเด็ดขาดแล้วกิเลสย่อมไม่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะกระทบกับอารมณ์ประเภทใด ๆ ก็ตามดังนั้น ผู้ที่หมดกิเลสแล้ว กับ สัตว์ โลกผู้ที่ยังมีกิเลสอยู่นั้นจึงแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากยังมีกิเลสอยู่นี่เอง จึงต้องศึกษา พระธรรม ฟังพระธรรม อบรมเจริญ ปัญญา เพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูกในสภาพธรรมตามความเป็นจริงต่อไป ......................................มัชฌิมประภาสปุญสถาน......................... ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ...................... http://www.facebook.com/itsariyathanakorn (http://www.facebook.com/itsariyathanakorn) http://forums.212cafe.com/boxser/ (http://forums.212cafe.com/boxser/) http://twitter.com/soka45 (http://twitter.com/soka45) (:SL:)ไปดูโทรทัศน์ต่อดีฝ่าเหนื่อย (:SL:) หัวข้อ: Re: สนทนาธรรม เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 09 เมษายน 2554 23:54:45 อ้างถึง นิรันด์ : แล้วชีวิตเราจะอยู่เพื่ออะไรถ้าเราคิดว่าจะอยู่ไปวันหนึ่ง ๆ เอาตัวรอดไปวันหนึ่ง ๆ ในโลกนี้น่ะ อาจารย์ : เวลาที่มีชีวิตเอาตัวรอดไปวันหนึ่ง ๆ รู้อะไรหรือเปล่าเข้าใจอะไรหรือเปล่า เป็นเราจริงๆ หรือเปล่าหรือว่าเป็นธรรม ผมงงคำตอบอาจารย์ที่ว่า "เป็นเราจริงๆ หรือเปล่าหรือว่าเป็นธรรม" มันหมายความว่าไงอ่ะครับ |