หัวข้อ: ปปาตสูตร เริ่มหัวข้อโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 17 เมษายน 2554 10:54:46 (http://www.seesod.com/storage34/6xMxFg3A951277873618/l.jpg) http://www.fungdham.com/download/song/allhits/20.wma (http://image.ohozaa.com/i/fc0/dao14.gif) พริบตาเดียว{วันสงกรานต์}ก็ผ่านไป เช่นนั้นไซ้ร์ใยไม่รีบขนขวายหา สิ่งพึ่งพิงยึดเหนี่ยวใจมนุษย์นา ขืนมัว{บ้า}ยังประมาทต้องขาดใจ.............. (http://image.ohozaa.com/i/336/dao08.gif) ......................................มัชฌิมประภาสปุญสถาน......................... ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ...................... วันเสาร์ที่ ๑๖ เมษายน ๒๕๕๔ มูลนิธิ ฯ บ้านธรระ ได้นำ ปปาตสูตร ว่าด้วยเหว คือ ความเกิด เป็นต้น มาสนทนาในชั่วโมงพระสูตร ท่านอาจารย์ สุจินต์ ได้สรุปว่า เหว คือ ภพภูมิ รวมทั้งพรหม ภูมิด้วยพราะเป็นที่ขังสัตว์ไว้ใน{สังสารวัฏฏ์} และที่สำคัญ เหว คือ อวิชชา ความไม่รู้ ลักษณะ ของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริงในขณะนี้ เมื่อไม่รู้ จึงทำให้ติด ข้องในสภาพธรรมทั้งหลาย เหมือนความฝัน เพราะคิดถึงสิ่งที่ไม่มีจริง คือสิ่งที่เกิดขึ้น ดับไปแล้ว หมดไป แล้ว และเป็นการฝันในเหวลึกด้วย แม้จะได้ยินคำสอนว่าทุกอย่าง เป็นธรรมแต่เข้าใจแล้วก็ไม่เข้าใจ เพราะเมื่อฟังคำว่า ทุกอย่างเป็นธรรม ทุกคนก็เข้า ใจแต่เป็นเพียงการเข้าใจเพียงคำ หรือเพียงชื่อ เมื่อเห็นเกิดขึ้น ก็เป็นเราเห็น ไม่ใช่ ธรรม ก็คือไม่เข้าใจอีก จึงต้องฟังเรื่อง ลักษณะของสภาพธรรมบ่อย ๆ เนือง ๆ ฟังครั้งแรก ก็ยังไม่เข้าใจว่า ทุกอย่างเป็นธรรม เป็นอย่างไร ฟังอีก 2 – 3 ครั้ง ก็ยังไม่คิดถึงคำ ว่า ทุกอย่างเป็นธรรมเมื่อฟังมาก ๆ ขึ้นก็จะเกิดสัญญา ความจำที่มั่นคงว่า ทุกอย่าง เป็น{ธรรม}จริง ๆ แล้วจึงจะเริ่มระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏในขณะนี้ ท่านอาจารย์ สุจินต์ ถามว่า จะฝันอยู่ในเหวต่อไปไหม ? พระผู้มีพระภาคทรงปลุกให้ตื่น ด้วยพระธรรม จะตื่นหรือยังตื่น ก็คือขณะที่ระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ในขณะนี้นั่นเอง เมื่อมีผู้ถามว่า แม้กำลังอยู่ในเหว ทำไมยังไม่รู้ว่าอยู่ในเหว ท่านอาจารย์ สุจินต์ ย้อนถาม ว่าไม่รู้เป็นอะไรผู้ถามตอบว่าเป็น{อวิชชา}ท่านอาจารย์ สุจินต์ ก็สรุปว่า ห็นหรือยังว่า เหว คือ อวิชชานั้นลึกแค่ไหน แม้กำลังไม่รู้ ก็ไม่รู้ว่าไม่รู้ กำลังอร่อยอยู่ในเหว กำลังสนุก เพลิดเพลินอยู่ใน{เหว}ก็ยังไม่รู้ กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพอย่างสูง ที่กรุณาพร่ำสอนด้วย อุปมา ต่าง ๆ ให้เข้าใจพระธรรมที่ลึกซึ้ง และรู้ตามได้ยากเช่นนี้ แม้ท่านจะพยายามมากและนาน เท่าไรก็ดูเหมือนยังฝันอยู่ในเหวลึก คือ {อวิชชา}อีกต่อไปเพราะปัญญาขั้นฟังก็เพิ่งเริ่ม เข้าใจบ้าง ยังไม่ถึงขั้นพิจารณาไตร่ตรอง และเกิดสัญญา ความจำที่มั่นคงว่า ทุกอย่าง เป็น{ธรรม}.................. กุลบุตรผู้ฉลาดพึงทำพึงเป็นผู้ว่าง่าย อ่อนโยนมีกิจน้อย มีปัญญารักษาตัว ไม่คะนองไม่ติดในสกุลทั้งหลาย ไม่พึงทำกรรมชั่วแม้เพียงเล็กน้อย พึงเป็นผู้มีเมตตาในสัตว์ทั้งหลาย ฯลฯ http://www.facebook.com/itsariyathanakorn (http://www.facebook.com/itsariyathanakorn) http://twitter.com/soka45 (http://twitter.com/soka45) http://forums.212cafe.com/boxser/ (http://forums.212cafe.com/boxser/) (http://image.ohozaa.com/ie/ijk15.gif) |