[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

แม้จะมีอำนาจวาสนาสักเพียงใด ก็ไม่สามารถบังคับอดีตให้เปลี่ยนแปลงได้ ฉะนั้นอย่าไปนึกถึงความผิดพลาดของเราในอดีตขึ้นมาทรมานใจเรา แต่จงใช้มันให้เป็นประโยชน์ในการวิเคราะห์เหตุการณ์ข้างหน้าจะดีกว่า

อย่าวิตกว่าเราเกิดมาอาภัพ จงยินดีในสิ่งที่เรามีเราเป็น จะดีหรือเลวอย่างไร เราก็เป็นคนอื่นไปไม่ได้ พยายามใช้สิ่งที่ธรรมชาติประทานแก่เรามาให้เกิดผลดีที่สุดแก่ตัวเรา

ผู้ที่รู้จักสร้างสรรค์ย่อมสามารถทำสิ่งที่ไร้ค่าให้เกิดประโยชน์ได้เสมอ จงแปลงก้อนหินที่กำลังลอยมาจะถูกตัวเราให้กลายเป็นช่อดอกไม้เสีย

เมื่อเรามีทุกข์ จงหันไปมองคนอื่น ๆ ที่เขาทุกข์กว่า แต่เขาก็ยังไม่บ่น จะทำให้เราสบายใจขึ้นเหมือนกับว่าเราไปพบคนพิการที่ร่าเริง เราก็จะได้สติว่าเรายังเป็นคนโชคดี อันที่จริงในบางแง่บางมุมของชีวิต เราดีกว่าเศรษฐีบางคนเป็นไหน ๆ ลองคิดดูให้ดี

เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่มักลืมบุญคุณคน เราจะต้องเจ็บใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุดหากเราไปหวังการตอบแทนจากเขา ฉะนั้นขอให้พ้นทุกข์อันนี้เสียโดยเลิกนึกถึงความอกตัญญูของคน ทำใจให้เกิดปิติเมื่อได้ช่วยเหลือผู้อื่นให้พ้นทุกข์ พึงมีความสุขจากการให้ไม่ใช่การรับ

เรามักจะถือเอาทุกข์เล็ก ๆ น้อย ๆ มาเป็นเรื่องเดือดร้อนใจ สำคัญผิดเห็นเป็นเรื่องใหญ่หลวง เราต่างก็มีชีวิตอยู่ในโลกนี้กันเพียงไม่กี่สิบปี ใยเราจะมาเสียเวลาอันหาได้ยาก มาจมอยู่ในความทุกข์เล่า ความทุกข์เป็นภัยอันใหญ่หลวงแก่สุขภาพทั้งกายและใจ คนที่ไม่คิดสู้ทุกข์จะเป็นคนอายุสั้น

อ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน

วันนี้ได้มีโอกาสคุยกับคุณลุงตาบอดคนนึงซึ่งเดินขายล๊อตเตอรี่ผ่านหน้าร้านของผม

อุดหนุนล๊อตเตอรี่แกไปใบนึง 100 บาท ถือว่าไม่แพงสำหรับการเดินตากแดดร้อน ๆ

กับไม้เท้าคู่ใจ ผิดกับบางเจ้าที่นั่งเย็น ๆ สบาย ๆ แต่ขายใบละร้อยยี่ ร้อยห้าสิบ

ชวนแกมานั่งหลบแดด เอาน้ำเย็น ๆ ให้แกกิน คุยกะแกไปตามประสา

มีช่วงนึงแกบอกว่าแกเคยตาดีมาก่อน เลยถามไปว่าแล้วทำไมถึงบอดได้

แกว่าเพราะอุบัติเหตุ ผมเลยหลุดปากออกไปแบบไม่ได้คิดว่า "เสียใจด้วยครับ"

แกตอบมาทันทีว่า โอ๊ย ไม่ต้องเสียใจหรอก เจ้าตัวยังไม่เคยคิดเสียใจเลยที่เป็นแบบนี้

เราไม่ได้มือด้วยแขนขาขาด ทำมาหากินได้ สมองก็ปกติ ไม่ได้ปัญญาอ่อนซักหน่อย

แล้วจะไปเสียใจทำไม บางคนมือตีนดี ๆ แต่ไม่ทำมาหากินพวกนั้นมันน่าเสียใจกว่าเยอะ

ผมถึงกับอึ้งในคำตอบแก

ลุงขายล๊อตเตอรี่ผู้ไม่ท้อต่อชีวิต

บทสนทนานี้เมื่อ 26 เมษายน 2553 เวลาประมาณบ่ายสามโมง