|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๗ ติตติรชาดก : สหายธรรม เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 17 พฤษภาคม 2563 16:46:59 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๗ ติตติรชาดก สหายธรรม นานมาแล้วมีสัตว์ ป่า ๓ สหาย คือ ช้าง ลิง นกกระทา อาศัยอยู่ต้นไทรใหญ่ในป่าหิมพานต์ ด้วยความที่สัตว์ทั้ง ๓ อยู่ด้วยกันมานานมาก จึงไม่มีความเคารพยำเกรงกัน ต่อมาสัตว์ทั้ง ๓ ได้ทำข้อตกลงขึ้นมาเพื่อจะทำความเคารพกันตามลำดับอาวุโส จึงสอบประวัติกันและกันว่าใครเกิดก่อนกัน เช้าวันหนึ่ง ณ ใต้ต้นไทรสัตว์ทั้ง ๓ ถามกันว่า “ท่านรู้จักต้นไทรนี้เมื่อไหร่?” ช้างจึงพูดว่า “ตอนข้าเป็นลูกช้าง ต้นไทรต้นนี้อยู่ในระดับขาอ่อนของข้า ข้าเห็นมันตั้งแต่ยังเป็นพุ่มไม้” เจ้าลิงตอบว่า “สมัยที่ข้าเป็นลูกลิงนั่งอยู่บนดิน ก็เคี้ยวกินหน่อของต้นไทรนี้ ข้าเห็นตั้งแต่มันยังเป็นต้นเล็กๆ” ส่วนนกกระทาพูดว่า “เพื่อนทั้ง ๒ เอ๋ย เมื่อก่อนต้นไทรใหญ่อยู่ที่ข้างลำธารใหญ่ฝั่งโน้น ข้ากินผลของมันแล้วมาถ่ายอุจจาระลงแถวนี้ เลยทำให้มีต้นไทรเกิดขึ้น” ด้วยเหตุนี้ทำให้สัตว์ทั้ง ๓ ทราบลำดับอาวุโสแก่กัน ตั้งแต่นั้นมาลิงและช้างก็อยู่ในโอวาทของนกกระทาตลอดมา ธรรมนิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “เป็นผู้น้อยควรให้ความเคารพผู้ใหญ่” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คารโว จ เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ ความเคารพเป็นอุดมมงคล (๒๕/๕) นิวาโต จ เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ ความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นอุดมมงคล (๒๕/๕) (http://www.dhammathai.org/chadoknt/pic/nt114.gif) ขอขอบคุณภาพจากเว็บไซต์ dhammathai.org คัดจาก : หนังสือ พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ / จัดพิมพ์เพื่อเผยแพร่พระพุทธศาสนาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดย สถาบันบันลือธรรม ... สาธุ |