[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

 สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เรื่องที่น่าเป็นห่วงในขณะนี้ ชาวพุทธบางกลุ่มนี่ มีสติปัญญาไม่มากพอ ทำให้เกิดสิ่งที่เรียกว่าหลงงมงาย เชื่อไสยศาสตร์ เครื่องรางของขลัง หวังพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์
มีโยมผู้หญิงคนหนึ่งไปหาหลวงพ่อชา หลวงพ่อคะช่วยรดน้ำมนต์ให้หน่อยค่ะ รดทำไม? จะได้ร่ำรวยสักที จนมานานแล้วเจ้าค่ะ หลวงพ่อชาหัวเราะถ้ารดน้ำมนต์แล้วรวย อาตมาจะไปรดให้โยมทำไม? ฉันก็เอาพระเณรทั้งหมด มารดให้รวยคาวัดไม่ดีกว่าหรือ ศักดิ์สิทธิ์กว่า รดน้ำมนต์ไม่เป็น แล้วเจิมรถเป็นไหม ? ไม่เป็นโยม อาตมาเป็นแต่เจิมหัวคน เจิมรถไม่มีประโยชน์อะไร ทำให้รถเปื้อนเปล่า ๆ เจิม หัวคนขับรถจะได้ประโยชน์กว่า โยมเอาคนขับรถมา เดี๋ยวอาตมาจะเจิมหัวมันให้ อาตมาจะเจิมหัวให้คนขับรถ แล้วมีคาถากำกับ คาถานี้ เป็นคาถาวิเศษ ท่องทุกวันศักดิ์สิทธิ์ทุกวัน เนื้อคาถาว่า ไม่ประมาท ไม่ขับไว ไม่หลับใน ไม่แซงทางโค้ง รักชีวิตเรา เมาไม่ขับ ให้มันท่องอย่างนี้ทุกครั้งที่ขับรถ รับรองปลอดภัย ไม่ต้องไปเจิมรถให้รถมันเปื้อนหรอก รถใหม่ ๆ สวย ๆ เสียดาย เอาไปให้พระทำสกปรกหมด

---

ยังมียายแก่คนหนึ่ง ชื่อว่ายายหอน แกเป็นคนเกลียดวัด เกลียดพระสงฆ์ ใครชวนเข้าวัดไปทำบุญทำทาน แกไม่ไป เพราะไม่สนเรื่องธรรมะธัมโมกินไม่ได้ แกว่า ยายหอนมีอาชีพหาหอยขาย แกยึดอาชีพนี้มาตั้งแต่สาว ๆ คือ ไปเที่ยวหาหอยมาขายในตลาด เป็นผู้เชี่ยวชาญในการล่าหอยเป็นพิเศษว่าก็ว่าเถอะ แกมีอดีตเป็นเบื้องหลังเหมือนกันจึงไม่เข้าวัด คือ สมัยโน้นแกหลงรักกับชายหนุ่มคนหนึ่งอย่างดื่มดูดเอ๊ยดูดดื่ม ฝังจิตฝังใจ สัมพันธ์สวาทจะลึกซึ้งขนาดไหนไม่มีใครทราบ ต่อมาแฟนของแกหนีไปบวชอยู่ที่วัด ก่อนไปบวชทราบว่ามีเรื่อง
ผิดใจกัน ชนิดมองหน้ากันไม่ได้ หรือแม้แต่ได้ยิ่นชื่อแกก็หน้าเง้าหน้างอแล้ว (ทำไมถึงทำกะฉันได้) แกร้องเพลงตัดเพ้อต่อว่าในใจดังนั้น เมื่อเกลียดชายคนนั้น ทั้งที่บวชพระแล้ว แกก็ไม่ยอมไปวัด ไม่ยอมสนใจชายคนใดอีกเลยในชีวิตคงหาหอยขายไปเรื่อย ๆ อย่างผู้สันโดษ ไม่ใยดีอะไรในที่สุดเมื่อแก่มากแล้ว ก็ล้มป่วยอาการหนักมาก หมอเยียวยาไม่ไหวแน่ หลานแก ญาติแก ก็พากันเอาดอกไม้ธูปเทียนไปใส่ให้ที่มือ จัดการพนมมือ บอก ทางสวรรค์ให้ตามธรรมเนียม อะระหัง อะระหัง ว่าซียาย เนื่องจากแกไม่เคยเข้าวัดเลย ไม่เคยได้ยินคำว่า อรหังบวกกับกลัวตาย จิตใจหวั่นไหวประหม่าจนปากสั่นตาซีดจึงท่องคาถาผิด อะระหอย อะระหอย คร่อก......! ! !  คร่อก......! ! !