[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => เกร็ดศาสนา => ข้อความที่เริ่มโดย: Kimleng ที่ 29 พฤษภาคม 2564 17:37:43



หัวข้อ: ประวัติความเป็นมาของพระพุทธรูปปางพญาบาลภิกษุอาพาธ
เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 29 พฤษภาคม 2564 17:37:43
(http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/16238419173492_4_Copy_.jpg)
พระปฏิมาปางพญาบาลภิกษุอาพาธ ภาพจาก : วัดวังมะนาว ตำบลวังมะนาว อำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี

พระปฏิมาปางพญาบาลภิกษุอาพาธ

พระปฏิมาปางพญาบาลภิกษุอาพาธ มาจากเหตุการณ์ ตามปรากฏในพระวินัยปิฏกที่พระพุทธองค์ทรงเคยพญาบาลภิกษุอาพาธด้วยพระหัตถ์ เรื่องมีอยู่ว่า ภิกษุรูปหนึ่งอาพาธนอนจมอุจจาระ ปัสสาวะของตนเองอยู่

เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้ากับพระอานนท์ ดำเนินผ่านมาพบก็เข้าไปไถ่ถาม ว่าเป็นอะไร ภิกษุตอบว่าเป็นโรคท้องร่วง การเป็นโรคท้องร่วงของภิกษุรูปดังกล่าว ไม่มีใครมาช่วยพญาบาลเนื่องจากท่านไม่เคยเอื่อเพื้อกับใครไว้ก่อน

พระพุทธเจ้าท่านสดับทราบความเช่นนั้น จึงรับสั่งกับท่านพระอานนท์ว่าไปตักน้ำมา เราจัดสรงน้ำภิกษุรูปนี้

เมื่อได้น้ำมาแล้ว พระพุทธองค์ก็ทรงรดตามร่างของภิกษุอาพาธ ส่วนพระอานนท์ก็ช่วยขัดสี จากนั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงยกศีรษะภิกษุ ส่วนพระอานนท์ก็ยกเท้าแล้วช่วยกันวางบนเตืยง

เหตุการณ์นี้จึงกลายเป็นที่มาของพระพุทธรูป ที่มีภิกษุเอาศีรษะพาดพระชานุ

และอย่าแปลกใจหากต่อไปจะเห็นใครสร้างปางพญาบาลภิกษุอาพาธ โดยให้พระหัตถ์ถือขันรดน้ำภิกษุอาพาธ อันนั้นก็จะยังตรงกับเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นจริงเช่นกัน

หลังจากนั้นพระพุทธองค์ทรงฝากฝังไว้ว่า ผู้ใดจะพึงอุปัฏฐากเรา ผู้นั้นพึงพญาบาลภิกษุอาพาธเถิด ซึ่งเท่ากับว่าถ้าใครปรารถนาที่จะทำกรรมขาวอันยิ่งใหญ่ที่เป็นไปไม่ได้ ดั่งเช่นรับใช้พระพุทธองค์ในวันนี้ ก็ให้คิดพญาบาลรักษาภิกษุผู้อาพาธที่ท่านนอนป่วยไข้ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ จะรู้สึกถึงคุณค่าทางใจว่าไม่แพ้ได้รับใช้ใกล้ชิดพระพุทธองค์ทีเดียว

การมีโอกาสรับใช้พระพุทธเจ้าย่อมเป็นที่ประมานได้ว่าจักเป็นผู้ไม่เข้าตาจนโดยปราศจากการช่วยเหลืออุปถัมภ์จากมนุษย์หรือเทวดาเป็นแน่แท้ และอนิสงส์ของการตั้งใจหวังดีให้ภิกษุไม่ต้องทุกข์โศกจากโรคภัย ย่อมบันดาลความสามารถในทางรักษา หากชาติถัดมา"เกิดแรงบันดาลใจอยากเป็นหมอก็คงเป็นหมอที่มีความสามารถได้ไม่ยาก

เพิ่มเติม เมื่อใดพบเห็นภิกษุอาพาธ จึงเท่ากับพบโอกาสทองในการทำบุญใหญ่ และหากมีโอกาสจะช่วยให้เหล่าภิกษุไม่ต้องอาพาธ ไม่ต้องล้มหมอนเสื่อก็ยิ่งดีเข้าไปอีกเป็นทวีคูณ



Cr.เพจพระพุทธศาสนา - พิมพิ์เรียบเรียงบทความ