|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๗๘ มตโรทนชาดก : ชายผู้ไม่ร้องไห้ถึงความตาย เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2565 16:05:55 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๗๘ มตโรทนชาดก ชายผู้ไม่ร้องไห้ถึงความตาย พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูลมหาเศรษฐีร่ำรวย มีทรัพย์สมบัติมหาศาล จึงใช้ชีวิตอยู่อย่างมีความสุข เมื่อเจริญเติบโตเป็นหนุ่มบิดามารดาก็ถึงแก่กรรมตามกันไป พระโพธิสัตว์และพี่ชายได้สานต่อกิจการของครอบครัวเรื่อยมา อยู่มาไม่นานนัก พี่ชายก็เสียชีวิตลงด้วยโรคที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้ ในวันที่พี่ชายตาย บรรดาข้าราชการญาติพี่น้องมิตรสหายทั้งหลายต่างพากันร้องไห้คร่ำครวญด้วยความเสียใจ แต่พระโพธิสัตว์ยังคงมีอาการปกติ ไม่มีอาการโศกเศร้าเสียใจใดๆ เหมือนคนอื่น ญาติคนหนึ่งได้พูดขึ้นว่า “พี่ชายตายทั้งคนทำไมเจ้าถึงไม่รู้สึกเสียใจไม่เห็นร้องไห้คร่ำครวญเหมือนคนอื่นเล่า” เมื่อได้ฟังแล้วจึงกล่าวขึ้นว่า “พวกท่านไม่รู้จักโลกธรรม โลกธรรมมี ๘ ประการ คือ มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ สุข ทุกข์ สรรเสริญ นินทา ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดขึ้นกับทุกคน บัณฑิตจะได้รับผลกระทบ คนพาลจะมีแต่ความเดือดร้อนร่ำไป คนที่โง่เขลาเท่านั้นจึงพากันร้องไห้คร่ำครวญกับคนที่ตายไปแล้ว ทุกคนเกิดมาในโลกนี้ก็ต้องถึงแก่ความตายด้วยกันทั้งนั้น ชีวิตไม่มีความมั่นคง การมีสุขทุกข์เป็นสิ่งธรรมดา ฉะนั้น การร้องไห้ไม่มีประโยชน์ ความเศร้าโศกเสียใจไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้นได้” นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “สังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง ทุกสรรพสิ่งบนโลกนี้ทุกสิ่งย่อมมีดับสลายไปตามเวลาของมันเอง” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า น หิ รุณฺณํ วา โสโก วา ยา วญฺญา ปริเทวนา น ตํ เปตานมตฺถาย เอวํ ติฏฺฐนฺติ ญาตโย การร้องไห้ ความเศร้าโศก หรือการคร่ำครวญร่ำไรใดๆ ย่อมไม่เกิดประโยชน์แก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว ผู้ที่ตายแล้วก็คงอยู่อย่างเดิมนั่นเอง (๒๕/๘) ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดย ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม |