|
หัวข้อ: “ความในใจของสิทธัตถะ” เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 19 พฤษภาคม 2553 12:12:13 (http://www.numtan.com/story_2/picupreply/119-3-1091282248.jpg) “ความในใจของสิทธัตถะ” สาคร ชิตังกรณ์ : รจนา ๐ ใจใครในโลกรู้ ลึกตาม ใจสิทธัตถะยาม เจ็บบ้าง ใจหญิงแม่งดงาม ยโสธ- ราเอย ใจสิทธัตถะใช่ร้าง รักแล้วเลือนหาย ๐ สายใยมิใช่แล้ง โรยรา สายรักคือเสน่หา เอ่อล้น สายใจเปี่ยมเมตตา สนิทแนบ สายบ่วงยังมิพ้น ผูกร้อยกายา ๐ น้ำตาสองเนตรน้อย รินไหล น้ำเลือดเดือดคลั่งใน อกบ้า น้ำคำแม่ปักใจ พี่เจ็บ น้ำทั่วสามภพฟ้า เปรียบได้ฤๅไฉน ๐ เข้าใจพี่เถิดน้อง ยโสธรา จำจากใช่จะลา ลับแล้ว พร่ำกอดจูบเจ้ารา- หุลพ่อ ฝากแม่ชายาแก้ว ชุบเลี้ยงเดียวดาย ๐ อย่าอายเลยนะเจ้า จอมใจ ชนหมิ่นก็หมิ่นไป ชั่วครั้ง นินทาอาจดุจไฟ ลามทุ่ง เชื้อหมดเพลิงหยุดยั้ง ดับสิ้นคำคน ๐ ใจหนึ่งทนตัดแล้ว ความหลัง ใจหนึ่งถูกฉุดดัง สะกดไว้ ใจหนึ่งคะนึงหวัง ดับทุกข์ ตาย เกิด แก่ เจ็บ ไข้ ไป่ข้ามสงสาร ๐ วิญญาณสามโลกร้อง ครวญคราง สรรพสัตว์บ่เห็นทาง ทุกข์สิ้น วัฏจักรดักหลุมพราง ชีวิต ตกก็มิอาจดิ้น หลุดเวิ้งเวรกรรม ๐ จำใจจำจากน้อง แรมรอน จำจากสู่ดงดอน ป่ากว้าง จำพรากนิวาสนอน กลางเถื่อน จำนิราศลาร้าง สลัดทิ้งโลกีย์ ๐ โลกีย์ชีวิตล้วน ติดหลง ฟากภพใครพลัดลง ว่ายพ้น ฝั่งแห่งนฤพานคง รอพี่ สิทธัตถะดั้นด้น อาจค้นพบธรรม ๐ น้องช้ำพี่ก็ช้ำ ปานกัน น้องทุกข์ พี่ทุกข์พัน ผูกร้อย รอพี่เถิดสักวัน จักกลับ ข่มหยาดน้ำตาย้อย อาบแก้มเกินฝืน ๐ คืนมาพร้อมสุขพร้อม ทิพย์ธรรม พาสัตว์ข้ามฝั่งกรรม หลุดพ้น ถึงตายพี่จักบำ- เพ็ญชอบ พลีชีพเพื่อจักค้น อมตะแท้นิพพาน (http://farm5.static.flickr.com/4010/4615340039_8be6ff861d.jpg) หัวข้อ: Re: “ความในใจของสิทธัตถะ” เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 19 พฤษภาคม 2553 12:14:44 สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เล่าเนื้อเรื่องมากมายในคำกลอน ภาพก็โคตรสวย หัวข้อ: Re: “ความในใจของสิทธัตถะ” เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 19 พฤษภาคม 2553 12:15:34 (:LOVE:)สวัสดี พี่ แป๋ม ทดสอบ ทดสอบ (:LOVE:) หัวข้อ: Re: “ความในใจของสิทธัตถะ” เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 19 พฤษภาคม 2553 12:30:25 (http://farm2.static.flickr.com/1375/4598103872_38538effa7.jpg) เทวทูตสี่ วิชัย : รจนา ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง คงแต่บาปบุญยัง เที่ยงแท้ คือเงาตามติดตัวตรัง ตรึงแน่น อยู่นา ตามแต่บาปบุญแล้ ก่อเกื้อรักษา เทวทูตสี่ทั้ง ดลใจ เกิดแก่เจ็บตายไป หมดสิ้น พบเห็นทุกคราให้ กำหนด จดทุกหว่างย่างก้าว สุดสิ้นอาลัย เห็นมนุษย์เกิดแล้ว ดูโลก ไร้กลิ่นสิ้นความโศก ถ่องแท้ เดียงสาไป่รับโชค ร้ายดีใดฤา เติบโตยากสบแม้ จริงนี้ฉันใด เห็นมนุษย์แก่แล้ว ชราลง สังขารบ่มั่งคง เที่ยงแท้ หวนถวิลชีพดำรง หมื่นร้อยพันปี ร่างกายจะเสื่อมแล้ แก่เจ้าอยู่นาน เห็นมนุษย์เจ็บแล้ว ทุกข์ทน โรคภัยสร้างทุกคน ปวดช้ำ ซ้ำสร้างกรรมซัดปน เวท- นาทนทุกข์ ล้มลุกปลุกกลืนกล้ำ ป่วยร้ายไข้ซม เห็นมนุษย์ตายแล้ว สิ้นไป ดวงจิตทิ้งร่างไว้ โศกเศร้า หมู่ชนร่วมอาลัย หลับแล้ว บ่ฟื้น คงบ่พ้นตัวเรา หนีแล้ววิ่งตาม เห็นภัยทั้งสี่นี้ มาเตือน สิทธัตถะทรงจากเยือน ทุกข์นี้ อวิชชามาปนเปื้อน จิตคง ลุ่มหลง แสวงหาธรรมชี้ หลุดพ้นสิ้นทุกข์ (http://farm5.static.flickr.com/4051/4441003205_e046017e37_o.jpg) (:LOVE:) : http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem134307.html (http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem134307.html) หัวข้อ: Re: “ความในใจของสิทธัตถะ” เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 19 พฤษภาคม 2553 12:37:16 (:4:) สติมาแล้วละค่ะน้องๆ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ มากมายยย... |