|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๙๐ ทีปิชาดก : แพะกับเสือเหลือง เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 16 ธันวาคม 2565 14:39:55 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๙๐ ทีปิชาดก แพะกับเสือเหลือง คนเลี้ยงแพะต้อนแพะมากินหญ้าอยู่ในป่า มีแพะอยู่หนึ่งตัวเกิดพลัดหลงกับฝูงหาทางเข้าฝูงไม่ได้ โชคร้ายของมันที่ดันมาเจอเสืออันธพาลตัวหนึ่งกำลังหิวโซ แพะคิดหาทางรอดเพื่อรักษาชีวิตตัวเอง จึงพูดขึ้นว่า “น้าจ๊ะ ฉันรู้ว่าน้าเป็นผู้มีศีลธรรม มีรูปร่างสวยงามหาใครเทียบไม่ได้เลย น้าอย่าฆ่าฉันเลยนะจ๊ะ” เสืออันธพาลตอบว่า “แหมๆ เจ้าแพะ อย่ามาทำเป็นแกล้งชมข้าเลย เจ้าเหยียบหางข้าแล้วทำมาเรียกน้า คิดหรือว่าข้าจะให้อภัย” “น้านั่งหันหลังไปอีกทาง ส่วนฉันอยู่ตรงหน้าของน้า แล้วฉันจะเหยียบหางของน้าได้อย่างไร” “เอ๊ะ เจ้านี่ สถานที่ที่จะพ้นจากเราไม่มีหรอก รู้ไว้นะว่าทุกๆ ที่มีหางของเรากองอยู่” “พ่อแม่ของฉันบอกว่าหางของน้าสวยงามสะอาดยาวมาก เพื่อรักษาหางน้า ฉันเลยมาทางอากาศ” “ท่านน้าจ๋า ปล่อยข้าเถอะ อย่าทำบาปทำเวรอีกเลย” เสือไม่ฟังเสียงเพราะกำลังหิวมาก ไล่ตะครุบแพะฆ่ากินจนสำเร็จ นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “คำพูดดีๆ ใช้ไม่ได้ผลกับคนชั่ว” “อย่าเสียเวลาขอความปราณีจากคนชั่วโฉด” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า สังฺเกเถว อมิตฺตสฺมี ควรระแวงคนที่มิใช่มิตรให้ดี (๒๗/๑๘๐) ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดย ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม |