|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๐๕ คิชฌชาดก : แร้งตาดีติดบ่วง เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 26 พฤษภาคม 2566 17:29:35 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๐๕ คิชฌชาดก แร้งตาดีติดบ่วง มีพญาแร้งตัวหนึ่งเป็นสัตว์ที่มีความกตัญญูต่อบิดามารดามาก ครอบครัวแร้งอาศัยอยู่ที่เขาคิชฌกูฏ เช้าวันหนึ่ง พายุใหญ่พัดถล่มจนเกิดความเสียหายเป็นจำนวนมาก นกที่อาศัยอยู่บนเขาต่างพากันอพยพมาอาศัยอยู่ในกำแพงเมืองพาราณสี แร้งเหล่านั้นโดนฝนตัวเปียกหนาวสั่นไปหมดทุกตัว เศรษฐีคนหนึ่งเห็นเข้าก็เกิดความสงสาร จึงสั่งให้บ่าวไพร่มาช่วยกันก่อไฟให้ความอบอุ่น หาซากวัวมาให้กินอย่างอิ่มหนำ พวกพวกแร้งดีขึ้นเรื่อยๆ กระทั่งหายหนาวสั่น ขณะนั้นพายุได้สงบลง แร้งก็พากันบินกลับไปอยู่บนเขาคิชฌบรรพตตามเดิม พวกแร้งรู้สึกซาบซึ้งใจที่ท่านเศรษฐีช่วยเหลือจนรอดตาย จึงตอบแทนความดีโดยการบินไปขโมยเสื้อผ้าที่ชาวบ้านตากไว้ทุกหลังนำมาทิ้งไว้ที่หน้าบ้านเศรษฐี เศรษฐีก็แปลกใจว่าเสื้อผ้าเหล่านี้ใครเอามาทิ้งไว้ที่หน้าบ้าน จึงเก็บแยกไว้เป็นสัดส่วน นานเข้าจึงรู้ว่าแร้งเอามาให้ ชาวบ้านเดือดร้อนกันมาก เพราะเสื้อผ้าหายโดยไม่รู้ว่าใครขโมย จึงไปทูลขอความช่วยเหลือจากพระราชา พระองค์จึงรับสั่งให้ร่วมมือกันจับแร้งให้ได้ ๑ ตัว ก็จะรู้เรื่องทั้งหมด พวกชาวบ้านทำตามที่พระราชารับสั่ง โดยเอาตาข่ายดักไว้ตอนเย็น แร้งตัวหนึ่งติดบ่วง ชาวบ้านจับมาถวายพระราชา พระองค์ตรัสถามว่า “เจ้าขโมยเสื้อผ้าชาวบ้านไปใช่หรือไม่” นกแร้งเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้พระองค์ฟังว่า อยากตอบแทนบุญคุณเศรษฐีที่เคยช่วยชีวิตครอบครัวพวกมันไว้ให้รอดตาย พระราชาตรัสว่า “ว่ากันว่าแร้งมองเห็นซากศพได้ไกลถึง ๑๐๐ โยชน์ เหตุใดตาข่ายแค่นี้เจ้ามองไม่เห็น” แร้งทูลพระราชาว่า “ข้าแต่พระองค์ เมื่อเวลาถึงความเสื่อม สัตว์ที่กำลังจะตาย ถึงบ่วงดักจะอยู่ใกล้แค่ไหนก็มองไม่เห็น” พระราชาเรียกเศรษฐีให้มาเฝ้า เพื่อถามเรื่องราวทั้งหมดว่าเป็นความจริงหรือไม่ เมื่อทรงทราบความจริง ก็รับสั่งให้ปล่อยพญาแร้งไป ชาวบ้านได้ของทุกชิ้นคืน พญาแร้งบินกลับเขาคิชฌกูฏตามเดิม นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “เมื่อถึงความเสื่อมภัยอยู่ใกล้เพียงใดก็มองไม่เห็น” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ยทา ปราภโว โหติ โปโส ชีวิตสงฺขเย อถ ชาลญฺจ ปาสญฺจ อาสชฺชาปิ น พุชฺฌติ ยามสัตว์โลกจะเสื่อมถอย หรือถึงคราวจะต้องสิ้นชีวิต มักจะติดข่ายหรือบ่วงแล้วก็ยังไม่รู้สึกตัว (๒๗/๑๗๘) ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดย ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม |