|
หัวข้อ: ป่าเบญจพรรณ หรือ ป่าผสมผลัดใบ เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 08 มิถุนายน 2566 14:20:00 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/22784436162975_4_Copy_.jpg) ป่าเบญจพรรณ ป่าเบญจพรรณ หรือ ป่าผสมผลัดใบ (Mixed deciduous forest) หมายถึง ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน มีลักษณะเป็นป่าโปร่ง มีต้นไม้ขนาดใหญ่และขนาดกลางหลายชนิดขึ้นอยู่กระจัดกระจายทั่วไปตามภาคต่างๆ ของประเทศ พบในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ที่เป็นที่ราบหรือตามเนินเขาที่สูงจากระดับน้ำทะเล ระหว่าง ๕๐-๖๐๐ เมตร พื้นที่ดินมักเป็นดินเหนียว ดินร่วนปนทราย จนถึงดินลูกรัง ปริมาณน้ำฝนไม่เกิน ๑,๐๐๐ มิลลิเมตร ต่อปี เป็นสังคมพืชที่มีความหลากหลายทางมวลชีวะมากสังคมหนึ่ง พรรณไม้จะผลัดใบมากในฤดูแล้ง เป็นเหตุให้พรรณไม้เหล่านี้มีวงปีในเนื้อไม้หลายชนิด พรรณไม้ขึ้นคละปะปนกัน ที่เป็นไม้หลักก็มี สัก แดง ประดู่ มะค่าโมง พยุง ชิงชัน พฤกษ์ถ่อน ตะเคียนหนู หามกราย รกฟ้า พี้จั่น ตะแบก เสลา อ้อยช้าง ส้าน ยม หอม ยมหิน มะเกลือ สมพง เก็ดดำ เก็ดแดง และไผ่ขึ้นเป็นป่าหนาแน่น ต้นไม้ที่เด่นของป่าเบญจพรรณ คือ ต้นไผ่ เช่น ไผ่ป่า ไผ่บง ไผ่ซาง ไผ่รวก ไผ่ไร |