|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๙๖ กิงสุโกปมชาดก : โอรสช่างสงสัย เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 13 กรกฎาคม 2567 19:21:51 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๙๖ กิงสุโกปมชาดก โอรสช่างสงสัย อดีตกาลครั้งพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี พระองค์มีพระโอรส ๔ พระองค์ เช้าวันหนึ่งโอรสทั้ง ๔ ตรัสเรียกสารถีมาตรัสว่า “พวกเราอยากเห็นต้นทองกวาว ท่านจงแสดงต้นทองกวาวมาให้พวกเราดูเถิด” สารถีตอบว่า “พระเจ้าข้า ข้าพระองค์จักแสดง” แต่มีข้อแม้ว่าจะไม่แสดงแก่ราชบุตรทั้ง ๔ พร้อมกัน ให้ราชบุตรองค์ที่ ๑ ประทับนั่งบนรถไปก่อน พาไปในป่าแล้วชี้ให้ดูต้นทองกวาวในเวลาสลัดใบว่า นี้คือต้นทองกาว” อีกองค์หนึ่งให้ดูในเวลาออกใบอ่อน อีกองค์หนึ่งให้ดูเวลาออกดอก อีกองค์หนึ่งให้ดูในเวลาออกผล ต่อมาราชบุตรทั้ง ๔ พี่น้องประทับนั่งพร้อมหน้ากัน จึงไต่ถามกันขึ้นว่า ชื่อว่าต้นทองกวาวเป็นเช่นไร องค์ที่หนึ่งตรัสว่า เหมือนตอไหม้ไฟ องค์ที่สองตรัสว่า เหมือนต้นไทร องค์ที่สามตรัสว่า เหมือนชิ้นเนื้อ องค์ที่สี่ตรัสว่า เหมือนต้นซึก ทั้ง ๔ พระองค์ไปเฝ้าพระบิดา ทูลถามว่า “ข้าแต่พระบิดา ชื่อว่าต้นทองกวาวเป็นอย่างไร” เมื่อพระราชาตรัสว่า “แล้วลูกคิดว่าเหมือนอะไรล่ะ” จึงกราบทูลพระราชาตามที่ถกเถียงกัน พระราชาตรัสว่า “พวกเจ้าแม้ทั้งสี่ได้เห็นต้นทองกวาวแล้ว แต่สารถีพาพวกเจ้าไปดูไม่ได้บอกลักษณะของมันหรือว่าเป็นอย่างไร” ทรงกล่าวว่า “ลูกทุกคนเห็นต้นทองกวาวแล้วยังจะสงสัยในต้นทองกวาวนั้น เพราะเหตุไรหนอลูกทั้ง ๔ จึงไม่ถามสารถีให้ถี่ถ้วนเสียนะ” นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “คนไม่รู้ก็จะสงสัยเรื่อยไป” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อวิชฺชา ปรมํ มลํ ความไม่รู้ เป็นมลทินที่สุดร้าย (๒๓/๑๐๕) ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดยธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม |